Flash Voedselketen^‘Gangbare boer moet opdraaien voor gif op biologische akkers’

Biologische boeren volgen strikte regels en vermijden bestrijdingsmiddelen waar mogelijk. Maar aan alle kanten worden ze omringd door gangbare boeren - het bioareaal in ons land is nog altijd maar 4,5% van het landbouwareaal. Via het oppervlaktewater of de lucht komen er onvermijdelijk ook op hun gewassen middelen terecht die hun gangbare buren - ook volgens de regels - volop spuiten.

Maak de spuitende boer daar verantwoordelijk voor, zeggen daarom 3 biologische telers in de Volkskrant.

Dat zou moeten door telers die gewassen willen verbouwen waar veel op gespoten wordt (op tarwe gaat 3 kilogram gif per hectare, op consumptieaardappelen 8, op tulpen 26 en op lelies zelfs 114 kilo*) grotere buffers te laten aanleggen. En door ook voor de sierteelt een maximale residunorm in te stellen. Door pachtnormen aan te scherpen en daarbij bodemgezondheid voorop te zetten. Of door striktere toelatingsprocedures en heffingen op pesticiden door te voeren.

Een bioboer kan niet rondreizen, zegt het drietal. Met name bollentelers veroorzaken problemen. Ze pachten het ene jaar hier en het andere jaar daar. Een bioboer zit 'vast' aan zijn of haar bio-grond, die "na meerdere jaren van geen gifgebruik steeds gezonder en gezonder is geworden en een biologisch keurmerk heeft verkregen na een strenge keuring door de onafhankelijke instantie Skal." Krijgt hij een bollenboer als tijdelijke buurman dan loopt hij een relatief groot risico geraakt te worden door diens hoge pesticidengebruik.

*De indicatie van schadelijkheid in kilo's wordt gehanteerd door de drie boeren. Graag wijzen we erop dat gewicht en toxiciteit niet hetzelfde zijn. Een voorbeeld is diatomeeënaarde of kiezelgoer, een bestrijdingsmiddel met een relatief hoog soortgelijk gewicht. Het is een poeder dat wordt gemalen van zacht, kiezelig sedimentair gesteente. Het wordt gebruikt om de exoskeletten van insecten te beschadigen, waardoor ze uitdrogen en sterven. Met diatomeeënaarde worden onder meer mieren, bladluizen en spinmijten bestreden. Het steenpoeder heeft weinig toxisch effect op het milieu waarin het wordt toegepast.

de Volkskrant - Opinie: Laat gevolgen bestrijdingsmiddelen niet voor rekening van de bioboer zijn, 14 mei 2024