Daar wordt je als consument blij van. Toch? Je persoonlijk afval wordt nuttig gemaakt. Straks eet je het weer in de vorm van sla, sperziebonen en tomaten. Daarna plas je het weer uit en eet je het weer op. De duurzame cyclus is rond.
Nee, het is op z'n minst een beetje schuldig bericht. Omdat we in Nederland meer stront produceren dan er land is om het op uit te rijden, moeten boeren een paar tientjes per kuub mest betalen. Die mest, die ook nog een boel nuttige andere stofjes bevat naast de stikstof en fosfaten, is prima om te zetten in mestkorrels van echte mest. De technieken ervoor bestaan. Mix er wat meer plantafval doorheen, voer dieren wat meer plantafval, en je krijgt mest die de
Waar is de wetenschapper die daarover nadenkt? Echte biologische technologie. Beter dan de biologisch-dynamische praktijk ooit heeft kunnen wezen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juli krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juli krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Onno, In Nederland woon ik in de stad. In Frankrijk op het land. Daar word ik me steeds meer bewust van het feit dat ik vrijwel geen afval heb als ik maar weel weinig in pakjes, bakjes en zakjes koop. Vrijwel alles - fruitresten, groenteresten, ik begin zelfs te experimenteren met vleesresten (dat trekt ook een fauna van halfwilde katten en loslopende jachthonden aan) - gaan inmiddels op de composthoop. Wat niet verdwijnt, verbranden we rond de jaarwisseling.
Ik vind het ook prachtig dat ons persoonlijk afval voeelbaar dienstig wordt gemaakt. Maar die bergen varkensstront en de waardering voor mineraliteit vind ik minstens zo belangrijk, zoniet belangrijker. Het plasjesdenken is reductionistisch (iets groeit van stikstof), het strontdenken is holistisch (wat mineralen ook doen, ze zitten erin).
Het mooie vind ik dat hier twee sporen samen komen. Mest is nu eenmaal niet alleen van dieren, we produceren het zelf ook, al noemen we het anders. Op deze manier kijken we even breed: Wat kunnen we allemaal vooer een mooie dingen doen met alle stikstof, fosfaten, hormonen en andere stoffen die we nu steeds als afval behandelen. Upcycling noemen William McDonough & Michael Braungart dat.... helemaal waste=food .... van wieg naar wieg.
Misschien kunnen we dus ook de techniek die nodig is voor opwerking gaan combineren. Efficientie ...
Gode zij dank!! (vandaar dat schuldige: laten we nou dierlijk doen, dat levert de beesten nl. ook wat op en helpt hun welzijn financieren)
Och Dick, het zijn geen toekomstdromen: De waardering voor mineralen uit dierlijke mest groeit (vandaag op AGD.nl).
Ewout: wat gebeurt er nu met mest? Veel van de mest wordt niet tot mest verwerkt, maar via verbranding opgeruimd. Dat is ook nuttig, maar er zitten nog nuttiger stoffen in. De kostprijs van de verwerking tot mestkorrels was altijd het probleem. Kunstmest was altijd goedkoper en dus gebruikten we geen stront als mest meer. Inmiddels komen er oplossingen. M.n. de Vlamingen werken eraan. Ook in Nederland komen nu initiatieven op gang, omdat de prijs van kunstmest stijgt. Maar het mag een beetje meer: waarom kunst gebruiken als je echt hebt en zulke bergen varkensstront als wij?