Het nieuws gonsde rond Oud en Nieuw over twitter. The New York Times maakte zijn lezers duidelijk dat de groei van biologisch niet zo duurzaam is als bewuste kopers denken.
De krant schrijft:
As more Americans buy foods with the organic label, the products are increasingly removed from the traditional organic ideal: produce that is not only free of chemicals and pesticides but also grown locally on small farms in a way that protects the environment.
The explosive growth in the commercial cultivation of organic tomatoes here, for example, is putting stress on the water table. In some areas, wells have run dry this year, meaning that small subsistence farmers cannot grow crops. And the organic tomatoes end up in an energy-intensive global distribution chain that takes them as far as New York and Dubai, United Arab Emirates, producing significant emissions that contribute to global warming.
Conclusie: biologisch moet bij zijn roots blijven en weer lokaal worden. Het is een niche voor wie helemaal zuiver gaat. Helaas zijn wij niet zuiver. Als het grootste deel van de mensen in steden woont, is geen biologische maar duurzame teelt nodig. Steden vergen meer voedsel dan ze biologisch om zich heen kunnen verbouwen. Duurzame teelt is wel een optie. Wat kan daartegen zijn?
In haar videoreportage bij het bericht laat NYT reporter Elisabeth Rosenthal zien tot welke waterschaarste jaarronde grootschalig geconcentreerde biologisch teelt leidt in Mexico.
Lees meer op nytimes.com.
Beeldcredits: NYT
Dit artikel afdrukken
As more Americans buy foods with the organic label, the products are increasingly removed from the traditional organic ideal: produce that is not only free of chemicals and pesticides but also grown locally on small farms in a way that protects the environment.
The explosive growth in the commercial cultivation of organic tomatoes here, for example, is putting stress on the water table. In some areas, wells have run dry this year, meaning that small subsistence farmers cannot grow crops. And the organic tomatoes end up in an energy-intensive global distribution chain that takes them as far as New York and Dubai, United Arab Emirates, producing significant emissions that contribute to global warming.
Conclusie: biologisch moet bij zijn roots blijven en weer lokaal worden. Het is een niche voor wie helemaal zuiver gaat. Helaas zijn wij niet zuiver. Als het grootste deel van de mensen in steden woont, is geen biologische maar duurzame teelt nodig. Steden vergen meer voedsel dan ze biologisch om zich heen kunnen verbouwen. Duurzame teelt is wel een optie. Wat kan daartegen zijn?
In haar videoreportage bij het bericht laat NYT reporter Elisabeth Rosenthal zien tot welke waterschaarste jaarronde grootschalig geconcentreerde biologisch teelt leidt in Mexico.
Lees meer op nytimes.com.
Beeldcredits: NYT
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Hendrik, organic (in het nederlands noemen we het biologisch) is idd zo klaar als een klontje. Als de heren nou eens de moeite nemen om de verordening goed te lezen (zie #30), gaan we daarna verder discussiëren over de biologische glasheldere regels. Glashelder voor professionals, want consumenten zijn en blijven onwetende emotiekikkers niettegenstaande de wijze lessen van meester Klootwijk.
Ik ga nu echt Roos Vonk eens vragen wat is de state of mind van allerlei types die beginnen te zeuren over "onoverzichtelijke verscheidenheid aan feiten" in relatie tot biologische landbouwproducten. Hou toch op Wouter Klootwijk, het meeste is toch zo klaar als een klontje! Dat sommige politieke partijen wat dit onderwerp betreft hele hordes op het verkeerde been zetten is toch vooral de schuld van jou en je beroepsgenoten?
Jens maakt het ingewikkelder dan nodig. Met zijn beste bedoelingen.
Hij zegt: 'De consument kan (en moet) bepalen wat men onder organic verstaat. De producent past zich aan, of niet.'
Nee, consument, noch producent, noch regering, nationaal of in Brussel, kan bepalen wat organic is. Het gaat om keuzes tussen een onoverzichtelijke verscheidenheid aan feiten en aan opvattingen. Regelgevers lopen altijd achter. Dat geeft op zich niet, maar ze zijn zo soepel als gewapend beton.
Het komt heus wel goed hoor, maar we hebben er een paar nuchtere mensen bij nodig en geen stempelindustrie.
Dank voor je bijdrage Piet #68: Je schrijft: "Dus het is aan iedere (Nederlandse) organic leverancier om die consument te overtuigen etc.. ... " Dit lijkt logisch, maar is voor mij wel een omweg: De consument kan (en moet) bepalen wat men onder organic verstaat. De producent past zich aan, of niet. Tot vandaag vind ik het vervelend dat ik niet zeker weet dat de persoon die mijn bio tomaten plukt ook verzekerd is van een waardig bestaan. Ik wil vanmiddag nog zien dat de USDA Organic, Canada Organic en EU Bio allerlei ILO standards aan hun regelgeving koppelen. Dat kunnen wij als burgers van de wetgever eisen. In de tussentijd is het natuurlijk fijn dat enkele individuele ondernemers binnen de gecertificeerde tuinbouw overal in de wereld wel zorgvuldig met hun mensen en middelen omgaan tot ver boven de wettelijke normen.
Per abuis (smartphones %#}^*+) onderstaande reactie hier neergezet, moet naar de 'dikke nederlander etc'