Eet meer plantaardig, is de algemene mantra. Want als we minder rundvlees, varkensvlees of kip eten, verminderen we onze CO2-voetafdruk en dat komt het klimaat ten goede. Maar laten we niet alle pijlen op plantaardig richten: ook het eten van zeedieren (vis, schaal- en schelpdieren) veroorzaakt minder broeikasgasuitstoot. Bovendien bevatten sommige soorten zelfs nog meer voedingsstoffen dan vlees. Met die invalshoek, "beter begrijpen van de klimaateffecten van zeevruchten door de bril van hun zeer uiteenlopende voedingskwaliteiten", keek een Canadees-Zweeds team naar welke vis we vooral méér moeten eten, en welke juist niet. Met verrassende uitkomsten.
Ongeveer een derde van alle broeikasgasuitstoot - vooral methaan en CO2 is het gevolg van de voedselproductie. En de helft daarvan valt te linken aan de veehouderij. Geen wonder dus dat de aandacht vooral gericht is op plantaardig eten als een minder belastend alternatief. Die visie gaat voorbij aan de voordelen van 'eten uit zee', ofwel 'blauwe' diëten.
Die voordelen zijn niet gering, ontdekten onderzoekers van de Dalhousie University in Halifax (Canada0.
Als basis voor hun studie, gepubliceerd in Nature Communications Earth & Environment, stelden de onderzoekers een 'nutriëntendichtheidsscore' op (hoeveel vetten, welke vitaminen etc.) voor 41 soorten vis, schaal- en schelpdieren, zowel wildgevangen als gekweekt.
Vervolgens legden ze de beschikbare emissiegegevens over de vangst of productie van 34 van deze soorten naast hun nutriëntendichtheid. De emissies ná de productie, gegenereerd door koeling en transport, vielen buiten de scope van het onderzoek.
De uitkomsten gaven ze weer in een tabel met 4 kwadranten: de voedingswaarde (hoog of laag) en de emissies (hoog of laag). Daaruit blijkt dat gekweekte tweekleppigen - schelpdieren zoals mosselen, kokkels en oesters - en wildgevangen, kleine (pelagische) vissen, waaronder ansjovis, makreel en haring, de beste keus zijn als je op zoek bent naar nutriëntenrijke en emissiearme eiwitbronnen uit zee. Witvis, zoals kabeljauw veroorzaakt ook aanmerkelijk minder broeikasgasemissies dan vlees, maar hoort tot de minst nutriëntrijke soorten. Opvallend: in het wild gevangen schaaldieren hadden de hoogste emissies. Hun CO2-voetafdruk evenaart die van rundvlees.
"Elke mogelijkheid om rundvlees te vervangen door zeevruchten is een kleine winst voor het klimaat," zegt coauteur Peter Tyedmers, ecologisch econoom. "Het hoeft niet elke maaltijd te zijn."
Die voordelen zijn niet gering, ontdekten onderzoekers van de Dalhousie University in Halifax (Canada0.
Als basis voor hun studie, gepubliceerd in Nature Communications Earth & Environment, stelden de onderzoekers een 'nutriëntendichtheidsscore' op (hoeveel vetten, welke vitaminen etc.) voor 41 soorten vis, schaal- en schelpdieren, zowel wildgevangen als gekweekt.
Vervolgens legden ze de beschikbare emissiegegevens over de vangst of productie van 34 van deze soorten naast hun nutriëntendichtheid. De emissies ná de productie, gegenereerd door koeling en transport, vielen buiten de scope van het onderzoek.
De uitkomsten gaven ze weer in een tabel met 4 kwadranten: de voedingswaarde (hoog of laag) en de emissies (hoog of laag). Daaruit blijkt dat gekweekte tweekleppigen - schelpdieren zoals mosselen, kokkels en oesters - en wildgevangen, kleine (pelagische) vissen, waaronder ansjovis, makreel en haring, de beste keus zijn als je op zoek bent naar nutriëntenrijke en emissiearme eiwitbronnen uit zee. Witvis, zoals kabeljauw veroorzaakt ook aanmerkelijk minder broeikasgasemissies dan vlees, maar hoort tot de minst nutriëntrijke soorten. Opvallend: in het wild gevangen schaaldieren hadden de hoogste emissies. Hun CO2-voetafdruk evenaart die van rundvlees.
"Elke mogelijkheid om rundvlees te vervangen door zeevruchten is een kleine winst voor het klimaat," zegt coauteur Peter Tyedmers, ecologisch econoom. "Het hoeft niet elke maaltijd te zijn."