Dure suiker is het gevolg van de lage suikerrietoogst in onder meer India, Pakistan en Thailand. De oorzaak daarvan is de aanhoudende droogte door El Niño. Het besluit van India (na Brazilië de grootste suikerexporteur wereldwijd) afgelopen mei om de export van suiker te beperken, versterkt de prijsstijgingen.
Door het na-ijleffect van duur ingekochte suiker in de voorraden koek en snoep die nu worden geproduceerd, houden de sterk gestegen prijzen nog wel een tijdje aan. Als straks de suikerprijzen hopelijk weer dalen, zit de dure suiker immers nog in de voorraad.
Die daling is al een beetje ingezet omdat de rietoogst in Brazilië begint. Ondertussen weerhield een hogere prijs begin dit jaar de snoepkonten onder ons er nog niet van om zoetigheden in hun boodschappenmandje te laden. Het prijsniveau lag toen wat lager dan nu.
Inmiddels is het niveau van 10% prijsstijging voor suikerrijke consumentenproducten vergaand overschreden. Volgens het RIVM is die grens effectief om consumenten minder zoete verleidingen te laten kopen. Een onbedoeld bij-effect van de dure suiker is dus een lager suikergebruik. Dat is gezondheidswinst, zonder dat de schatkist daarvan in de vorm van een taks profiteert om verduurzaming te financieren.
Onze Nederlandse suikerbietenboeren profiteren van de hoge prijzen op de wereldmarkt. In 2018 vingen ze per ton bieten ongeveer €10. Op dit moment is een ton bieten 'af boer' €68 waard, de op een na hoogste prijs ooit.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Laat even op je inwerken, dit is nou profiteren en inflatie creeëren:
1 ton suiker kost nu € 1000.
1 kg kostte € 0,50 en nu € 1.
Reep 200 gram gestegen van € 2,32 naar € 2,86.
Is € 0,54
1 kg chocola is gestegen met € 2,70.
Nou Theo, er zijn nog wat meer prijzen in de toegevoegde waarde die gestegen zijn: containervervoer (ook na-ijl), energie en ook de bonenprijzen zijn gepeperd gestegen.
Maar je hebt gelijk: ook supermarkten pakken op die manier hun rekenmachine en vragen of het ietsje minder kan zodat producten betaalbaar blijven.
Het artikel rept alleen over dure suiker als oorzaak van de nog duurdere plak chocola.
Welk soort reep het is weet ik niet maar het suikeraandeel varieert van zo’n 20 tot 55%.
Dit soort prijsopdrijvingen werd nog niet al te lang geleden als een economisch delict gezien en als zodanig bestraft. Maar we weten het inmiddels al jaren; het woord handhaving is ook niet meer gewenst.