image

Het is veel eenvoudiger dan de minister van voedsel en Pierre Wind dachten. En de vrouw en de mannen die dit weblog vol metselen met zwaarmoedige beschouwingen over smaakles aan kinderen.
Hou het simpel en sta paf - voorspelling - van het resultaat. Elk kind dat de basisschool verlaat weet voortaan (september 2007) hoe het garnalen pellen moet. Geleerd van de juf. Geleerd van de meester. Geuren, structuur, spanning en sensatie met dikke mayonaise. Alles geleerd door maar 1 diertje. De grijze garnaal. Je hoeft ook niet meer naar de Bedriegertjes op schoolreis (bestaat dat nog, dat ze je zeiknat spuiten in je kruis?) maar beleeft een hoogtepuntje: op een mooie dag aan zee met z'n allen garnalen vangen met een netje.
Weet je wat er dan gebeurt, piekermensen met een smaaklesblokkade? Dan leren kinderen weer wat er aan (het veroveren van) voedsel te beleven is.
Ook kinderen die nu nog even niks moeten hebben van garnalen, vieze beestjes, zullen genieten, van het feest er omheen, er zitten ook kleine krabbetjes tussen, wauw of zo. En dat de juf enthousiaste hulp krijgt van Marokkaanse meiden, bij het uitleggen van hoe het moet. Onthouden: garnalen pellen, dat is het hele geheim. De rest komt daarna helemaal vanzelf. Wil eindelijk een kind me helpen bij het illegaal slachten van een dikke big.
Dit artikel afdrukken