In Noorwegen is er maar één verkoper van alcoholische dranken: Vinmonopolet. Anders dan in Zweden en Finland waar ook maar één staatswinkel het monopolie op drankverkoop heeft, geldt in Noorwegen een maximale marge die op de inkoopprijs mag worden gezet.
Daarom is “goedkope wijn duur en dure wijn goedkoop” in Noorwegen, zegt Stephen Fulker, manager van een winkel van Vinmonopolet in Oslo. Op de duurste wijnen mag maximaal €22 worden geheven. Daarom staan wijnliefhebbers tot wel vier weken (!) in de rij voor de jaarlijkse aankomst van top Bourgognes. Dure wijnen zijn zo goedkoop in Noorwegen dat doorverkopen veel geld kan opleveren. Een zeldzame topwijn die in landen als Engeland, Duitsland of Nederland €4.000 waard is, kun je er vinden voor 'maar' €1.000. Veel geld, maar een kans voor lieden met handelsgeest.
De wijnconsumptie per hoofd van de bevolking verdriedubbelde in Noorwegen tussen 1980 en 2010. Wijnschrijvers schrijven driftig columns vol over wijn. In Oslo zijn drukbezochte theateravonden waar over wijn wordt gebabbeld.
En wat drinken de Noren? Je zou verwachten dat volle, vette, verwarmende rode wijnen het goed doen in het koude land. Maar de voorkeur blijkt nou juist uit te gaan droge Duitse Riesling die koel gedronken moet worden.
Zelf wijn verbouwen doen ze in Noorwegen ook, maar niet op hele grote schaal. Van de 150 leden van de Noorse vereniging van druiventelers verbouwt niemand meer dan 9.000 wijnstokken. Op dit moment zijn er slechts 2 producenten van Noorse wijn die professioneel genoeg zijn om wijn aan Vinmonopolet te verkopen. Het gebrek aan eigen productie heeft de Noren er niet van weerhouden een heuse wijncultuur te ontwikkelen.
Lees alles over reageren in de gespreksregels.