1 min
Eieren met een sproetje waren altijd al toegestaan. Mooi, denk je, maar de werkelijkheid heeft ons vast al lang ingehaald.
De gedachte kwam van de week op naar aanleiding van een blerend kind dat geen eitje met sproetjes wilde eten. Het had immers sproetjes. Daarom was het niet goed en nog vies ook.
Hoe moeten verse spullen eruit zien als straks iedereen gewend is aan spullen uit de fabriek?
Willen we dan nog spullen met een plekje? Net als Cola, rookworst van Unox, het biertje van Heineken en pindakaas van Calve moet alles er altijd hetzelfde uitzien en hetzelfde smaken. Geen verschilletjes. Nog niet de kleinste.
Hoelang zullen we nog eitjes met sproetjes eten? Willen foodloggers eens informeren in hun omgeving met kinderen: hoeveel kinderen blieven ze al niet meer?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
_002_480_289_84_s_c1.jpg)
Probleem is natuurlijk dat wij helemaal kwijt zijn waar ons eten vandaan komt. Ik probeer met mijn dochtertje groenten te kweken in de tuin. Afgelopen week radijsjes gegeten uit eigen tuin. Erg leuk om te doen, bovendien leert ze waar haar eten vandaan komt. Vaak ook naar de geiten- of andere boerderijen en tuinderijen.
Hoe het eten eruit ziet, daar is ze soms kieskeurig in, zoals de hierboven genoemde spaghettitoestand. Heeft ook te maken met gewoon 'speelneiging' van het kind. Lange spaghetti is gewoon leuker dan korte. Verder maakt het haar niet uit, als het maar lekker is.
Misschien extreem, maar naar aanleiding van je radiointerview bedacht ik mij dat iedereen eigenlijk eens wat zou moeten tuinieren, maar óók dat iedere vleeseter eigenlijk eens een tijd in een veebedrijf zou moeten meelopen en misschien zelfs eens een varken/schaap/koe/geit zou moeten slachten.
Ah, jij pleit voor de echte 'tas'. De 'kop' is als variantie, iets anders dan ons moers' taal.
Maar heel serieus: natuurlijke variatie van een productvariant is echt heel wat anders dan variatie tussen productvarianten.
Ik kom er binnenkort op terug. Zelfs kleinschalige producenten doen er alles aan - soms tegen de regels van hun eigen spel - om hun producten (ieder van de 10) steeds hetzelfde te laten smaken in plaats van natuurlijke en charmante variaties toe te laten.
Dick, de VRT zegt 'kop' omdat er bij ons steeds ingeramd wordt dat 'tas' fout is.
Maar over variatie, Darwin leert ons: hoe meer variatie, hoe groter de kans voor een soort om te overleven.
Nick, als ik een Vlaamse TV presentator hoor, dan heeft die het inmiddels toch ook over een kop ipv een tas?
Natuurlijk heet een kop in Vlaams-Ndl. een tas, alleen beginnen jullie ook te schuiven. Onze talen nivelleren naar elkaar. Maar da's niet zo belangrijk.
Dit wel. Malcolm Gladwell heeft het over 100 varianten van de borrelnoot. Iedere variant is altijd hetzelfde. Da's wat anders dan natuurlijke variatie in, zeg, de kwaliteit van een leverworst of die tussen een Clos Bagatelle 2005 en 2006.
Variatie doet verkopen, leerde ik ooit van deze site(?):
http://www.youtube.com/watch?v=iIiAAhUeR6Y&feature=channel_page
O, en Dick, ik dacht dat tas (Frans: tasse) Vlaams Nederlands was, en kopje Bovenriviers?