image

De BBC rapporteerde een paar dagen geleden over een (geteleviseerd) onderzoek naar de publieke opinie ten aanzien van vetbuik. De gebruikelijke vragen - wie heeft het, in welke landen en wat denken mensen zelf over de oorzaken? - passeerden de revue.

Het bevat interessant onderzoeksmateriaal, kwanti- en kwalitatief. Kijk zelf maar even.

Mijn oog bleef hangen op een zinnetje dat werd opgetekend uit de mond van een van de onderzoekers:

"The results show there's a world of people who cannot deny themselves that hamburger or extra piece of pizza, but probably make themselves feel better by washing it down with a diet cola."

Met andere woorden, gezondheidsproducten met een labeltje of andere kennelijke staat van aanduiding functioneren als aflaat die niks oplost. Zo sprak een een ervaren marktonderzoeker. Ik zei dit keer niks ;-)

By the way, ook in dit artikel voor het brede publiek wordt melding gemaakt van twijfel aan obesitas als de juiste benoeming van de uitdaging waarvoor modern gezondheids- en ziektebeleid voor staat. Een demografisch en verzekeringstechnisch onderwerp dat hier eerder deze week aan de orde kwam. Van obees zijn, word je nl. wel ziek, maar je gaat er niet dood van. Integendeel.

Zonder blikken of blozen kwam echter gisteren The Guardian met dikte-nieuws van de Engelse overheid. De UK kan maar liefst 70.000 te vroege doden ('oversterfte', noemt een demograaf dat in nette taal) voorkomen als het land er maar in slaagt jonge kinderen gezonder te laten eten.
Met het op gang komende nieuws dat je van obesitas juist niet dood gaat, moet voortaan de vraag gesteld worden: en hoeveel meer worden er dan wel niet ongezond veel te oud ('ondersterfte' dus) als we niks doen?
Dit artikel afdrukken