LEI Wageningen UR publiceert vandaag zijn jaarlijkse Landbouw-Economisch Bericht (LEB). Daarin besteedt het LEI speciaal aandacht aan de steeds verder oprukkende externe financiering van land- en tuinbouwbedrijven. Boeren blijken de afgelopen tien jaar hun leningen meer dan verdubbeld te hebben: van gemiddeld € 315.000 naar € 700.000 per bedrijf. Deze balansverlenging zet boeren zwaar onder druk. Bovendien zijn door de crisis banken minder scheutig leningen te verstrekken, vandaar dat 'alternatieve financieringsvormen zoals crowdfunding en kredietunies' de kop opsteken, meldt de WUR.
In een reactie op het LEB stelt LTO-voorzitter Maat dat de externe financiering 'bedrijven kwetsbaar [maakt] omdat de verhouding tussen eigen en vreemd vermogen ongunstiger wordt.' ‘Ondernemers doen er goed aan die verhouding scherp in beeld te houden in relatie tot de investeringen die ze willen doen. Hun schuldenpositie in vergelijking met concurrenten in omringende landen heeft daar alles mee te maken.’
LTO roept daarom de banken op met 'nieuwe, creatieve oplossingen te komen voor de toekomstige financiering van agrarische bedrijven'. Maat: "We nemen als agrosector internationaal een toppositie in en de toekomstige financiering van bedrijven mag geen drempel worden om de positie vast te houden."
Dit artikel afdrukken
In een reactie op het LEB stelt LTO-voorzitter Maat dat de externe financiering 'bedrijven kwetsbaar [maakt] omdat de verhouding tussen eigen en vreemd vermogen ongunstiger wordt.' ‘Ondernemers doen er goed aan die verhouding scherp in beeld te houden in relatie tot de investeringen die ze willen doen. Hun schuldenpositie in vergelijking met concurrenten in omringende landen heeft daar alles mee te maken.’
LTO roept daarom de banken op met 'nieuwe, creatieve oplossingen te komen voor de toekomstige financiering van agrarische bedrijven'. Maat: "We nemen als agrosector internationaal een toppositie in en de toekomstige financiering van bedrijven mag geen drempel worden om de positie vast te houden."
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Had eigenlijk een reactie verwacht in de trant van: hebben die lui ook eens een nuttige besteding voor hun woekerwinsten gevonden :-) Ik bekijk het puur en alleen vanuit de agrarisch ondernemer die investeringshulp nodig heeft voor milieu-/gezondheid gerelateerde innovaties die niet uitkomen. Dus combinatie van privaat en publiek geld. Waar het private deel vandaan komt vind ik dan minder interessant.
Ik zie hier Ruud Huirne staan in verband met duurzaamheid. Kun je dat statement überhaupt wel gebruiken als je je als loopjongen van Shell laat gebruiken om de Arctis naar de gallemiezen te helpen? Oppassen Herman als je het over jouw duurzaamheid hebt met zulke lieden. Duurzaamheid krijgt dan wel een heel eigen betekenis! En later bij de hemelpoort is het commentaar vast niet mis.
Dat punt zijn we nu toch wel langzamerhand gepasseerd, Jordi! Los van welke maatschappelijke-politieke druk (en inconsistenties die daar uit voortvloeien) dan ook zie ik het als de intrinsieke opdracht van elke boer en tuinder om verder te verduurzamen (oeps). Hij is daar ook mee bezig. Of het nu gaat om zonnepanelen, zuinig energie en watergebruik, inzet van biologische bestrijdingsmiddelen, hergebruik van reststromen, vermindering van stank, of terugdringen van fijnstof en ammoniak, voerinnovaties etc etc. Hij wordt denk ik vooral gedreven door 1. efficiëncy (meer, c.q. beter met minder) en 2 de wens om een gewaardeerd burger in zijn omgeving zijn. Dat laatste wordt wel eens vergeten. Boeren en tuinders, (gangbare en biologische, grote en kleine), zijn ook burgers, ingebed in het sociaal-culturele leven op het platteland. Zij zitten in buurtschappen, verenigingen, ouderraden en studieclubs en zij willen hun omgeving in de ogen kunnen kijken, zoals ieder mens. Dáárom willen ze het zo goed mogelijk doen. En daar heb ik groot respect voor. Ze weten ook heus wel dat ze de wereld niet gaan redden. Discussies over de vegetarische/veganistische landbouw, loopgravengevechten tussen bio en gangbaar etc (de aflaten van Hendrik) zijn aan hen niet zo besteed. Zij kijken op hun eigen bedrijf (en steeds meer samen) heel concreet waar voor mens, dier en milieu winst is te halen.
Je hebt in zoverre gelijk, dat zij de extra investeringen die dat vergt niet in de markt kunnen terugverdienen. En dan zijn we terug bij het onderwerp: er zijn nieuwe combinaties van financiering nodig waarbij overheden en private partijen gezamenlijk aan tafel zitten om slimme en panklare maatwerkoplossingen te zoeken. Dat is waar we mee bezig zijn: van groot (zicht krijgen op het uitdijend aanbod aan financieringsfaciliteiten) naar klein (de aanbieders zodanig laten samenwerken dat het plannen van innovatieve ondernemers vooruit helpt). Overheden kijken voor de rechtvaardiging van hun subsidie/lening naar de maatschappelijke meerwaarde van de innovatie, private partijen naar het investeringsrisico dat ze lopen en het rendement dat ze denken te halen.
Hoe makkelijk kan het zijn :-)
Boeren worden vaak gedwongen om te investeren,
- dan moeten er luchtwassers op het dak
- dan moeten de dieren meer ruimte hebben
- dan deugt er dit niet en dan deugt er dat niet.
Meer voor betalen ho maar! wie meer eist, moet meer betalen, doet hij dat niet dan heeft hij geen recht van spreken.
thx Dick.