1 min
Daar maakte hij een zogenaamd Community Center van zijn kassen. Jonge kinderen, hun ouders en wie wil leren er wat groenten zijn, hoe ze geteeld worden en hoe ze ook kunnen smaken.
Ik begreep van Jan-Willem van der Schans van het LEI dat Allen dezelfde groenten aan verschillende mensen voor verschillende prijzen verkoopt. De kwaliteit is zo hoog dat rijke mensen ze willen en er graag goed voor betalen. Mensen die het geld niet hebben krijgen het soms voor niks. Daartussen zit weer een laag die een heel schappelijke prijs betaalt.
Allen heeft er over nagedacht hoe je op kunt vallen met beter en lekkerder eten en er zelfs een opmerkelijk prijssysteem aan vast weten te hangen dat sommige mensen bereid maakt voor hetzelfde product meer te betalen dan anderen. In alle openheid. Dat zou hier in de krant mogen. Vandaar.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
_002_480_289_84_s_c1.jpg)
"De kwaliteit is zo hoog dat rijke mensen ze willen en er graag goed voor betalen. Mensen die het geld niet hebben krijgen het soms voor niks"
Doet tie dat op het zicht, of moet je een kopie van je belastingaangifte meenemen ?
Of kijkt tie naar je auto ?
Of zeg je gewoon:
"Hé man ! I'm poor, man !
Warrige verhaal. Zal sommigen wel aanspreken.
En rolmodellen voor voeding ? Precies het zelfde als 'labelen'.
Een idiote poging mensen zich te laten identificeren met een maffe BN-er bij de keuze van voeding. De kwaliteit van voedsel gedegradeerd tot ‘life style’-item…
Eens met Lizet Kruyff. Kan het niet beter formuleren.
Kennen jullie de documentaire Made in Detriot?
Een enigzins vergelijkbaar initiatief: 'Tienermoeders worden stadboeren' is de subtitel.
Hierbij kan je dezelfde vragen stellen. Is het effectief op de lange duur, is het te romantisch?
Het is wat mij betreft wel een docu waarvan ik graag een vervolg zou willen zien; 'Made in Detroit 5 jaar later'.
Natuurlijk werkt zo'n voorbeeldfunctie, zo'n rolmodel. Maar hoe lang en hoe effectief? Vast effectiever voor dan zo'n IKB-logo. Waarbij de organisatie zich verdedigt tegen kritiek met: ach, iedereen heeft wel iets op te merken, wij gaan lekker door op onze eigen manier, want kijk eens, al heel veel mierzoete, klefvette en bremzoute producten zijn nu iets minder ongezond. Alsof dat niet op een andere manier te bereiken was geweest. Doet u mij dan maar een lekkere baseball speler in de kas.