Natasja, dank!
Voor minder vlees bestaat één goed argument: het vergt te veel landbeslag. En dat geldt nog meer voor diervriendelijk vlees.
Dus hoe lekker en gezond ook, matigheid is een prima advies.
Overal doken in de media deze week 'twee plakjes ham' op. Dagelijks 50 gram bewerkt vlees (lees: 2 plakjes ham) eten, zou het risico op diabetes al verhogen.
De mediastorm was gebaseerd op een grootschalige studie, gepubliceerd in The Lancet. Hoofdonderzoeker Nita Gandhi Forouhi onderzocht met haar team van de Universiteit van Cambridge de relatie tussen vleesconsumptie en het risico op type 2 diabetes. Op grond van een metastudie van onderzoeken met in totaal meer dan 2 miljoen deelnemers, ontdekte het team dat de consumptie van elke 50 gram bewerkt vlees per dag het risico op diabetes met 15% zou verhogen, en elke 100 gram onbewerkt rood vlees met 10%. Ook werd een verhoogd risico van 10% gevonden bij een dagelijkse consumptie van 100 gram kip of kalkoen.
Hoewel zo'n bericht koren op de molen is van de media, plaatsen diverse experts een aantal kanttekeningen. Zo is de studie gebaseerd op observationele data en niet op gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken, wat de bewijskracht beperkt. Ook de methode van zelfrapportage is foutgevoelig. En hoewel er aanwijzingen zijn voor biologische aanknopingspunten (in de vorm van het heemijzer en zout in rood vlees en vleeswaren) en de resultaten consistent zijn met eerdere studies, gaat het nog altijd om associaties, niet om causale verbanden. In gewone mensentaal: het kan best zo zijn dat mensen die het beschreven eetpatroon hebben ook iets anders doen waardoor ze diabetes II krijgen.
Waar het onderzoek wél aan bijdraagt, is het groeiende besef dat minder vlees best een goed idee is, omdat we er vroeger echt niet zoveel van aten als na de Tweede Wereldoorlog.
Natasja, dank!
Voor minder vlees bestaat één goed argument: het vergt te veel landbeslag. En dat geldt nog meer voor diervriendelijk vlees.
Dus hoe lekker en gezond ook, matigheid is een prima advies.
Dank je Dick, zeer zeker een interessant artikel. Meteen bij de eerste al raak, van Seidell: "De feiten blijven dezelfde, maar de manier van interpreteren hangt af van iemands belangen of idealen." Hangt er dus maar net vanaf welke belangen of idealen degenen hebben die aan de touwtjes trekken, in plaats van dat men zoveel mogelijk wetenschappelijk de boel probeert te benaderen. Blijkbaar zijn de belangen en idealen momenteel aan het verschuiven naar plantaardig(er), wat met eigen interpretatie (en/of bewust gegoochel met (vele?) slechte onderzoeken) wordt onderbouwd. Zo komen we niet verder toch? Ondermijning van de wetenschap.
Ik lees in dat artikel ook dat ze het steeds over kankerrisico's hebben, terwijl in dit artikel diabetes erbij wordt gehaald. Dat lijkt me precies een puntje van belang: hebben we wel weet van de effecten op allerlei (belangrijke) ziekten in combinatie met zaken zoals vlees eten? Als je geen kanker krijgt door vleesminderen maar wel een andere nare ziekte, schiet je er dan wat mee op?
In 2019 schreef ik het volgende stukje: Vlees is (on)gezond - hoe kan dat
Mogelijk kun je het waarderen, Natasja.
Hoe kan het nu een bijdrage leveren aan het besef dat minder vlees eten best een goed idee is, terwijl er eerder in het artikel staat dat er eigenlijk geen conclusie getrokken kan worden dat rood/bewerkt vlees eten voor de genoemde problemen zorgde?
Dat we er meer van zijn gaan eten sinds WO2, tja, dat zijn we van heel veel dingen toch? Processed foods, plantaardige oliën, suikers, überhaupt grotere hoeveelheden eten en eetmomenten, etc. En wellicht ook vlees. Al schreef ik in het gelinkte artikel dat dat volgens mij meer lag aan de beschikbaarheid: veel eetbare dieren aanwezig betekende meer vlees eten, minder van die dieren aanwezig betekende alternatieve zoeken. Dit klinkt mij eerder als een (semi)circulaire redenering: in het ene artikel wordt iets beweerd en nu link je hier weer naar dat artikel met een onderliggende uitstraling van: het moet wel waar zijn want het staat dáár ook.
Overigens eet ik geen ham ;) Zoveel mogelijk onbewerkt lijkt me een veiligere keuze. Ergens in een boek (van Michael Pollan meen ik?) gelezen dat Aboriginals met diabetes in het wild met best veel vlees eten van hun diabetes afraakte. Dat was dan zelf geschoten, onbewerkt vlees, en had blijkbaar precies het omgekeerde effect op hun lichaam dan dat in het bovenstaande onderzoek wordt beschreven. Kortom, het licht waarschijnlijk gecompliceerder.
Er lijkt met man en macht gewerkt te worden om vlees in een kwaad daglicht te stellen. Er worden zaken met de haren bijgesleept, onder het mom van 'wetenschap'. Ik denk dat het eerder het vertrouwen in de wetenschap doet dalen (door mij ook gewenst, er mag best een bezem door) dan dat het vleesconsumptie doet dalen.
Help de schrijver de juiste toon te vinden waarop je naar hem of haar wilt luisteren.
Klik op de naam van de schrijver en gebruik het "Stuur een mail" veld op zijn of haar profiel om je bericht te versturen.
Lees alles over reageren in de gespreksregels.