'Biertje wordt duurder', kopt BNR. Ja logisch, dat krijg je als de graanvoorraden slinken. De zorgen zitten ergens anders.
Bierbrouwers en andere drankdeskundigen sluiten prijsverhogingen van bier, maar ook jenever en whiskey, niet uit. Maar is dat het nieuws? Als de prijs van benzine omhoog gaat, rijden we gewoon door. We zijn rijk zat. Een paar procent prijsstijging voor iets waar we een paar procent van ons inkomen aan uitgeven merken we nauwelijks.
Elders in de wereld is dat anders. Als je de helft van je inkomen aan eten uitgeeft en de prijs daarvan stijgt, dan kom je wel degelijk in de problemen. Als de tarweprijs met 75% stijgt, merken wij daar weinig van. Bij ons betekent het dat een brood 10% duurder wordt. In New Delhi wordt het echter tweemaal zo duur op een inkomen dat nu al voor 40 tot 50% aan eten opgaat. Dat zorgt voor spanningen op wereldschaal. India en China hebben een bevolking die voor zijn voeding sterk afhankelijk is van de graanprijzen. Het bericht vermeldt dat de Europese voorraden nog maar voldoende zijn om ons 7,5 week van brood en bier te voorzien. Opgeteld hebben China en India een bevolkingsomvang waar die van de VS en de EU ruim twee keer in om kunnen gaan. En reken maar dat ze willen eten. Daarom wordt het graan nog duurder en nemen onze voorraden misschien nog wel verder af.
Vroeger noemden we die spanningen nog gewoon 'een potentiële haard voor voedseloorlogen'. Tegenwoordig nemen we nog een biertje voor het duurder wordt.
Proost!
Dit artikel afdrukken
Elders in de wereld is dat anders. Als je de helft van je inkomen aan eten uitgeeft en de prijs daarvan stijgt, dan kom je wel degelijk in de problemen. Als de tarweprijs met 75% stijgt, merken wij daar weinig van. Bij ons betekent het dat een brood 10% duurder wordt. In New Delhi wordt het echter tweemaal zo duur op een inkomen dat nu al voor 40 tot 50% aan eten opgaat. Dat zorgt voor spanningen op wereldschaal. India en China hebben een bevolking die voor zijn voeding sterk afhankelijk is van de graanprijzen. Het bericht vermeldt dat de Europese voorraden nog maar voldoende zijn om ons 7,5 week van brood en bier te voorzien. Opgeteld hebben China en India een bevolkingsomvang waar die van de VS en de EU ruim twee keer in om kunnen gaan. En reken maar dat ze willen eten. Daarom wordt het graan nog duurder en nemen onze voorraden misschien nog wel verder af.
Vroeger noemden we die spanningen nog gewoon 'een potentiële haard voor voedseloorlogen'. Tegenwoordig nemen we nog een biertje voor het duurder wordt.
Proost!
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juli krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juli krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Nog maar een jaar of 5 geleden was de graanprijs in de wereld dermate laag, dat boeren geen droog brood konden verdienen met de teelt. Europa had overschotten en (verplichte) braak-leg-regelingen. In Rusland werden/worden miljoenen hectares niet gebruikt omdat graanteelt niets opleverde. Geen gezonde situatie.
Inmiddels hebben we in 2007/08 een hoogtepunt gehad in prijzen, in 2009 een dieptepunt, en sinds augustus vorig jaar weer hoge prijzen. Gebruik voor biobrandstof heeft zeker een invloed, maar kan beslist niet als enige hoofdoorzaak worden aangemerkt. De relatie met honger in bepaalde delen van de wereld lijkt me nauwelijks aanwezig. Meestal zijn distributieproblemen en (politieke) conflicten veel meer de oorzaak.
In augustus 2010 vloog de tarweprijs wereldwijd omhoog als directe reactie op besluit van Rusland om de grens dicht te doen en zo binnenlands graan goedkoop te houden. Verder is de hoeveelheid geld dat in (speculatieve) graanhandel omgaat, de laatste 10 jaar exponentieel gestegen. Zodoende is de graanprijs op vreemde manieren gekoppeld geraakt aan financiële markten. Daarnaast spelen opkomende economiën als China en India een duidelijke rol in de toenemende vraag naar granen.
