Flash Energie^{Legosteentjes} van olie duurzamer dan van hergebruikt plastic

Lego van meer dan 30 jaar oud is nog steeds goed bruikbaar. Het lijkt me onnodig om te hameren op duurzaamheid in het geval van dit speelgoed.

Lego is enorm duurzaam (durable), in de betekenis van niet kapot te krijgen, niet of nauwelijks aan slijtage onderhevig. Dat roept bij mij de vraag op: Is er inmiddels niet genoeg Lego in de wereld? Ik stel me zo voor dat er met de Lego die mijn kinderen twintig jaar geleden verzameld hebben nog generaties lang gespeeld kan worden.

In mijn beleving gooien mensen Lego (en bijvoorbeeld houten blokken) ook niet weg, terwijl dat met kapotte, inferieure Chinese plastic-meuk wel gebeurt.

Plastic en synthetische kunststoffen in het algemeen (denk bv ook aan composieten en isolatiematerialen) van welke bron ook (olie of suikerbieten) zou geen probleem zijn als het weer opgenomen kan worden in de natuurlijke levenscyclus door vertering en compostering. Probleem is dat het spul door chemische processen aarde-lichaamsvreemd is. Ook hergebruik en recyclage zijn geen optie om diezelfde reden. Erger, door verwering en slijtage komt het alsnog in het milieu en hoopt zich daar op. Denk aan het krankzinnige idee om fietspaden van gerycleerde PET flessen aan te leggen. Verbranden is ook niet gezond. Dus zit er maar 1 ding op. ASAP stoppen met de productie ervan en overstappen op 100% biodegradable is het devies. Alleen voor heel bijzondere toepassingen zoals medische zou je een uitzondering kunnen maken maar dan onder voorwaarde dat er geen molecuul verloren gaat.
Het label afbreekbaar klinkt mooi maar betekent in de praktijk vaak niet meer dan dat een product in hele kleine partiekeltjes uiteenvalt bv onder invloed van zonlicht. Daarmee is het wellicht onzichtbaar maar nog altijd schadelijk. Zie de discussie over OXO plastic in maaidraad waar de natuur helemaal niets mee aan kan vangen. Het blijft gewoon polyester. Om die reden heb ik mijzelf weer houten klompen aangemeten. Even doorbijten met de voetjes maar het eerste paar is bijna versleten en kan bijna op de composthoop. Het metalen klembandje om 1 van de klompen bewaar ik voor later mocht een klomp scheuren gaan vertonen. Zo breekt mijn klomp niet.

De NRC haakt in op het Legonieuws met een verhaal over olie en plastic. De wereldwijde vraag naar olie blijft voorlopig stijgen, tot 2028. Daarna zal het omlaag gaan, hoe snel hangt af van het tempo waarin klimaatmaatregelen worden doorgevoerd. BP rekende het door en laat 3 routes zien. Hoopgevend/saillant/interessant detail: zelfs in het slechtste scenario is de hoeveelheid olie die nodig is om een ‘hoeveelheid’ bruto binnenlands product te ‘maken’ in 2050 ongeveer een derde van het huidige gebruik.

Al die olie gaat natuurlijk deels (zo’n 9%) naar plasticproductie, onder andere van legosteentjes. Schrik niet, waarschuwt de NRC, en komt dan met het gegeven dat de plasticproductie 1.231 miljoen in 2060 zal bedragen, een bijna verdrievoudiging ten opzichte van nu.

Vooral in landen waar ze nog wat welvaartsgroei in te halen hebben, stijgt de plasticconsumptie flink. “Daarom is het bericht van Lego zo’n tegenvaller. Hergebruik van plastic kan, en afbreekbaarheid is een fijn vooruitzicht. Maar voorlopig gaat de consumptie steil omhoog – en vormt een vloer onder de olieproductie zelf, trouwens.”

Hoe dan ook zijn legosteentjes dermate duurzaam (durable) dat mocht het leven zich na de komende massa-extinctie herstellen het raadzaam is veiligheidsschoenen te dragen.
Verder is het nieuw voor mij dat legosteentjes tijdens hun extreem lange "leven" CO2 uitstoten.