Het lijkt een onschuldig berichtje: wetenschappers gaan het plasje van zwangeren opvangen om er kunstmest van te maken. Daar zit nl. een berg stikstof en fosfaat in. Die zijn nogal duur aan het worden en daarom willen kunstmestmakers ze graag hebben. De wetenschappers verwachten dat Neerland's totale plasje zelfs kan voorzien tot 15% van de behoefte van de kunstmestmakers. Dat wordt straks pissen in een aparte buis die leidt naar die kunstmestmakers.

Daar wordt je als consument blij van. Toch? Je persoonlijk afval wordt nuttig gemaakt. Straks eet je het weer in de vorm van sla, sperziebonen en tomaten. Daarna plas je het weer uit en eet je het weer op. De duurzame cyclus is rond.

Nee, het is op z'n minst een beetje schuldig bericht. Omdat we in Nederland meer stront produceren dan er land is om het op uit te rijden, moeten boeren een paar tientjes per kuub mest betalen. Die mest, die ook nog een boel nuttige andere stofjes bevat naast de stikstof en fosfaten, is prima om te zetten in mestkorrels van echte mest. De technieken ervoor bestaan. Mix er wat meer plantafval doorheen, voer dieren wat meer plantafval, en je krijgt mest die debodem weer verrijkt en niet alleen de groei bevordert. Zo werkt immers de theorie van de steeds armer wordende bodem, die de basis is voor de biologische teelt. Stop er echte mest en ons plantaardige afval in en de bodem en het eten dat je erop teelt worden beter.

Waar is de wetenschapper die daarover nadenkt? Echte biologische technologie. Beter dan de biologisch-dynamische praktijk ooit heeft kunnen wezen.
Dit artikel afdrukken