1 min
Op agripress.be vanmorgen een artikel over de eerste grote Tilipia-kwekerij in Europa. Hij staat in Henegouwen, bij Moeskroen, en heet Vitafish.
De Tilipia is in Europa inmiddels heel populair als consumptievis, maar wordt hier niet gekweekt. Reden dus om het aantal foodmiles terug te dringen en hier een duurzame vis te gaan kweken.
De kwekerij is volledig geïntegreerd, wat betekent dat de vis van ei tot verwerkte filet de plek niet verlaat. Dat concept is volledig te vergelijken met de varkensflat, zoals dat idee in Nederland leeft.
Het kweken van de vis heeft grote voordelen boven import uit Afrika, Azië en Noord- en Zuid-Amerika. De omstandigheden waaronder de vissen daar worden gekweekt, zijn vaak niet duidelijk. De vervoerskosten (gekoeld, per vliegtuig) zijn hoog. Vitafish daarentegen kan de Europese markt vers bedienen - tegen een nog altijd concurrende kostprijs - en afhankelijk van de afstand zelfs binnen één of twee etmalen.
De vis krijgt uitsluitend plantaardig voedsel. Dat is niet zomaar een punt, maar een 'major issue'. Er is nogal wat viskweek waarvoor de zeeën worden leeggeroofd op zoek naar visvoer-vis, nog steeds geen ideale oplossing dus voor de teruglopende visstand. Animal Freedom pleit niet voor niets voor het terugdringen van de kweek van de zgn. carnivore vissen, zoals m.n. de zalm (je-weet-wel die gezonde omega-3 rijke vette vis die we minstens 2x per week moeten eten).
Daarnaast zijn de bedrijfsprocessen van Vitafish in overeenstemming met de eisen die aan een milieu sparende onderneming mogen worden gesteld.
Duurzaam dus en toch een, in dit geval platte, flat?
Een duurzame onderneming kan dus ook een intensieve teelt zijn die ons als mensen een goede gezondheidsoplossing garandeert, ons leefmilieu spaart én een betere kwaliteit vis oplevert. Wat wil je nog meer, want de productie is ook nog eens indrukwekkend: 30.000 kleine visjes per dag!
Wel verwarrend voor de consument, want die moet van Wakker Dier en de groeiende Partij vd Dieren kiezen voor Duurzaamheid én Diervriendelijkheid. Daar sta je dan straks voor het schap met Vitafish Tilapia's, je bent een bewuste consument en de Partij voor de Dieren is nog verder gegroeid. Wat doe je?
Laten we het daar eens over hebben.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_Zuidereiland__landschap_480_289_84_s_c1.jpg)
Daar waag ik me niet aan. Ik weet wel dat Karel de Grote in zijn De Capitulare Villis aangeeft dat er bij zijn landgoederen visvijvers (vivaria) moeten worden aangelegd, waarvan een deel van de opbrengst moet worden verkocht. Een deel is voor eigen consumptie. Is de keizer niet aanwezig, dan hoeft het vivarium niet te worden aangevuld uit de gewone natuurlijke vijvers. Welke vissen staat er helaas niet bij.
Is de karper een katholieke vis? Oude of Nieuwe testament of beide? Of kleeft er aan het eten van karper met Kerst - op de Naschmarkt in Wenen staan daags voor Kerst grote kuipen met levende karpers er in - een Heidens tintje. Karper eten met Kerst brengt geluk, wil het (bij-)geloof.
@Lzet,
Kun je ook uitsluitsel geven over Nick Trachets vermoeden dat vrijdag visdag is uitgevonden door de kerk om meer karpers te kunnen verkopen?
Op de visstillevens en de marktscenes komt de karper op 15 van de 63 schilderijen voor. Deze vissoort zou in de Middeleeuwen door kloosterlingen in ons land zijn geïntroduceerd. in de vastentijs stond deze in vijvers gekweekte vis op het menu van de monniken. Andere bronnen spreken over introductie van deze soort in West-Europa in de Romeinse tijd. De kweekkarper was in de 16e en 17e eeuw een gemakkelijk beschikbare vis voor de schilders.
bron: catalogus bij de tentoonstelling Vis, Utrechts centraal museum, 2004
Terugblikkend denk ik dat een van de antwoorden op Dick's vraag nu precies is dat het visvlees bijna als kalfsvlees eruit zag. Er waren vroeger flink wat visdagen, en alles wat op vlees leek zal wel gewaardeerd zijn, eertijds.
Ik heb overigens buiten mijn gezin om (Die waren naar oma) het tweede stuk van die karper klaargemaakt, in biersaus, en ik vond 'm wel lekker, alhoewel heel licht op de achtergrond inderdaad iets gronderigs te proeven was. Maar nogmaals: Bij paling is die smaak veel sterker aanwezig.
Ook in vroeger tijden hadden we hier gewoon karpervijvers bij de kastelen en landgoederen. Niet voor het mooi maar voor het menu.