2 min
Gisteren, woensdag 21 februari, hebben de EU-lidstaten de verlenging voor één jaar goedgekeurd van de vrijstelling van invoerrechten voor agrarische importen uit Oekraïne en Moldavië. Ze deden een kleine concessie aan de protesterende boeren in vooral Oost-Europa en Frankrijk. Boeren zullen vermoedelijk teleurgesteld reageren. Het besluit kan leiden tot zwarte wolken boven de Salon de l'Agriculture die zaterdag in Parijs opent.
De protesterende boeren willen een stop op vooral de import van granen, eieren en kippen uit Oekraïne. De prijzen daarvan zijn aanmerkelijk lager dan in de Unie en concurreren hen de markt uit. Daarom is de vrijstelling dit keer gekoppeld aan versterkte 'beschermingsmechanismen' om hun impact te beperken.
Volgens het voorstel van de Europese Commissie kunnen deze 'corrigerende maatregelen' snel worden aangenomen in geval van "belangrijke verstoringen" op de markt, zelfs als deze slechts één lidstaat betreffen.
Vooral voor drie producten die als 'gevoelig' worden beschouwd, namelijk gevogelte, eieren en suiker, is een "noodrem" voorzien om de import op de gemiddelde ingevoerde volumes in 2022 en 2023 te "stabiliseren". Het volume dat daar bovenuit gaat, is wel onderhevig aan invoerrechten.
Het voorstel moet worden goedgekeurd door de Europese Parlement in april. Tot grote frustratie van de Europese Commissie werden in 2023 de grenzen met Oekraïne eenzijdig gesloten voor graan door de lidstaten die grenzen aan Oekraïne.
"We tonen onze onwrikbare steun aan Oekraïne, terwijl we onze interne markt beschermen tegen een buitensporige toename van import van bepaalde gevoelige landbouwproducten", zei Hadja Lahbib, de Belgische minister van Buitenlandse Zaken. België is dit half jaar voorzitter van de Europese Raad.
De boeren- en coöperatiebond van Europa, Copa-Cogeca, riep eerder deze maand op tot een drastische aanscherping van de beperkingen. In reactie op de bereikte overeenkomst zegt Copa-Cogeca dat haar boeren niets hebben aan een plafonnering op de volumes "die nou juist de huidige crisis hebben veroorzaakt." Voorts laten de boeren en coöperaties alvast weten dat "deze aanpak waarschijnlijk niet zal voldoen aan de zorgen van de boeren en waarschijnlijk zal leiden tot verdere demonstraties." Die zullen zich ongetwijfeld ook verder keren tegen het in het koudste deel van de koelkast belandde handelsakkoord tussen de EU en de Zuid-Amerikaanse Mercosur-landen.
Salon de l'Agriculture, nieuwe wet en nog meer papier
In Frankrijk overleggen premier Gabriel Attal, minister van Landbouw Marc Fesneau en minister van Economische Zaken Bruno Lemaire de afgelopen dagen koortsachtig met boeren. Attal beloofde de boeren dat hij met oplossingen zou komen zodat ze niet meer de behoefte zouden voelen om de straat op te gaan. Hij kondigde een wet aan die betere betalingen moet garanderen; met open grenzen kan hij dat niet, zodat zowel Poolse als Oekraïense kip en Oekraïens graan de Franse markt onder druk blijven zetten. Dat kan zwarte wolken van protest veroorzaken boven het jaarlijkse landbouwfeest in Parijs, de Salon de l'Agriculture, waar de Franse president boeren en oude rassen van koeien, geiten, schapen en kippen komt knuffelen om het volk te laten zien hoe verbonden Frankrijk is met zijn boeren.
De inmiddels door talloze media-optredens in heel Frankrijk bekende inkoopbaas Michel Biero van Lidl maakte gistermiddag op TV alvast gehakt van het soort dikke contracten van 400 pagina's waartoe zulke wetten leiden (op basis van de Loi de modernisation de l'économie) en liet zien dat hij op 4 pagina's een eerlijk contract met boer en verwerker maakt waarmee zijn boeren dik tevreden zijn. In Frankrijk leidt de wet Egalim die boeren beter moet betalen tot heel "dikke pakken papier waar 15 juristen aan moeten werken, en dat ieder jaar opnieuw". Vermoedelijk zal Attal of president Emmanuel Macron nou juist een nieuwe versie van de wet Egalim aankondigen op de Salon de l'Agriculture.
Dit artikel afdrukken
Volgens het voorstel van de Europese Commissie kunnen deze 'corrigerende maatregelen' snel worden aangenomen in geval van "belangrijke verstoringen" op de markt, zelfs als deze slechts één lidstaat betreffen.
Vooral voor drie producten die als 'gevoelig' worden beschouwd, namelijk gevogelte, eieren en suiker, is een "noodrem" voorzien om de import op de gemiddelde ingevoerde volumes in 2022 en 2023 te "stabiliseren". Het volume dat daar bovenuit gaat, is wel onderhevig aan invoerrechten.
