Fresco over dieren eten

Dick, klopt helemaal. Het beeld van de romanticus vs de mevrouw valt wel mee, je mag zelf kiezen. Ik snap niet, wil niet snappen, waarom ze zo populair is in Amsterdam. Je kunt natuurlijk wat vis betreft ook de romanticus Mark Kurlansky met zijn boek :"Cod" lezen, met daarin al zijn recepten over vis waar jullie zo gek op zijn. De oude berichten van toen over land en tuinbouw kan ik daarna 's nachts weer dromen. Maar echt, Winkel als romanticus (ik heb hem op niet al te veel onzin kunnen betrappen) is mij altijd nog liever dan die religieuze meuk over duurzaamheid en de biologische landbouw die evenveel en liefst nog meer zou kunnen produceren dan de gangbare landbouw hier en in Afrika natuurlijk. Heb ik iets gemist? Hun nutrientenhuishouding dan? It's a shame om dit Goetheanistische misverstand, zoals vanavond door de eerste spreker, steeds maar opnieuw te verkondigen. Uit de rijen van het publiek klonken regelmatig goedkeurende geluiden op maar deze zijn op niets gebaseerd. Helaas.

Aan alle cijfers is te zien dat de Afrikanen de groene revolutie hebben gemist. Daar zal heel rap verandering in moeten komen want anders zijn de gevolgen al op korte termijn heel voorspelbaar.
En met die kennis Dick dat is zo zijn ding. Er is geen same level playing field. Hi, hi, term van de globalisten. Ik probeer mij met mijn "forse" mening te baseren op "betrouwbare" bronnen en de discussie aan te zwengelen. Dus daarom baseer ik mij o.a op Theo Spek en heeft hij dat fantastische, gigantische werk van hem niet voor niets geschreven. Resultaat, het blijft meestal stil. Doodstil. Ja meer dan 1000 blz lezen is a awfull lot of work. Trouwens, je zou het misschien op het eerste gezicht niet zeggen, maar ik ben ook een emotionele romanticus.

Hendrik, Dos Winkel, jij? De heer Winkel is een romanticus van de bovenste plank. Ik heb je inmiddels leren kennen als iemand met naast een forse mening, ook een forse dosis gedetailleerde kennis. Ik ben nu even met stomheid geslagen.

Wie Louise Fresco al langere tijd volgt weet wel wat voor "vlees" je in de kuip hebt. Als anti neo-Malthusiaan gelooft ze met haar Boserupse visie in de maakbaarheid van de samenleving. Met haar kritiek op de neo-Malthusianen, de Schaduwdenkers en de Ecologisch Eenkennigen, staat ze dicht bij het gedachtegoed van Julian Simon en mensen als de modieuze oplichter Bjorn Lomborg. (poosje geleden door minister W. Bos in audiëntie ontvangen) In ieder geval is ze leerling en adept van de klimaatscepticus Salomon Kroonenberg. Kroonenberg is mijns inziens in Nederland misschien een van de weinige serieus te nemen klimaatsceptici, die met zijn visie dat we op een veel langere termijn moeten denken misschien wel een punt heeft, maar voor het overige is het onbegrijpelijk dat hij de tijdschalen door elkaar haalt terwijl hij toch een geoloog is. Zijn conclusie, de soep wordt niet zo heet gegeten als hij wordt opgediend, het valt allemaal wel mee. Bij Fresco merk je in alles dezelfde geestesgesteldheid. Haar bijdrage van afgelopen weekend vind ik van een stuitende naïviteit en simplisme.

Ze vergeet het uiteenzetten van de grote lijnen en bied geen uitweg voor de enorme problemen die op ons afkomen, wat je wel van iemand die in de maakbaarheid van de samenleving gelooft zou mogen verwachten.

Wat ze vergeet te vertellen is dat elke vorm van landbouw in principe een roofbouwsysteem is. (Voor vis leze men van Dos Winkel “Wat is er mis met vis” Advies, niet voor het slapen gaan) Dat was zo, dat is zo en dat blijft zo. Alle mineralen die de streek verlaten moeten worden vervangen of het systeem raakt uitgeput. (Hoezo duurzaamheid?!) Op vele zandgronden in ons land was die voorraad mineralen aan het eind van de 19e eeuw haast verbruikt. (centripetal concentration) Als gevolg van een toenemende bevolkingsdruk was de totale uitputting al in een ver gevorderd stadium. Pas met de invoering van de kunstmest kunnen deze gebieden weer gaan leveren (begin eind 19e eeuw). Kon zodoende een ecologische en sociale ramp worden afgewend?

Wat we de laatste honderd jaar hebben gezien is dat die roofbouw in een mallemolen is terechtgekomen en zich steeds meer heeft versneld. O.a. De Cerrado gaat en nu aan. De vraag is nu, kunnen de high-tech fixes van de WUR (Fresco) nog soulaas bieden of zullen we het met minder mensen moeten doen.

En jawel mevrouw Fresco die mallemolen van de overproductie die draait hier heus nog wel even door.

Het is ook niet allemaal babyvoedsel; ik heb een keer zo mogen eten en er zijn wel degelijk gerechtjes bij met structuur, waar een baby niet door heen komt. Maar dat is slechts een detail.

Dat de lezing van mevrouw Fresco bijzonder interessant was, staat buiten kijf. Toch één kleine opmerking over haar uitstapje naar de moleculaire keuken. Deze opmerking ("dit is babyvoeding")vond ik niet helemaal op zijn plaats omdat het hier vooral ging om ons voedingspatroon en onze voedingsgewoonten. Gerechten uit de moleculaire keuken behoren allerminst tot ons voedingspatroon, het zijn hooguit gastronomisch - culinaire bijzonderheden die we bij uitzondering nuttigen. Dat uit de moleculaire keuken voornamelijk gerechten komen waarvan de oorspronkelijke ingrediënten niet meer te herkennen zijn en de structuur inderdaad eerder aan babyvoeding doet denken is misschien wel juist, maar het gaat daar vooral om de smaakbeleving.