Biologisch leek eventjes ongezond, maar dat kwam door slecht onderzoek

De uitzending trok de aandacht van de Vlaamse pers. Daags erna werd het onderzoek in De Standaard met de grond gelijk gemaakt door 5 andere onderzoekers. Ze hadden steekhoudende methodologische kritiek.

Volgens hen is het een rommelig onderzoek dat vooral gebaseerd is op wat 14- en 15-jarigen zeggen te eten. Zulke onderzoeken zijn per definitie onbetrouwbaar. Vervolgens was het gebaseerd op zo grove indelingen dat wie een minderheidsaandeel van zijn menu 'biologisch' zei te eten, al telde als een hard core bio-eter. Niet echt een betrouwbare groepsindeling dus. Tot slot keek het naar de bloed- en urinewaarden van de jeugd die manifest ook het nodige niet-biologische voedsel had gegeten.

Een onbetrouwbaar onderzoek dus, en dan ook nog eens ongepubliceerd zodat niet vast te stellen viel wat het nog wel waard is.

Bioforum vertegenwoordigt de Belgische biologische sector. De organisatie reageerde not amused, maar ook heel reëel. Bioforum zegt dat er wel degelijk een vraagstuk is ten aanzien van een aantal producten waar nader onderzoek naar gedaan moet worden.

Ook biologisch geteeld voedsel is in dichtbevolkt en industrieel gebied niet gevrijwaard van bodemvervuiling. Dat is vervelend nieuws voor zowel biologische als gangbare voedselproducenten

Dat formuleert Bioforum als volgt:
Tussen 2016 en 2020 monitorde onderzoeker Nick Van Larebeke het eetgedrag van zo'n 600 Vlaamse jongeren. Daarna onderzochten ze welke milieuvervuilende stoffen er terug te vinden waren in hun bloed en urine. Uit dat onderzoek blijkt nu dat de inwendige blootstelling aan enkele van die schadelijke stoffen groter is bij biologische eieren en zuivel.

Voor alle duidelijkheid: het gaat om statistisch significante verschillen en ze zijn enkel te vinden bij biologische zuivel, eieren, noten en zaden. Die nuance ontbreekt grotendeels in de Ter Zake-reportage, waar er vooral in het begin gesproken wordt over biologische groenten en fruit. Pas laat in de reportage wordt duidelijk gemaakt dat het probleem niet bij die producten ligt. Maar zelfs dan wordt het nog herhaald, ook bij onderzoeker Nick Van Larebeke, die het heeft over planten. Als belangenorganisatie van de bio-sector betreuren we die onprecieze formuleringen in de reportage.

Verder geeft Bioforum een extra argument: Van Laerebeke had zich als kankerexpert mogen realiseren dat de vervuiling van het Belgische milieu een effect kan hebben op het bloed en de urine van zijn respondenten, zodat zijn metingen van residuen behalve weinig, mogelijk helemaal niets over het effect van biologisch eten zeggen.

Of je nou voor of tegen biologisch bent: het was onderzoek dat metingen en cijfertjes opleverde zonder enige een betekenis. Weggegooid geld dus. Toch is Bioforum zo reëel verder om te willen kijken naar eieren en melk, twee kwetsbare categorieën voor bodemvervuiling omdat het eiwitrijke producten zijn waar verschillende stoffen zich aan kunnen binden. Ook biologisch voedsel is daar in dichtbevolkt en industrieel gebied niet van gevrijwaard. Dat is natuurlijk vervelend nieuws voor zowel gangbare als biologische voedselproducenten.