Lees ook
image

Al verscheidene keren hebben we melding gemaakt van de open dagen van de biologische boerderijen in Nederland. Tijd dus om zelf eens een bezoekje te brengen aan een dicht bij Zwolle gelegen bedrijf. Lucette en ik waren er vanmiddag samen.

Boerderij ’ t Ecolaor heeft een bio-boerderijwinkel is ruim 11 jaar terug biologisch gaan werken. Het bedrijf dankt zijn naam aan ’t Loar, de Sallandse boerderij die de familie van André Mulder tegen het eind van de zeventiende eeuw bouwde langs de zandweg van Zwolle naar Heino. De onzinnige logica van het 'voervleesmest'-vraagstuk motiveerde André om voor een biologische aanpak te kiezen. Het bedrijf heeft 35 koeien op 31 hectare. Op collega-boerderijen in de buurt staan op zo’ n zelfde stuk land al snel 80-90 koeien te grazen, voorzover ze nog in het land komen. André vertelde ons dat hij koos voor biologisch toen hij zag wat een onlogische weg voer, vlees en mest afleggen in het reguliere boerenbedrijf.

Het krachtvoer dat we in Nederland de koeien voeren komt voor het grootste gedeelte uit Zuid- Amerikaanse landen zoals Brazilië en Argentinië. Het voer legt dus duizenden kilometers af om hier aan de dieren gevoerd te worden: maar liefst 20-30 ton per koe per jaar! Die onwaarschijnlijke hoeveelheden zijn het gevolg van het feit dat de meeste koeien al lang niet meer buiten komen.

Vervolgens exporteren we meer vlees dan we hier opeten, zodat we dus met de stront blijven zitten. Daar zit natuurlijk een luchtje aan ... In ieder geval maakt André ons op een plastische manier duidelijk hoe we in ons land aan een mestprobleem komen!

Hijzelf voert hij zijn biokoeien bij met slechts 0,7 ton biologisch krachtvoer per koe per jaar en laat de koeien in een nieuw grassysteem op de wei staan voor 9-10 maanden. Als het mogelijk is wat het weer aangaat liefst zelfs 12 maanden.

In de boerderijwinkel is er keus uit rund-, varkens- en lamsvlees. Uiteraard ook kazen, die gemaakt worden door een kaasboerderij uit de buurt, op basis - natuurlijk - van eigen melk.
Biologische producten mogen niet meer dan 100 km afleggen.

Voor de lezer die niet zo bekend is in deze markt, is het goed te weten dat alle biologische bedrijven in Nederland worden gecontroleerd door SKAL. Als je aan de gestelde voorwaarden voldoet mag je pas het EKO-Keurmerk gebruiken. Een boerderij moet bijvoorbeeld 2 jaar lang bewijzen dat hij ook biologisch is alvorens het keurmerk gevoerd mag worden. Slechts zo'n 2% van de boeren in Nederland zijn biologisch!

Dat wordt dus toch nog flink heen en weer rijden, als we het marktaandeel van de verkochte producten willen ophogen naar zo'n 20%!!!

Op de vraag of een bioboerderij ook rendabel was, schoot André in de lach, en antwoorde:
‘er is geen boerderij in Nederland rendabel. Als je dat wilt moet je morgen een andere baan gaan zoeken. Ik werk tussen de 40- 50 uur per week en we kunnen er van leven.' - Menig manager zal zich nu achter de oren krabben. Een vrij leven, eigen baas, een gezond leven alle dagen bezig met moeder natuur en minder stress… wellicht een uitdaging? –

Hoe dan ook wij hebben een koe geadopteerd, graskaas gekocht - een bijna vergeten kaas- en een nieuw adres gevonden voor lekkere en gezonde producten. Een bezoek dat meer dan de moeite waard was!
Dit artikel afdrukken