Het is een heel oud reinette appeltje. Z'n jas ziet er niet uit en is een beetje ruig. Het schijnt dat Anne van Bretagne dol was op deze soort die al dateert uit de Middeleeuwen. Volgens de bronnen is'ie goed bewaarbaar en ruikt hij heel appelig. Dat is beslist waar

Ik kocht ze van de week in de Hérault, bij Béziers in een boerensuper. Had die gedrochten nog nooit gezien. Ze zijn lelijk. Het lijkt of een beest er een haal overheen heeft gehaald en de boer ze toch maar verkoopt. Ze zijn fris van smaak, met iets goudreinetterigs maar beschaafder. Een zacht zuur, een zoetje en dan ook nog een een lekkere geur. De eerst en tweede schilde ik. Lekker. De derde verslond ik met huid en haar en dat was een ontdekking. De wat harde en ruige schil geeft er een beet aan die de Patte de Loup een heerlijke appel maakt,

Twee twitteraars - @janpaulvansoest en @ianiplanet - wisten me te vertellen hoe hij in het Nederlands heet. Vraag dan ook maar meteen : wie verkoopt deze heerlijke Middeleeuwse appel in Nederland?

Dat moeten welhaast telers zijn die het niet voor een kwartje de kilo doen.
Dit artikel afdrukken