We zijn wat afgedwaald van gerst en bier, maar ook voor tarwe geldt dat de prijs van brood (bij ons) slechts een klein deel wordt bepaald door de grondstof (tarwe).
Een voordeel van de hogere prijzen is dat het voor boeren weer lonend is om graan te telen. Dus ook voor boeren in armere landen misschien een reden om niet naar de grote steden te trekken.
volgens een boer hier bij ons: 15% van de tarwe in de wereld wordt gezaaid om brood mee te bakken, de overige 85% zijn tarwesoorten die gezaaid worden om als veevoeder of biobrandstof - die laatste is de echte prijsaanjager en hongerveroorzaker
Nog maar een paar jaar geleden had de EU een actief systeem van interventie voor granen. Het werd opgekocht als de prijs laag was, en verkocht bij oplopende markt. Het had z'n voor- en nadelen. Producenten kregen nooit de hoofdprijs, maar bleven ook net in leven bij lage marktprijs.
De EU bouwt dat systeem af, de markt moet z'n werk doen, liberalisatie, WTO etc. Ondertussen lijken andere landen in de wereld juist zo'n systeem in te voeren. Enerzijds om de consumenten te beschermen tegen hoge prijs, en/of boeren te stimuleren meer te telen. India, China, Argentinië, Rusland, Oekraïne etc.
Inderdaad met name voor tarwe. Brouwgerst is wereldwijd slechts een piepklein segment. Tarwe wereldwijd: 670 mln ton; gerst 130 mln ton (daarvan plm. 6% brouwgerst). Binnen granen is vaak wel verschuiving van gebruikstoepassingen mogelijk, zodat interventie bij de ene graansoort, altijd ook (vertraagd) effecten zal geven bij een andere.
Gerst is in de meeste gevallen bestemd als veevoer (kamelen, paarden, varkens).
http://www.productschapakkerbouw.nl/files/IGC-graanproductie_2011.pdf
http://europa.eu/legislation_summaries/agriculture/agricultural_products_markets/l11078_nl.htm
Een en ander moet tot gevolg hebben dat de tarweprijs wordt gedempt" Dat is niet noodzakelijk. Het kan zijn dat de inlandse chinese markt wordt gestabiliseerd, met als gevolg dat de wereldmarkt daardoor meer fluctueert.
Overigens is er een indirecte koppeling met de tarweprijs. Telers kunnen kiezen om tarwe dan wel gerst in te zaaien. Die keuze hangt af van het te verwachten saldo. Gerst is wat goedkoper te telen, maar heeft ook een lagere opbrengst.
Nick zegt dat gerst goedkoper is dan tarwe. Dat klopt niet helemaal.
Voergerst is goedkoper dan voertarwe. Dit omdat de voedingswaarde van gerst wat lager is.
Maaltarwe (voor brood) is duurder dan baktarwe. Prijzen nu €182,50 per ton voertarwe om €190 voor baktarwe. Voergerst is nu €180 per ton. Brouwgerst kan ik geen prijs van vinden maar zal dan normaal minstens €200 per ton zijn.
Opvallend gevolg: bij tarwe maakt de afnemer uit wat het prijsverschil is tussen voer/baktarwe. Bij gerst maakt de aanbieder (indirect) het prijsverschil. Want brouwgerst is een specialistische teelt die alleen dan wordt gedaan als de meerprijs voldoende is. Voergerst wordt toch wel geteeld (soms doordat de teelt van brouwgerst niet de gewenste kwaliteit heeft opgeleverd).
Om Lourens hier te introduceren: vakjournalist op het gebied van agri, m.n. van akkerbouw tot veeteelt.
Vraag aan hem: welke landen houden borgingsvoorraden in gerst aan? Zo laten de Chinezen de markt in gerst vrij, maar die in tarwe niet. Zij zien tarwe als basisvoedsel, gerst niet. Een en ander moet tot gevolg hebben dat de prijsfluctuatie van tarwe wordt afgedempt, terwijl die in gerst volledig marktafhankelijk is.