1 min
Dit kwam ik afgelopen zaterdag tegen op de Lindenmarkt te Amsterdam. De betreffende kaasboer kon mij niet vertellen waarom het zo heet en wat het dan eigenlijk is, behalve dat er veel caroteen in zat. Ik vind de smaak niet bijzonder, beetje plastic cheddar achtig.
Weet foodlog hier misschien wat meer vanaf?
Trouwe bezoekers van Sligro en EmTe weten dat de Brabantse kaasfirma Rooijakkers daar ook te vinden is.
Wie weet het, wat is Friese Commissiekaas voor boeren, burgers en buitenlui en waar komt'ie vandaan?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
_002_480_289_84_s_c1.jpg)
De redactie kreeg van Jurgen op z'n luie lazer omdat die had moeten weten van Kaasboer Kaas Noot Iets er hier ooit over schreef. Flipse citeert een Frans handboek dat stelliger dan zijn parafrase de vermoedelijk wel degelijk Nederlandse (Edamse) origine van de kaas aangeeft. De sluwe 'eigen handel' van de kaasmakers werd verboden door het protectionisme van de toenmalige minister Colbert, zegt zijn bron.
Alweer een voorbeeld van moeilijk te achterhalen culinaire geschiedenis. Boeiend. Zo mogelijk nog boeiender is de betekenis van het woord commissiekaas dankzij die geschiedenis. Voorzover Nederlanders met commissiekaas in aanraking komen is het waarschijnlijk deze Rooijackerskaas. Goeie Mimollette is een feestje. En commissiekaas is in Holland niks meer. Niet lekker schrijft Jurgen. Ik proefde het zelf naar aanleiding van de vraag van Jetty. In ieder geval vond ik het niks bijzonders. En zo werd commissiekaas van iets lekkers en bijzonders tot iets volstrekt niksigs met een interessant klinkende naam.
Zouden de marketeers van Rooijackers ooit een Mimollette geproefd hebben of van het bestaan afweten?
Bron: Univers du fromage.
Mimolette ou Boule de Lille
Le nom de "Boule de Lille" serait dû au fait que ce fromage fut longtemps affiné dans des caves lilloises. Quant au terme de "Mimolette", il provient d'une dérivation du mot "mi-mou". Certains prétendent que c’est une invention hollandaise, d’autres soutiennent qu’elle a toujours existé en France. La vérité est peut être que les français se sont mis à fabriquer de la Mimolette au XVIIè siècle alors que les produits étrangers étaient frappés d’interdiction sur le territoire par ordre du ministre Colbert. La fabrication est la même que pour l’edam hollandais.
La Mimolette est fabriquée de façon industrielle. C’est une sphère aplatie, d’une quinzaine de cm d’épaisseur pour un diamètre de 20 cm, sans odeur distincte. Elle affiche un poids allant de 2 à 4 kg pour un pourcentage de matière grasse de 40%. Avec le temps, la couleur de la pâte passe de l’orangé au brun rouge ; elle devient alors cassante. Ce sont les cirons, organismes microscopiques, qui sont responsables des trous à la surface de la croûte. La couleur rouge est, quant à elle, obtenue par un colorant : le rocou.
La Mimolette développe des saveurs de noisette avec des notes salées ; cette impression s’accentuant au fur et à mesure de l'affinage.
On trouve dans le commerce plusieurs stades d’affinage, la commercialisation s’effectuant au minimum après 6 semaines passées en cave.
In't kort.
Mimolette dankt zijn naam aan de zachte aard van zijn zuivel. Van oorpsrong uit het Noorden van Frankrijk, waar deze kaas ook Boule de Lille wordt genoemd. De geschiedenis gaat terug tot de 17e eeuw en het zou niet ondenkbaar zijn dat de Edam als voorbeeld heeft gefungeerd. In die periode was er een importverbod op oa kaas van kracht en waarschijnlijk de reden dat de Fransen de kaas zelf zijn gaan maken. Het proces is hetzelfde als bij de Edammer, maar in Frankrijk wordt de kaas niet gecoat met plastic en kan zij op normale wijze verouderen (hetgeen een heel ander smaakpatroon geeft als de NL Edammer). Kenmerkend voor de Mimolette is de oranje kleur en de door kaasmijt aangevreten korst.
Juist, niet helemaal ik heb het even opgezocht in mijn kaasencyclopedie.
Vroeger moest alle kaas worden afgestaan aan de landheer in ruil voor bescherming en onderdak. De kazen die de boeren voor eigen consumptie mochten maken moesten ongeschikt gemaakt worden voor verkoop. Dit werd gedaan door een dosis oranje kleursel, deze gekleurde kazen waren verboden op de markt. Natuurlijk kwam er ook een zwarte markt en werden deze kazen verkocht aan binnenschippers die ze in het buitenland introduceerden.
vorm: Dubbele edammer
eten na ongeveer een jaar
Ik kan me herinneren ik weet niet meer waarvandaan dat deze kaas gekleurd werd zodat het duidelijk was dat deze kaasjes als belasting hadden gediend. Deze werden naar Frankrijk vervoerd. Toen dit ophield zijn ze het zelf gaan proberen.
Volgens mij zijn het gewoon gekleurde edammers.
In de 70tiger jaren kocht ik bij de kaasfabriek in Balk Frl. rode Commissiekaas met een scheurtje. Bkeus dus lekker goedkoop. De kaas ,vertelde men mij toen werd gekleurd met wortelsap.