1 min
Wij hebben het hier over het verwaarden van het sleurvarken gehad.
Onno bracht vanaf vakantie in Duitsland een plaatje mee dat laat zien wat daar nog leeft: deze slager slacht nog zelf. Dieren uit Duitsland. Niks buitenlands versleurds.
Hadden wij nou eigenlijk een fatsoenlijke oplossing in onze discussie? Ik vind van niet.
Dit artikel afdrukken
Onno bracht vanaf vakantie in Duitsland een plaatje mee dat laat zien wat daar nog leeft: deze slager slacht nog zelf. Dieren uit Duitsland. Niks buitenlands versleurds.
Hadden wij nou eigenlijk een fatsoenlijke oplossing in onze discussie? Ik vind van niet.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
_002_480_289_84_s_c1.jpg)
Voor het lijstje: Stevig Duits (zuurdesem)brood met ongezoete Duitse pruimenjam.
De spritsen van P!:
'Duitsers zijn ook erg actief als het voedselzuiverheid betreft. Ik kocht op vakantie een pakje spritsen.
Vijf (!) ingredienten: Tarwemeel, botervet, suiker, voedingszuur, zout.'
En waarom is dat zo verbazend? Omdat bijvoorbeeld in een populair eenvoudig boerenkoolstampje kant-en-klaar van Albert Heijn VIERENZESTIG ingredienten zitten.
Culipublicisten zijn niet Duits georienteerd. Frankrijk en Italie zijn de paradijzen waar je je geluk moet zoeken.
In Duitse eethuizen is het nog vaak zware kost, maar de tien keer dat ik er verzeilde was het goed eten.
In Duitse supermarkten zijn veel grondstoffen voor de thuiskoker te vinden van uitstekende kwaliteit. Het valt me op dat de twee Duitse stunthuizen Aldi en Lidl in Nederland naast troep zoals in andere supers ook nogal wat spullen verkopen van vergelijkbare simpele samenstelling als de spritsen van P. Prima spullen.
Zou weer een leuk lijstje kunnen opleveren in/op Foodlog.
Ik pleit al sinds een tijdje af en toe voor een eerherstel der Duitse keuken. GJ Groothedde heeft er ook al eens iets aan gewijd. De Duitsers houden erg van hun traditionele keuken. Mac van Dinther prees laatst Duitse koks die zich los hadden gemaakt van "de hel van de Gutbürgerliche Küche". Sorry hoor, maar semmelknoedels met pfifferling in roomsaus eet ik met smaak op, veel liever dan de groente cappuccino flauwekul die ik al een paar keer bij een chique restaurant geserveerd kreeg.
Je ziet hetzelfde verschil ook met boerenkool. In Duitsland gaan ze daar toch met net iets meer schwung mee om dan wij nederlanders: de Grünkohlfahrt.
Duitsers zijn ook erg actief als het voedselzuiverheid betreft. (Al sinds 1516 officieel, zelfs.) Ik kocht op vakantie zomaar in een supermarkt een pakje spritsen, en ik had het eigenlijk moeten inscannen: Vijf (!) ingredienten: Tarwemeel, botervet, suiker, voedingszuur, zout.
Mooie zin!
vertrouwen op waarden in plaats van controleren op randvoorwaarden
@P, Ik deel je beeld. Geen marketing trucje, maar eerlijkheid! De slager trekt zijn klanten onder het motto dat hij alleen 'onze varkens' slacht, uit de buurt, en niet uit verre streken als , Nederland, Vlaanderen, Bayern of Sleeswijk (Dit was een slager in het Rheinland).
Blijkbaar gebruikt hij (en heel veel andere Metzgerei-en) dit als onderscheidende waarde van de mega V-markt, Lidl en ander kaufhausen.
Maar ja.... het is wel wennen.... vertrouwen op waarden in plaats van controleren op randvoorwaarden. Werkt iemand van waarden of zoekt ie de rand steeds op? Toch maar diep in diens ogen kijken!? Of je gewoon heerlijk voor de gek laten houden.