Op satellietbeelden zagen de inwoners van de Caribische eilanden ze in februari al komen aandrijven. Dikke plakken bruin zeewier, afkomstig uit de Sargassozee. Oneindige hoeveelheden spoelen aan op de - voorheen - hagelwitte stranden van Bonaire tot Mexico en verstikken er het leven in de zee die niet langer azuurblauw is. Als gevolg van klimaatverandering (warmer zeewater) en een toename van meststoffen via de Amazone-rivier is de hoeveelheid drijvend sargassumwier uitgegroeid tot een lint dat zich uitstrekt van West-Afrika tot in het Caribisch gebied.
Tot nu toe scheppen vrijwilligers dagelijks het wier weg. Maar er is zwaarder materiaal nodig, machines en netten om het wier van de stranden weg te houden. Bovendien: waar laat je al dat wier? Experimenten om het te verwerken tot schoenzolen, bakstenen of mest, of te vergisten als energiebron zijn nog niet erg succesvol. Daar komt nog eens bij dat je met sargassumwier gemeste groenten niet kunt eten. Er zitten te veel zware metalen in.
Lees alles over reageren in de gespreksregels.