De onderzoekers vergeleken ook gangbare en biologische appels met elkaar. De biologische appel bleek een meer gevarieerde en uitgebalanceerde bacteriegemeenschap te huisvesten. Doordat dat de bacteriegemeenschap op biologische appels anders is qua samenstelling, zouden zij ook meer ‘goede' bacteriën bevatten.
Op monsters van gangbare appels werd de bacterie Escherichia-Shigella aangetroffen. Deze bacterie is een bron van bekende ziektemakers; op biologische appels ontbrak de boosdoener. Voor de probiotische bacterie Lactobacilli, een weldoener, bleek het omgekeerde het geval. Een gebalanceerde variatie in de bacteriën in je microbioom lijkt de sleutel zijn tot een gezonde darm.
De onderzoekers geven aan dat nog onderzocht moet worden in hoeverre de bacteriële diversiteit op verse producten van invloed is op het microbioom en de volksgezondheid. Als blijkt dat vers significant bijdraagt, kan worden overwogen om informatie over de bacteriële samenstelling van producten op voedingslabels te plaatsen, zegt Prof. Gabriele Berg die het onderzoek naar de appelbacteriën leidde op Foodnavigator.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Zijn deze conclusies wel echt te trekken gebaseerd op 2 keer 4 appels?
Er lijken ook verschillen te zijn in de verwerking na de oogst. Zouden die nog een significante impact hebben?
Uit het onderzoek: 'Interessant is dat vruchtenpulp en zaden bacteriële hotspots waren, terwijl de schil minder gekoloniseerd was.'
Volgens Ailko Faber (FL) wordt je van die appelzaden slim :). Maar in die pitjes zit ook cyanide, dus het eten daarvan is weer minder slim.
Voorlopig houd ik het bij pruimen, aardbeien, kersen en bessen, want er zijn hier nog geen verse rijpe appels.
#3 Theo,
Dat is de redenering van Martijn Katan. Iets soortgelijks zei hij over peren en druiven.
Theo,
Katan is een “stofjes”denker. In zijn ogen bestaan voedingsmiddelen uit een klein aantal relevante nutrienten: Macronutrienten, een paar vitamientjes en een paar mineraaltjes.
Sommige van die stofjes zijn volgens hem gezond, anderen niet. Dat een appel misschien wel duizenden nutrienten bevat waarvan we de gezondheidseffecten niet weten, is voor Katan niet interessant. Dat die nutrienten mogelijk ontelbare interacties met elkaar aangaan, evenmin.
Het moet heerlijk zijn om zo eenvoudig te denken. Je kunt zo immers heel gemakkelijk bepaalde voedingsmiddelen in een categorie indelen:
-bevat veel vitamine C? Gezond!
-bevat veel vet? Ongezond!
Kinderlijk eenvoudig toch? Het wordt wat lastiger als een voedingsmiddel zowel gezonde als ongezonde nutrienten bevat. Maar daar vindt een creatief intellect zo een oplossing voor. Bepaalde nutrienten zijn namelijk zooo ongezond, dat het niet uitmaakt wat er verder in de voeding zit. De zgn. voedingsdemonen van de stofjesdenker.
Een vreemde redenering Sytske. Het voordeel van een appel is dat die juist veel gezonde stoffen bevatten zoals fenolen, flavonoiden, gallisch zuur, chlorigeenzuur, anthocyaninen, quercitine, catechine, floretine, allemaal gunstig om uit de wachtkamer te blijven. Zit vooral in de schil. Schillen is dus niet zo slim.