1 min
Ze zijn lelijk. Sorry. En ze gleden gisteren tegelijk ongevraagd de brievenbus in (ik heb geen nee-stickers, om niks te missen).
Bovenstaande is van Albert H. Van der Land sprak er hier een tijdje geleden schande van: hoe durft een super vlees nog in de aanbieding te doen? Hierbeneden die van Dirk. Ook van gisteren.
De reden is simpel. Dat doen Albert en collega's om klanten naar hun winkels te trekken in de hoop dat ze er nog wat meer meenemen als ze er toch zijn. Mag dat met vlees? Morele vraag. Antwoord ..... Nee.
Nee?
Welnee. De prijs van het vlees moet in de andere verkopen worden goedgemaakt. Dus niet te veel klagen, want dan snap je niet hoe supermarktmarketing werkt. Mevrouw die nog steeds
wel weet waarom ze vlees moet kopen, loopt er speciaal voor om en koopt nog wat meer. Dat 'meer' betaalt de reclameprijs. En zo kan het vlees toch nog uit.
Maar nou die van Dirk. Hieronder.
Dirk doet alles in de aanbieding. Alle categorieën. Van ondergoed tot gehakt. Van bier tot bewaarbakken en bloemkool. Van fotoboeken tot
keukenhanddoeken. Dirk lijkt zoveel mogelijk verschillende 'omlopertjes' binnen te willen halen.
Ik had het er gisteren even met iemand van de WUR over: wie zorgt er nou toch voor dat er geen cent overblijft voor de producent? Is het echt de schuld van de consument?
Dirk is helemaal bar: alles is goedkoop en alles lokt. Het loont al de moeite om er alleen voor de aanbiedingen heen te gaan.
De consument doet het, maar hij wordt geconditioneerd door de verkoper.
We hebben er hier wel eens woorden aan vuil gemaakt. Maar het onderwerp wordt steeds actueler: wie is schuldig aan het toenemende aanbiedingisme dat heel duidelijk niet alleen over vlees gaat?
Ik zou zelfs bijna zeggen: ach die vleesaanbieding - het zit veel dieper.
Wat komt er van? Dat is de meest beangstigende vraag.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
_002_480_289_84_s_c1.jpg)
@Hans
De vrije markt zorgt niet perse voor lage prijzen en afbraakkwaliteit. Zie bijvoorbeeld de trend in cafe's om (iets) betere huiswijnen te schenken. De 3-literflessen zijn nagenoeg verdwenen. Door de aanwezigheid van goedkope, maar redelijke wijnen in de supermarkt, pikken de consumenten het oude bocht niet meer.
In het geval vlees is er ook kwaliteitsgroei gekomen, in de vorm van biologisch etc. Maar het is nog maar een klein deel, waarschijnlijk omdat het prijsverschil zo groot is. Maar geef het een kans. Dat laatste lijkt AH NIET te doen, door te prijsstunten en biologisch veel minder te ondersteunen.
Van mij mag dat. Ik denk dat het enorm zou kunnen helpen. Maar ik verwacht er weinig van: overheden laveren slechts tussen vele belangen zodat ze geen interessante verschuivingen brengen. De aanzet daartoe moet van buiten komen. De overheid zou wel zijn eigen slechte invloed (zoals het aangehaalde mededingingsvoorbeeld) kunnen wegnemen.
Ik geloof meer in individuen: er zijn mensen nodig die opstaan en een aantal bepalende spelers in de markt weten mee te krijgen.
Omdat het stil bleef, rakel ik het gesprek over kwaliteit hier weer op. Als ik deze thread lees, is het overigens nog steeds akelig stil. Net zoals het stil bleef bij de discussie die we hier met niettemin veel gekrakeel voerden over sleurvarkens en hun verwaarding.
Dick je schreef eerder
"wie durft de trend te keren?" nadat ik () daar wees op de werknemers bij de producenten, die meer (persoonlijke?) trots en schaamte moeten voelen en omzetten in daden. Komen we dus daarop uit?
Of mag van jou dan toch ook op macro niveau (door de overheid of NGOs aan allerhande onderhandeltafels) wat gedaan worden? Dat was de vraag van je aangehaalde post waarna het stil bleef op Foodlog.
Je bedoelt de WE in "dat moeten we niet willen?"
Ik zie die WE als wij allemaal, als maatschappij. Die maakt politieke keuzen, maar kan ook koopkeuzen maken. Ondernemers kunnen proberen kwaliteitskeuzen populairder te maken dmv marketingcampagnes waarop ze elkaar in heren- en damesakkoorden ondersteunen.
Tsja, daar heb je wel gelijk: dan komt er een van overheidswege ingestelde mededingingsautoriteit die zegt dat dat niet mag. Zowel de facto als de jure onterecht overigens: de markt heeft even een correctie naar kwaliteit nodig en kan derhalve een herenakkoord best hebben. Daarna is concurreren op kwaliteit ook weer echte concurrentie.
Zo bezien is die WE dus idd ook te zien als onze bestuurder, dwz de overheid.
Dick: WIE motiveert de bedrijven om enz enz?
de consument niet want die koopt op prijs, als dat wordt benadrukt.
WIE is die WE? Toch ergens een overheid (die bijvoorbeeld de concurrentie ophoudt te vereren als gouden kalf "omdat concurrentie de consumenten de laagste prijzen oplevert"?