Zuid-Korea weet zijn voedselverspilling tot 2% te reduceren. Bijna al het voedselafval wordt gebruikt als compost, diervoeder of energie. Van al het voedsel dat verkocht wordt, wordt 98% nuttig gebruikt. Dat schrijft The Washington Post.
Zo’n 20 jaar geleden begon Zuid-Korea met een radicale aanpak. Iedere inwoner van het land werd verplicht voedselafval te scheiden. Wie dat niet deed kreeg een heffing of boete. Ook restaurants en horecagelegenheden moeten betalen voor het voedsel dat ze verspillen. Wie zijn voedselresten bij het gewone afval dumpt, kan op een flinke boete rekenen.
Toch lukt het nog niet helemaal. De recycling van afval heeft een hoog niveau bereikt, maar de hoeveelheid voedselafval blijft al vijf jaar stabiel op 5,5 miljoen ton per jaar steken. Dat kost de bevolking dus veel geld in de vorm van heffingen of boetes als ze hun organische vuil illegaal laten verdwijnen. Leven zonder afval is kennelijk minder makkelijk dan betalen voor verspilling.
Ook met het niveau waarop het afval nuttig wordt hergebruikt, valt tegen. Er zitten dan ook hobbels in het systeem. Het land is te dichtbevolkt (bijna drie keer zoveel mensen als Nederland) en te kleine (maar 2,4 keer groter dan Nederland) om voedselafval op open vuilnisbelten te storten, maar voor nuttig hergebruik is de animo laag. Zuid-Koreaanse boeren staan nog niet te trappelen om hun dieren te voeren met veevoer gemaakt uit voedselresten. Ze zijn bang dat er kleine stukjes plastic of metaal in terecht zijn gekomen die hun dieren kunnen verwonden en doden. En ook akkerbouwers gebruiken liever geen compost gemaakt van voedselafval vanwege de stank en grote hoeveelheid natriumzout dat het bevat.
Het overgrote deel van het voedselafval gaat dan ook de vergister in om er biogas van te maken. Het nadeel daarvan is dat biogas minder nodig is bij warme temperaturen en dat het de minst duurzame oplossing is. Biogas staat namelijk onderaan de ladder van Moerman staat. Er veevoer of compost van maken heeft de voorkeur boven energie-opwekking.
Lees alles over reageren in de gespreksregels.
