image

Albert Heijn lijkt werk te willen maken van duurzaam. Er is een hele campagne gestart, compleet met 'convenant'. Niet in vlees, niet in groente, niet in zoutjes, niet in koekjes en niet in wasmiddelen. Maar in vis, een van de kleinere omzetcategorieën van de supermarkt.

Afgelopen zaterdag viel ons bij de lokale AH onmiddellijk de sticker op de nieuwe premium sashimi van AH op. Hoewel de zalm in het nieuwe AH sashimi-pakket duurzaam heet (waarom? wat is de definitie?), mag de tonijn niet zo heten. Toch kun je hem volgens AH wél eten omdat het bedrijf 'duurzame vangstmethodes stimuleert'. Wanneer de tonijn wel duurzaam wordt, staat er niet bij. Het komt gewoon allemaal goed in het land van Ooit. Je kunt lekker tonijn eten en rustig slapen, ook al gaat het bedrijf misschien wel door met vieze uitstoot maken en plant het er alleen maar elders bomen voor. Mutatis mutandis dan.

Het WNF is er blij mee dat AH als grootste vissuper (is dat wel zo? - dat was toch de Lidl die in diepvries flink goedkoper is?) zo lekker meewerkt. Maar wat doet het bedrijf nou eigenlijk? Ik gok. Het bedrijf meet zich in de nieuwste hype - duurzaam - een voortrekkersimago aan via een van zijn kleinste categorieën. Voordeel is dat die nou juist vooraan in de belangstelling staat. Da's dus veel effect voor weinig.

Wat voor AH duurzaam is, blijft de vraag. De zalm in het sahsimi pakket zou uit 'duurzame kweek' komen. Maar hoewel kweekzalm duurzaam is voor je gezondheid, is het dat niet voor de vissen in de zee. Zalm is een roofvis en moet dus met andere visjes gevoed worden. En die worden gevangen. Gewoon in zee. Weggekaapt voor de neus van wilde vissen.

Echte duurzame vis, is tilapia die op 100% plantaardig voer in een visflat in Rotterdam kan worden gekweekt. Niet zo duurzaam voor je gezondheid? Nou en of, want je kunt dit snel groeiende zoetwatervisje voeren met algen die de CO2 van je uitlaat weer omzetten in die gezonde Omega-3's die je anders uit een veel minder efficient te kweken en veel milieubelastender zalm zou willen halen.

Het is maf. Je hoort dit soort bedrijven nooit over projecten die echt iets aanpakken om een gesloten cyclus te krijgen. 'Een gesloten cyclus', waarin restproducten worden gebruikt als grondstof voor een nieuw proces. Steeds opnieuw. Da's zo'n beetje de definitie van echte duurzaamheid.

AH lijkt voor een paar dubbeltjes vis op een duurzame eerste rang te willen zitten.

Geef ze 'ns ongelijk. Duurzaam wordt het helemaal. Weet het publiek veel wat dat echt is.
Het voelt aan als marketingwerk. Als dat zo is, zou het WNF beter moeten weten.

Let op. De vis van AH heet opeens ook 'eerlijk'. Dat is kennelijk hetzelfde als duurzaam. Zouden de huismerk koffie en chocolade daar nou ook ethischer van gaan smaken?
Dit artikel afdrukken