Onverwacht ontstond gisteren - helaas was ik offline, want stond tot m'n enkels in de blubber op het Brabantse land - een boeiende draad over de eetparfums van Van Wees.

Een mooi voorbeeld van feitelijke waarneming die zichzelf schreef. Je zag het gebeuren: eetparfums, dus wordt het eten genept. Die teneur ontstond. Maar dat was het niet. Eetparfums zijn mogelijk interessanter dan wijn/gerechtcombinaties waar boeken over vol worden geschreven. Het is een extra dimensie in het spel met onze zintuigen. Geen nep. Ik ben blij dat mevr. Van Wees dat 'ns even helder kwam maken.

Ik heb nog een reden om haar reactie prominent in Vandaag te zetten. Hij is speciaal voor Wouter van der Land, die maar niet wil geloven wat domme reclamigheid doet voor producten. Zelfs hier verdween dit oude nieuwe product al bijna in de golven van de nep. Door reclame kan het zichzelf niet meer wezen. Laten we het even vaststellen. Je moet gewoon je neus achterna.

Dit zei mevrouw Van Wees, zoals we nu weten de producent van een ambachtelijke en pure 'esprit':
Leuk om te zien dat ons product zoveel verschillende reactie oproept. Ter info: niemand zou eraan twijfelen of een eau de vie de framboises natuurlijk is. Als het niet om fruit gaat, maar om andersoortige natuurproducten blijkt iedereen ineens aan kunstmatige smaakstoffen te denken. Terwijl dezelfde mensen waarschijnlijk niet weten dat dit soort producten vroeger (voor 1900) vooral gedistilleerd werden op verzoek van chocolatiers en banketbakkers. Pas toen de kunstmatige smaakstoffen rond 1920 een flinke opmars deden koos men vanwege de portemonnaie voor deze alternatieven.

Onze distilleerderij maakt ruim 150 jaar likeuren op basis van natuurlijk grondstoffen t.w. distillaten gestookt van fruit, noten, kruiden, bloemen. Dat doen wij anno 2008 nog steeds. 40 jaar geleden kregen wij het verzoek van toppatissiers (zoals Huize van Wely te Noordwijk) om hen onze distillaten in onderverdunde vorm als esprit te leveren. Na verloop van tijd wisten ook professionele en amateurkoks ons te vinden. Vanuit deze laatste hoek kwam vervolgens het verzoek de sprays te leveren. Het product is dus inderdaad niet nieuw, het is een product dat wij al jaren maken, maar waar dankzij de toegenomen interesse voor natuurlijke producten steeds meer interesse voor is ontstaan.Gezien de verschillende reacties zijn wij daar niet onderverdeeld gelukkig mee. Het is triest te lezen dat zoveel mensen inderdaad niet meer weten wat het verschil is tussen een distillaat op basis van natuurlijke grondstoffen en essences. Essences worden verkregen door trekken van grondstoffen. Trekken is iets wezenlijks anders dan distilleren.

Net zo triest is het dat men niet weet dat Nederland in de 18e en 19e eeuw juist beroemd was vanwege deze kennis en vakmanschap en dat anno 2008 niemand meer weet wat distilleren is.

Maar het allertrieste is het dat de Nederlandse wetgeving geen bescherming biedt voor ambachtlijke producten. In onze branche geldt geen verplichting tot vermelding wat er in de fles zit. Als u een chocoladereep koopt moet erop staan hoeveel cacao er in verwerkt zit. Dat hoeft voor gedistilleerd niet. Daar zijn wij niet blij mee, want dat betekent dat consumenten inderdaad niet kunnen weten of het door hen gekochte product wel of niet uit kunstmatige smaakstoffen bestaat.

Deze ongelijkheid is funest voor de perceptie van consumenten. Zij hebben gelijk dat ze kritisch zijn, maar dienen ook open te staan voor het feit dat er ambachtelijke bedrijven bestaan die zeer kritisch zijn en uitsluitend eerlijke producten maken. Niet voor niets kiezen mensen met verstand van smaak (waartoe wij toppatissiers, -chocolatiers, -chefs en ook een groot aantal amateurs rekenen)voor onze producten. Zij herkennen kwaliteit en gaan ervoor. Dat ook consumenten eenmaal die richting kiezen, lijkt nog een lange weg te gaan en klaarblijkelijk vechten tegen de bierkaai. Want wat de boer niet kent.... kan volgens hen nooit goed zijn.
Dit artikel afdrukken