Tamburrini geeft ouders vier tips om een kind geen verstoord eetpatroon en lichaamsbeeld te laten ontwikkelen.
1. Je bent meer dan je lichaam
Vanaf een jaar of vijf worden kinderen zich bewust van hun lichaam en hoe ze eruit zien. Het is belangrijk de kinderen te leren dat ze meer zijn dan hun uiterlijk. Ouders moeten hierin een positief rolmodel zijn door zich niet negatief uit te laten over hun eigen lichaam of over het uiterlijk van andere mensen. Iedereen is mooi op zijn eigen manier, onafhankelijk van hoe iemand eruit ziet. Iedereen heeft creativiteit, sterkte punten en talenten. Moedig kinderen aan om die van zichzelf te ontdekken.
2. Er is geen ‘slecht’ eten
Door het labelen van bepaalde producten als ‘slecht’ of 'junk', gaat een kind zich ook slecht voelen als hij of zij dit eet. Zo kunnen ze het eten van iets 'slechts' gaan zien als het doen van iets stouts. Praat daarom neutraal over eten en creëer geen 'fout' eten.
3. Gezondheid is meer dan je gewicht
Gezondheid gaat verder dan je lichamelijke gezondheid. Gezondheid heeft ook spirituele en emotionele componenten. Zet af en toe de regels opzij en sta jezelf en je kind toe om iets te eten omdat het gewoon lekker is en niet omdat het je lichaam moet voeden. Leer het kind daarbij goed nadenken over waar het echt trek in heeft, voordat je laat zien wat de opties zijn. Zo leert het kind te luisteren naar het eigen lichaam en leert het tevens bewust te genieten van wat het lekker vindt zonder zich schuldig te voelen, waardoor het in het geniep gaat snoepen.
4. Koppel eten niet aan belonen of straffen
Leer je kind met problemen of hoogtepunten omgaan zonder die aan eten te koppelen. Praat over emoties en sus die niet met een koekje of snoep of beloon prestaties door iets leuks te gaan doen. Zo vermijd je het zogenaamde emotie-eten dat mensen op latere leeftijd blijven koppelen aan situaties van vreugde en verdriet.
Fotocredits: Happy child finds joy, Wikimedia
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Ik zie het elke dag weer in mijn restaurant (in een groot internationaal pretpark), goed voorbeeld doet goed volgen. Hebben de ouders "gezond" eten op hun bord, dan hebben de kinderen dat vrijwel ook altijd. Hebben ouders een iets mindere gezonde keuze (patat hebben we al niet meer op het buffet), dan hebben de kids dat ook.
Alvorens op het stokpaard te springen: lees eerst het bronartikel en besef dat dit verhaal alles te maken heeft met de persoonlijke gevoelens van de schrijfster en volledig irrelevant is voor de meesten van ons, speciaal degenen in de obesity belt.
"For as long as I can remember I've always felt out of control around food. Some of my earliest memories as a little girl include: hiding away in my bedroom eating handfuls of candy and chocolate, raiding the cupboard when everyone was asleep and skipping meals so I could look like one of my beloved Barbie dolls."
Je mag er van overtuigd zijn geraakt dat 'fout' eten niet bestaat, maar ik ben nog geen kind tegengekomen dat zich wel vol overgave op de boerenkool stort nadat het zojuist handenvol snoep en chocola heeft gegeten. Klassieke instinker voor de opvoeders: snoepen voor het eten. Daar komen problemen van. Maar die hoeven niet onoverkomelijk te zijn, elke crisis is ook een kans:
"Also that I have turned my once ‘mess’ into my message and coach women from all over the world who also want to end their battle with food and their bodies."*
* Van I am fed up with food.
Ja, ik begrijp dat die adviezen vanuit een andere cultuur komen en het is dat soort cultuur dat je moet veranderen, vanaf het allereerste begin, om kinderen werkelijk gezond op te kunnen laten groeien. Het is, met permissie, die ''culturele context, met een Westers deels uit merkartikelen bestaand menu'' dat verantwoordelijk is voor het overgrote deel van de door voedsel bepaalde gezondheidsproblemen. Die cultuur die ook voor de allerjongsten al denkt dat er (speciaal aangepaste) chips nodig zijn of speciale koekjes of fruitprut in een plastic zakje. Die cultuur die het voor alle consumenten, jong en oud, volkomen onduidelijk maakt wat voedsel eigenlijk is. Een cultuur die eetstoornissen bijna inherent maakt.
Zou dat wat uitmaken Dick? Spruitjes van Hak of gewone van de groenteman? Die culturele context, O.K., die is idd nogal anders. Ik ben blij dat ik ze allebei van nabij ken, dat geeft je vaak een andere bril op.
Maar wat jullie even vergeten: deze adviezen gelden een andere culturele context, met een Westers deels uit merkartikelen bestaand menu. OK, jullie halen je neus er voor op. Maar ik meld het maar even.