Change4life

Ik heb naar aanleiding van deze post de discussie waarnaar word verwezen gelezen
(op hoofdlijnen, anders was ik nu nog aan het lezen) en ik vond het interessant om alle reacties te lezen.

Ik ben een leek maar uit eigen ervaring weet ik dat de energiebalans een erg belangrijk onderdeel van je gewicht vormt. Ik ben (gedwongen door rugpijn) gaan sporten en nu twee jaar later ben ik 10 tot 15 kilo kwijt (ik bezit geen weegschaal). Ik ben niet bewust anders gaan eten en ontzeg mezelf niets, eten is veel te leuk.
Door het sporten is volgens mij vooral mijn “basisverbruik” omhoog gegaan. De calorieën die je tijdens het sporten verbruikt zijn volgens mij minder interessant.

Wat naast de energiebalans wel degelijk effect heeft gehad is het stoppen met anticonceptie. Dat heeft echt effect gehad. Al verklaart dat niet de vervetting van onze maatschappij en is er weinig wetenschappelijks aan, het geeft wel aan dat het naast een maatschappelijk probleem ook vooral een persoonlijk probleem is voor de mensen die last hebben van overgewicht dat ze ook echt zelf moeten willen aanpakken. En daarbij is de term “last” ook weer heel persoonlijk want voordat ik rugpijn kreeg kon het me een worst wezen hoe dik ik was als ik me maar goed voelde.

Wat mij trouwens in het debat opviel was het terugkerende onderwerp van de grotere bustemaat ;-).
Als vrouw denk ik dat juist het bestaan van de organisaties die meten hoe de maten veranderen de oorzaak van een deel van de verandering zijn (zeker niet alles). Goede voorlichting over het bepalen van je cup en omvang heeft ervoor gezorgd dat vrouwen BH's zijn gaan kopen die een grotere cup en een kleinere omvang hebben omdat dat beter zit en ondersteunt. De meeste van mijn vriendinnen zijn door dit betere meten de afgelopen 10 jaar een of twee maten “gegroeid” terwijl hun bosten echt niet zijn “verbeterd” door het implanteren van siliconen.

The Lancet, toch echt een heel serieus medisch blad, is boos. Via de doorklik kun je het artikel gratis opvragen als je je even registreert.

Vind je dat te veel van het goede, kijk dan even naar de recensie op foodnavigator.com.

Wat smeuiige zinsneden:"the latest issue of The Lancet not only slams the ads as 'simplistic' but also says it 'beggars belief that the government has decided to allow sponsorship by commercial companies in the order of £200'. Companies are said to include PepsiCo and Kellogg's.

It questions what the take-home message is of food company ads featuring sports personalities. If you do exercise, it is OK to drink Pepsi and eat crisps?" "

In het kader van de boekhoudtheorie: de overheid en het bedrijfsleven geloven er heilig in ;-)

"Dick hou nou toch eens op met die onzin. We hebben het er vaker over gehad, het is een verkeerde vraag omdat ie onwaarheden bevat."

Jurgen en Karine, dat kun jullie wel zeggen, maar laten we dan een beetje scherper wezen. Ik denk met jullie - omdat ik geen betere argumenten heb gevonden - dat welke bron dan ook van teveel calorieen teveel is en resulteert in dikte, of we nou teveel vet eten of teveel carbs die ons vet en carbs doen opslaan. Ik denk ook dat de carbhypothese (ja die noem ik zo, het is geen waarheid - zelfs Pollan's pragmatische 'grootmoederaanpak' die niet causaal pretendeert te zijn, noem ik zo) overtuigender is dan de vethypothese, maar geen vrijbrief voor het eten van vette calorieen. Dat laatste schijnen jullie te denken. Ik zou het meteen met jullie collectief uitgesproken "onzin" eens zijn als ik dat beweerde.

Zelfs als de hoeveelheid calorieen en het verbrandingsnivo in de onderzoeken die Rutten en Van Kasteren aanhalen niet accuraat gemeten zijn, welke betere feiten hebben jullie dan dan een prima facie intuitie waar we het al over eens zijn?

Daar zit het probleem dat ik signaleer ook helemaal niet. Ik schrik me kapot als mij - zoals tijdens een bijeenkomst van de Nederlandse NVVL (in de laatste doorklik van de hoofdtekst) - te verstaan wordt gegeven dat we ons nou eenmaal voeden zoals we ons voeden en dat we daarom maar niet moeten proberen daar nog iets aan te doen. Idd, voedingswarenmakers zijn heel succesvol geweest in het ons na de jaren '60 sneller op een ander menu te zetten dan ooit tevoren. Veranderen kan dus best. Maar om nou te doen of altijd en overal eten, dan maar light - minder vet en suiker - en met meer bewegen een oplossing van het probleem is, lijkt me nogal onzin. Die even onnozele als vrolijke visie zit ook onder deze gezellige 'food used to be rather fast en toen gingen we comfy' -campagne.

Enne, de genoemde metingen mogen nog zo fout zijn, binnen de fout geven ze een trend aan. Of niet soms?

Er is iets anders aan de hand. Ik denk - met Jurgen, dacht ik - dat het op te lossen is door minder overal, heel gevarieerd en meer vers gemaakt spul te eten. Spaar me de rest vh geblaat. Tussen dat eindpunt en de weg die daar naartoe leidt zit iets essentieels: onzin over de relatie tussen gezondheid en eten voor het breedste publiek. Dat is er niet met zo'n campagne, maar moet het wel geloven. En die minister zegt alleen 'pas op', terwijl hij weet dat hij zich vertilt aan overgewicht. Daar zit m'n probleem.

Karine, Bij deze...

@jurgen: zullen we elkaar virtueel de hand schudden na deze exact gelijke uitbarsting?