1 min
Gisteren diende voor de rechtbank in Groningen een kort koffiegeding. Douwe Egberts is boos. Zij doen mee aan Utz Kapeh, een concurrent van Max, en nou blijkt de provincie Groningen alleen maar Max Havelaar te willen. Dat vindt de koffiebrander discriminatie.
Dat is knap vervelend. Eindelijk is de marktgigant bijgetrokken, en dan blijkt de markt te denken dat alleen Max 'the real thing' is. Onzin natuurlijk. Utz, Rainforest en Max hebben allemaal een formule die gericht is op een manier van handel drijven die van derde wereldlanden (hopelijk) wat minder wingewesten maakt. Max is alleen de oudste en draagt de naam van Multatuli's roman tegen de oneerlijke koffiehandel. Daarmee heeft het een merkwaarde als 'tegenmerk' van meer dan 140 jaar opgebouwd.
Utz en Rainforest hebben die waarde niet en worden beschouwd als de merken van mensen die het niet menen, ook al doen ze het wel.
Consumenten - en provincies - mogen het uitzoeken en staan voor de ingewikkelde taak niet alleen uit merken, maar ook nog uit keurmerken te kiezen.
Ik wil wedden dat niemand die je op een doordeweekse dag interviewt weet wat het ene en het andere keurmerk nou precies anders laat zijn. Maatschappelijk Verantwoorde Marketing begint wel erg ingewikkeld te worden.
De uitspraak is komende week. Wat gaat de rechter zeggen?
- dan had u maar duidelijker moeten maken dat u ook voor iets goeds staat
- dan had u maar eerder naar Multatuli moeten luisteren
- Groningen had een eisenpakket moeten definiëren en op basis daarvan met redenen omkleed moeten aangeven waarom het voor Max en tegen de anderen keuren kiest
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
_002_480_289_84_s_c1.jpg)
Een boer doet niet aan Fairtrade, Dick, wij - westerse consumenten - kunnen kiezen om Fairtrade te kopen en bedrijven te activeren hieraan te werken. Teun VdK lijkt het ook te aanvaarden dat Ghana vooralsnog geen inforamtiesnelweg is. Maar laat voor de RVU (Keuringsdienst van Waarde) deze vraag beantwoorden. Ik stuurde je al eerder deze link
Over ondersteuning naar kwaliteitsverbetering. Het verbaast me dat je daar zo vaak op terug komt. Zeg mij eens waar jij jouw mening op fundeert. Ik kan me bij jou niet voorstellen dat je zomaar wat vanuit vooronderstellingen of horen zeggen vertrekt.
Dit artikel vatte het ooit al goed samen: Kwaliteit is basis van fair-trade.
Iets Nederlands: partners for innovation.
De Vlaamse overheid zegt: Deze kleine boeren versterken hun organisatie. Fair Trade opende de deur tot de internationale markt. De uitstekende kwaliteit van hun artisanale producten garandeert interesse van andere marktspelers. Zo worden ze niet te afhankelijk van Fair Trade. Hun onderhandelingspositie wordt versterkt. Onwetende boeren worden mondige en geïnformeerde ondernemers, evenwaardige gesprekspartners voor de regering en de privé-sector. De raden van hun organisaties worden democratisch verkozen. Mannelijke en vrouwelijke producenten verwerven beslissingsrecht. Een breder maatschappelijk draagvlak wordt opgebouwd.
Waarmee jij jouw documenten nog niet hebt, maar ik vraag ze op.
Sorry, ik heb weinig tijd om uitgebreider te antwoorden. Hopelijk woensdag nog effe.
OK, Steven, kom op met de bronnen! En meteen een vraag: hoe kan het zijn dat er fair trade producten zijn, waarvan de oorspronkelijke boer niet eens weet dat hij aan FT doet?
Dick, sorry voor het kwalijke taalgebuik, maar je kletst toch wel effe uit je nek wanneer je beweert dat Fairtrade niks aan kwaliteitsverbetering doet.