Het voorstel moet worden goedgekeurd door de Europese Parlement in april. Tot grote frustratie van de Europese Commissie werden in 2023 de grenzen met Oekraïne eenzijdig gesloten voor graan door de lidstaten die grenzen aan Oekraïne.
"We tonen onze onwrikbare steun aan Oekraïne, terwijl we onze interne markt beschermen tegen een buitensporige toename van import van bepaalde gevoelige landbouwproducten", zei Hadja Lahbib, de Belgische minister van Buitenlandse Zaken. België is dit half jaar voorzitter van de Europese Raad.
Een plafond op het niveau van de volumes die nou juist de huidige crisis hebben veroorzaakt, werkt nietDe douanevrijstelling voor producten uit Oekraïne ligt uiterst gevoelig in Polen, waar de blokkade van de grens door boze boeren ook de afgelopen dagen weer een hevige crisis tussen Warschau en Kiev heeft veroorzaakt. Kiev dreigde Poolse producten te boycotten.
De boeren- en coöperatiebond van Europa, Copa-Cogeca, riep eerder deze maand op tot een drastische aanscherping van de beperkingen. In reactie op de bereikte overeenkomst zegt Copa-Cogeca dat haar boeren niets hebben aan een plafonnering op de volumes "die nou juist de huidige crisis hebben veroorzaakt." Voorts laten de boeren en coöperaties alvast weten dat "deze aanpak waarschijnlijk niet zal voldoen aan de zorgen van de boeren en waarschijnlijk zal leiden tot verdere demonstraties." Die zullen zich ongetwijfeld ook verder keren tegen het in het koudste deel van de koelkast belandde handelsakkoord tussen de EU en de Zuid-Amerikaanse Mercosur-landen.
Salon de l'Agriculture, nieuwe wet en nog meer papier
In Frankrijk overleggen premier Gabriel Attal, minister van Landbouw Marc Fesneau en minister van Economische Zaken Bruno Lemaire de afgelopen dagen koortsachtig met boeren. Attal beloofde de boeren dat hij met oplossingen zou komen zodat ze niet meer de behoefte zouden voelen om de straat op te gaan. Hij kondigde een wet aan die betere betalingen moet garanderen; met open grenzen kan hij dat niet, zodat zowel Poolse als Oekraïense kip en Oekraïens graan de Franse markt onder druk blijven zetten. Dat kan zwarte wolken van protest veroorzaken boven het jaarlijkse landbouwfeest in Parijs, de Salon de l'Agriculture, waar de Franse president boeren en oude rassen van koeien, geiten, schapen en kippen komt knuffelen om het volk te laten zien hoe verbonden Frankrijk is met zijn boeren.
De inmiddels door talloze media-optredens in heel Frankrijk bekende inkoopbaas Michel Biero van Lidl maakte gistermiddag op TV alvast gehakt van het soort dikke contracten van 400 pagina's waartoe zulke wetten leiden (op basis van de Loi de modernisation de l'économie) en liet zien dat hij op 4 pagina's een eerlijk contract met boer en verwerker maakt waarmee zijn boeren dik tevreden zijn. In Frankrijk leidt de wet Egalim die boeren beter moet betalen tot heel "dikke pakken papier waar 15 juristen aan moeten werken, en dat ieder jaar opnieuw". Vermoedelijk zal Attal of president Emmanuel Macron nou juist een nieuwe versie van de wet Egalim aankondigen op de Salon de l'Agriculture.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Jopie in #11 stel je dat de boerenstand verheven is tot een ideaal. De moderne helden, die met hooivorken en sikkels de kwaadaardige overheid te lijf gaan namens "ons allen". Hebben jullie hier een verklaring voor?
Ik vraag mij af of voor de Franse bevolking die stellingen gelden. Dat Fransen over het algemeen begrip hebben voor de boerenacties wil nog niet zeggen dat ze boerenstand verheven tot een ideaal. Er zijn weinig ouders die hun kinderen stimuleren te kiezen voor een boerenberoep.
Over het algemeen heeft de Franse bevolking sympathie voor de acties omdat ze boeren als een verdienstelijk beroep zien maar met lange werkdagen, nauwelijks vakantie, fysiek werk, grote leningen, etc. Misère die wordt bevestigd door films als ‘au nom de la terre’ of, naar aanleiding van de boerenacties, de aandacht van de media voor bijvoorbeeld een wanhopige geitenboerin met 80 geiten en 400.000 euro aan leningen en schulden maar binnen twee weken bijna 200.000 euro ophaalt om haar schulden af te lossen.
Verder eisen de boeren geen privileges en verdedigen ze geen sociale voordelen (zoals spoorwegambtenaren of onderwijzers) maar het voortbestaan van hun beroep.
Ook zijn Fransen gehecht aan de kwaliteit van Franse producten en aan het platteland, waarvan het idee heerst dat zonder boeren deze niet meer zou bestaan. Het boerenberoep wordt gezien als werken voor het algemeen belang (meer dan in Nederland denk ik).
