De discussie begon vroeg dit voorjaar. De uitkomst werd eind vorige week bekend: één van de meest bekende camemberts is camembert af. Président, van grootkaasfabrikant Lactalis, werkt niet met rauwe melk en kan daarom buiten de deur van het boerenproduct worden gezet. Volgens de industriële zuivelaars is dat onterecht. Rauwmelkse kaas zou onveilig zijn, een argument dat ze goed uitkomt omdat er niet genoeg rauwe melk is om de productie te kunnen vergroten.

Voor bergen Nederlanders is Président de 'echte camembert' waar ze bij AH iets meer voor willen betalen. Niettemin is rauwmelkse camembert toch echt heel wat anders dan het gepasteuriseerde aftreksel dat er nauwelijks op lijkt.

Wat is nou camembert? De nepper die we eten, of de echte die ons niet meer bereikt? De smaak van de nepper stelt immers de norm.

De échte echte camembertmakers hebben er daarom genoeg van: ze willen hun kaas terug. Hij wordt niet alleen gewordnapped, maar ook nog eens getastenapped en geturnovernapped. In gewoon Nederlands: fabrikanten doen of ze camembert maken, met een smaak die er niet eens naast mag liggen en pikken de omzet want de échte echte camembert komt bij degenen die denken echte te eten niet eens meer in beeld.Volgens de berichten blijft Président subtiel neppen door 'fabriqué en Normandie' op zijn X-kaasjes te plakken. Daar komt de Camembert immers vandaan. Als ik me niet vergis komt de melk voor het kaasje - hoe moeten we het nu noemen? - bepaald niet alleen uit Normandië. Dat staat ook niet op het etiket; het is er alleen maar 'gemaakt'.

Grootbotermaker Isigny, die ook Camembert maakt, deed mee aan de kant van Président. Kreeg ook nul op het rekest.

Het summum voor Nederlanders die échte Franse boter eten is Beurre d'Isigny. Met Appellation d'Origine Controlée en al. Snap je?
Dit artikel afdrukken