Laat partner-assistance nu net de koeksteen zijn van ons beleid. Licht je a.u.b beter in. Ik wil je wel de bronnen bezorgen.
Winstverdeling: bodoel je datzoals in de sport: je hebt waterdragers en goalgetters?
Steven, winst maken is iets anders dan unfair handelen. Winst is het verschil tussen je kostprijs en je verkoopprijs omdat je als verkoper een hoge perceptie van toegevoegde waarde weet te creeren. Fair trade is je leverancier fair belonen naar zijn arbeid.
Jij ziet in het winstvolume een indicatie voor de unfairness van grote bedrijven. Dat is niet terecht. Fair trade is geen herverdeling van middelen, maar eerlijke beloning van arbeid zonder machtsmisbruik bij de inkoop van grondstoffen.
Concreet voorbeeld: als Danone iets uithaalt met melk waardoor het Actimel gaat heten en per liter astronomisch veel meer op levert dan Campina-melk uit een pak, dan is dat de verdienste van Danone. Dat de consument zo gek is om het te betalen is zijn probleem.
Machtsconcentratie in de keten is wel een probleem. De kleine toeleverancier kan geen kant op. Zijn afnemer bepaalt. Of hij nou fair wordt betaald of niet.
Voor de Sara Lee's, Danone's, Coca's en Procter's geldt, mutatis mutandis, hetzelfde als voor hun eigen toeleveranciers : zij zijn afhankelijk van hun afnemer. De supermarkt-concerns zitten op de grootste machtsconcentratie. Zij bepalen wat de consument die de hele keten financiert, mag kopen. De fabrikant kan zijn spullen beter, anders en leuker maken zodat hij toch op het schap 'mag' en de ander verdringt.
Dat mechanisme zou ook de koffieboer of cocabladteler moeten hanteren. Hoe? Da's niet zo makkelijk, daar heb je initiatief en scholing voor nodig.
Max betaalt fair maar doet niets aan de kwaliteit van de koffie. Utz kiest voor een kapitalistische weg van eerlijkheid:
- differentiatie in kofiiebonen door met de boeren te werken aan kwaliteitsverbetering
- zorgen voor scholen en infrastructuren, zodat de wereld van de koffiebonenteler (vaak een bonenverzamelaar ipv een teler) open gaat; zowel letterlijk als figuurlijk.
Hoe smerig is nou Utz of hoe naief Max/FT?
Antwoord op Dick:
De bigbusiness moet mee en zal mee. Let op mijn woorden: de markt zal dat zo bepalen. Voortekens zie je nu al in het VK of Zwitserland, waar Fairtrade onethische handelaars echt pijn begint te doen.
Ik ben tegen NGO's die de grote waarden mogen claimen en de rest vrijblijvend met de grond gelijk denken te mogen maken. Maar omgekeerd evenzo. Daarom organiseer ik zoveel mogelijk het debat. En eerlijkheidshalve moet ik stellen dat NGO's vaak net zo min transparant te werk gaan en communiceren als multi's.
Het gaat hier om het principe: plaats je je als bedrijf in de maatschappij of erbuiten. Geldt ook voor NGO's. Mijn gevoel is dat Sara Lee en Nestlé zich er buiten plaatsen. Unilever wil er dan weer terug in. Mijn gevoel is dat ik genoeg macht heb om NGO's te beïnvloeden. Dat je ze tot transparantie kan dwingen. Grote bedrijven dwing je tot weinig of niks, behalve als de markt gaat spelen. Wel, dan zullen we die doen spelen.
Wat transaprantie betreft: er is ondertussen het fairtracing-initiatief. Deze maand veel over wijn.
Overigens, ken je de winstcijfers van Nestlé? 6,2 miljard euro vorig jaar. Laat me dus niet lachen: een eerlijke prijs voor de boer zou daar best vanaf kunnen. Oxfam in de UK telde enkele jaren geleden al voor (en dat werd toen NIET betwist door Douwe Egberts): 1% minder winst voor Sara Lee zou 1 MILJOEN koffieboeren al onmiddellijk een dubbel loon opleveren.