Volgens het Voedingscentrum, dat The Green Happiness-dieet onder de loep nam, kan dit voedingspatroon "gevaarlijke tekorten en onherstelbare schade veroorzaken". Astrid Postma zegt vandaag dat TGH-volgers gevaar lopen te weinig eiwitten, vitamine B12 en calcium binnen te krijgen. TGH rept daar met geen woord over. "De dames achter The Green Happiness waren niet bereikbaar voor commentaar. Zij gaan vandaag in gesprek met de Nederlandse Vereniging van Diëtisten (NVD), die zich eveneens zorgen maakt. De NVD pleit voor een gedragscode om ongezonde voedselhypes tegen te gaan", aldus BNR.
BNR - Voedingscentrum: Green Happiness-dieet gevaarlijk
Lees ook
-
85
+‘The Green Happiness en Voedingscentrum even fout’ 30 sep 2016
- 1 Voedingscentrum wijst ‘beweegequivalent’ af 11 apr 2016
- 5 Voedingscentrum zoekt ‘lastpakken’ 28 mei 2015
- 20 Martijn Katan poetst financieel blazoen Voedingscentrum op 30 jun 2014
- 1 Voedingscentrum: biologisch/natuurlijk eten niet gezonder, zelfs marginaal onveiliger 29 aug 2013
Met alle respect toch enige autoriteit stellen tegenover de radicale onzin uit #8 ("sterven aan het weigeren van niet-natuurlijke behandelingen").
Mbt tot Steve Jobs: "According to Harvard researcher Ramzi Amri, his choice of alternative treatment "led to an unnecessarily early death."[116] Cancer researcher and alternative medicine critic David Gorski disagreed with Amri's assessment, saying, "My best guess was that Jobs probably only modestly decreased his chances of survival, if that."[120]
The Green Happiness heeft het gesprek met de NVD uitgesteld, heeft de NVD haar leden in een mail laten weten. BNR bericht dat TGH via een Instagrampost heeft laten weten even tijd nodig te hebben om alle reacties in kaart te brengen en een 'juist en gefundeerd antwoord te kunnen geven' op alle vragen. Dat moet vrijdag op hun website verschijnen.
Op Instagram laat TGH weten 'nu meer dan ooit' achter hun missie te blijven staan.
Tom, hetzelfde geldt (uiteraard zou ik bijna zeggen) voor alle nutriënten waarvan het VC stelt dat de volgers van Green Hapiness een tekort oplopen. De vraag laat zich stellen of het VC zich bewust is van de mitsen en maaren rondom de normwaarden. Als zij dat wel zijn - en dat mag ik hopen - dan is de belangrijkere vraag waarom zij hun reactie dan toch verstandig vinden. Waarom opnieuw in die betweterig stuip schieten?
Voor calcium was er ook een probleem, maar daar houdt het voedingscentrum een norm van 1000 mg/dag voor volwassenen aan, terwijl hun Britse collega's een norm van 700 mg/dag hanteren. De gemiddelde inname in sommige landen (Japan & India) ligt zelfs rond de 300 mg/dag.
Ik vraag me altijd af hoe een traditioneel Japans of Afrikaans voedingspatroon eraf zou komen bij dit soort berekeningen. Ik gok dat er altijd wel ergens een 'tekort' wordt gevonden.
Het Voedingscentrum doet hier bovendien iets vreemds, het past normen die bedoeld zijn voor 'dag-in-dag-uit' consumptie toe op een boek dat bedoeld is voor een afgebakende periode van 50 dagen. Zouden mensen ziek worden als ze 50 dagen bepaalde zaken wat minder binnen krijgen?
Een begrijpelijk punt is dat er naar eiwit is gekeken. Maar daarbij wordt vergeten dat de norm is gebaseerd op een gemiddelde inname waarbij er stikstofbalans wordt bereikt plus een veiligheidsfactor om rekening te houden met individuele variatie. In het stuk van het VC wordt een behoefte van 1g/kg genoemd, maar stiekem is de 'veilige' grens 0.83g/kg, terwijl de gemeten gemiddelde behoefte voor stikstofbalans (zonder veiligheidsfactor) 0.66g/kg is. Een slanke jonge vrouw (de doelgroep) van 60kg komt op basis van dat laatste getal dus wel weg met 40g eiwit, wat het VC uit de menu's berekende.
Bovendien wordt er geen rekening mee gehouden dat de de netto opname van eiwit niet-lineair varieert met de consumptie, zoals ook de meta-analyse die de bron is van de bovengenoemde 0.66g/kg noemt. M.a.w. je lichaam neemt eiwitten (of eigenlijk aminozuren en peptides) efficiënter op als je er weinig van eet. De publicatie laat ook zien dat de variatie waarbij balans optrad enorm was en noemt de kanttekeningen bij de schatting, zoals het feit dat het alleen naar kortlopende onderzoeken keek. Hoezo harde grens?
Punt is dat het getal dat het VC hanteert helemaal niet zo keihard is als het lijkt. Misschien is het allemaal nog niet zo 'gevaarlijk'.
Het heeft er toch, zoals Jan Peter al zei, de schijn van dat het VC toch vooral wil laten zien hoe 'niet-onderbouwd' het toch wel niet is, hoe je dat 'gewoon kan uitrekenen', en dat het allemaal wel goed komt als je maar goed naar de getallendokters van het VC luistert. Ook al bedoelen ze het misschien niet zo, dan moeten ze zichzelf toch eens afvragen of het zo slim is dat het die schijn krijgt.