Daarnaast hebben nog veel Fransen sentimentele banden met het boerenbestaan (vanwege een (voor)ouder die in de landbouw actief was) en is er een besef van de agrarische wortels van Frankrijk. Over het verleden wordt met respect gesproken maar is niet een tijd waarnaar wordt terugverlangd (zie bijvoorbeeld de documentaire ‘Nous Paysans’).
Het zou inderdaad kunnen dat een deel van de Franse bevolking boeren als helden zien die strijden tegen de kwaadaardige overheid namens hen. Dit is denk ik het deel dat globalisering als bedreiging ziet en het protest van de boeren tegen oneerlijke concurrentie uit het buitenland vertaalt naar een stem voor nationalisme en het sluiten van de grenzen.
Jopie, ik zou iets kunnen brabbelen over de natuur die vijandig is, maar wordt gezien als vriend. Of over de edele wilde die niet aaarzelde om de vreemdeling te verjagen of doden als hij daar reden toe zag. Natuur en de wilde gaan we waarderen uit verlangen naar onze oorsprong, maar pas als we er geen last meer van hebben. Dat zou het gebrabbel zo ongeveer kunnen zijn.
Maar klopt jouw beeld wel?
Je kiest voor twee stellingen die je niet bevraagt:
- we ervaren de boer als onze vertegenwoordiger naar de falende overheid;
- we waarderen de boer en daarom mag hij van meer mensen de wegen bezetten dan de klimaatbeweging (zoals afgelopen week bleek uit een onderzoek).
Ik denk dat een meerderheid van de bevolking vooral de last die hij torst en steeds verder krijgt opgelegd herkent en zich daarom in hem kan verplaatsen. Ik denk dat het past bij de zgn. afgehaakten en degenen die die groep snappen. Over die afgehaakten was onlangs een boeiend radiogesprek te horen: de lagere sociale klassen nemen helemaal afscheid van de democratie. Daar zou het best wat mee te maken kunnen hebben: totaal geen vertrouwen meer in de democratie. Dat hebben de boeren ook niet.
ellen-maureen colpa , Dick Veerman , waar halen we dat ideaalbeeld over het platteland vandaan? Mijn vader en grootouders waren landarbeiders en hadden een gezonde afkeer van de boerenstand. Mijn was een buitengewoon zachtaardig man, maar toen ik een keer met een meisje thuiskwam en haar achternaam noemde, liet hij zich gaan. Haar vader had hem als landarbeider hetzelfde te eten gegeven als de paarden.
Op vakantie in Duitsland kwam ik de boeken tegen van Ralf Weber, die de geschiedenis van het Noordduitse platteland* heeft vastgelegd.
"Gebruikt, lastiggevallen, onteigend: het was voor Häuslinge niet mogelijk een zelfstandig leven te leiden. Desondanks – of juist daardoor – vormden zij maar liefst drie eeuwen lang een sociale klasse in het district Diepholz, zonder welke een elementaire economische macht niet levensvatbaar zou zijn geweest: de landbouw."
Voor veel plattelanders was het leven tot halverwege de vorige eeuw allesbehalve een feest, de steden, waar de woon- en leefomstandigheden ook beroerd waren, groeiden. Wie kon, emigreerde naar de Noord-of Zuid-Amerika.
Ergens in de laatste decennia is er een omslag gekomen en is boerenstand verheven tot een ideaal. De moderne helden, die met hooivorken en sikkels de kwaadaardige overheid te lijf gaan namens "ons allen". Hebben jullie hier een verklaring voor?
* in de Nederlandse vertaling wordt het Duitse "Häuslinge" vertaald als "huishoudster". Dat klopt niet. Häusling staat voor een familie die door een boer een huis en een klein stuk grond (<1 ha) krijgt en in ruil daarvoor moest werken zonder verdere vergoeding.
Ellen-Maureen, prachtige video van deze kleinzoon van een boer, Raphaël Quenard. Het laat Frankrijk zien, waar de verbondenheid van velen met een platteland ergens nog bestaat.
Ik zag daarstraks Macron live na een hele dag Salon. Hij was duidelijk moe, maar nog altijd helder. Een hele dag onvermoeibaar en onoplosbaar probleem bespreken; onze Rutte tipt daar niet aan. Ik heb er respect voor. Na afloop 'een biertje'.
Ik vraag mij af of het nog goed gaat komen tussen Macron en de boeren. De termijn beginnen met een debat en dan na 6,5 jaar denken dat praten nog steeds alles oplost. En dan ook nog een organisatie uitnodigen die niet schuwt om op boerenbedrijven vernielingen aan te richten.
Verder weet iedereen dat de Egalim geen zin heeft wanneer die wet in de rest van Europa en de wereld niet geldt.
Dan gaat zelfs een groot Macron voorstander als ik denken dat hij inderdaad van Jupiter komt.
Over waardering gesproken:
Deze Franse acteur weet momenteel de harten van de Franse boeren goed te raken (zie vanaf 4:20)
La culture n’est rien sans l’agriculture