Een complicatie daarbij is dat het plan meer dan een miljoen hectare bosgrond raakt. Die hectaren zijn lang niet allemaal in handen van de Franse staat. Drie kwart is particulier bezit, aldus franceinfo.
Tussen wat mensen willen en de praktijk gaapt een enorme kloofEnorm tekort aan zaad en zaailingen
Maar er is nog een veel groter probleem en dat beperkt zich niet alleen tot Frankrijk. Er is niet genoeg zaad of jonge boompjes (zaailingen). Ook in andere Europese landen én in de Verenigde Staten worden er veel te weinig bomen gekweekt om aan de enorme vraag te voldoen.
"Mensen willen triljoenen bomen", zegt Peter Clark van de Universiteit van Vermont in ScienceDaily. "Maar tussen wat mensen willen en de praktijk gaapt een enorme kloof". Clark onderzocht met zijn team 605 boomkwekerijen in 20 Amerikaanse staten; deze week publiceerden ze hun resultaten in het wetenschappelijke tijdschrift BioScience.
Tot hun ontsteltenis stuitten de onderzoekers op een 'overweldigende schaarste' aan zaailingen en vooral aan soortendiversiteit. Slechts 56 van de onderzochte kwekerijen produceerden voldoende aantallen zaailingen om aan natuurbehoud en herbebossing te kunnen doen. Bovendien bleken de boomkwekerijen de voorkeur te geven aan boomsoorten die geschikt zijn voor de commerciële houtproductie en hadden ze nauwelijks lokale boomsoorten beschikbaar. Zo kwamen ze van een ecologisch belangrijke soort als de rode spar, waarvan miljoenen exemplaren aangeplant zouden moeten worden om bossen goed te herstellen, vorig jaar in totaal slechts 800 zaailingen tegen. Laat staan dat de boomkwekerijen werkten aan bomen of soorten met voor het toekomstige - hetere - klimaat geschikte genetische eigenschappen.
Slechts 800 zaailingen van de rode spar aangetroffen, terwijl er miljoenen nodig zijnZaadboomgaarden uit jaren '70
Ook in Frankrijk speelt dat probleem. De zaadboomgaarden waar boomzaden geoogst worden, dateren uit de jaren '70 en zijn niet meer aangepast aan het huidige klimaat. De huidige klimaatomstandigheden - droogte, hitte - brengen bovendien nieuwe, invasieve, parasieten met zich mee. "We hebben bijvoorbeeld nieuwe parasieten in onze zaadgaarden die we nog niet kenden en die de opbrengst met ongeveer 50% verminderen," vertelt Joël Conche, zadendeskundige bij het Office nationale des forêts (ONF). "Het uitvalpercentage voor nieuw geplante bomen is nu gemiddeld 38%."
Frankrijk telt 139 boomsoorten en het Franse nationale onderzoeksinstituut INRAE is naarstig aan het onderzoeken wat er moet worden herplant, opdat Frankrijk ook over 50 jaar nog klimaatbestendig bos heeft.
Beleid
Het idee om ecologisch belangrijke boomsoorten te herplanten of klimaatresistent te maken vindt veel weerklank, zegt Clark. "Maar - ondanks de opwinding en nieuwheid van dat idee in veel beleids- en filantropische kringen - als puntje bij paaltje komt, is het in de praktijk een hele uitdaging om de benodigde soorten of zaadbronnen te vinden." Hoewel er dankzij de REPLANT Act voldoende geld is voor herbebossing, hebben Amerikaanse overheidsinstanties geen beleid ten aanzien van de verplaatsing van boomsoorten en boomgenetica. De onderzoekers pleiten voor meer investeringen van de overheid (in de vorm van subsidies, leningen en kostendelingsprogramma's) om boskwekerijen nieuw leven in te blazen, te diversifiëren en uit te breiden. Want in de praktijk, zegt Clark, "is het vaak één oude boer die rondloopt om eikels te verzamelen."
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Eikels? Ik heb er massa's verzameld uit tuinen, geschikt voor héél Frankrijk! Weggegooid op een hoop, voer voor de muizen en zwijnen. Quercus Robur, de eik die hier groeit, en, zo te zien, best klimaatbestendig is, mits niet op een rottige plaats. Eiken zijn ook best wel brandbestendig, bij een 'matige brand', als er nog goed geblust kan worden.
De zaailingen slaan meteen bij het kiemen, in de winter, al hun penwortel naar beneden, met als gevolg dat ze moeilijk te verwijderen zijn. Vraag me daarom af dat ze eigenlijk niet goed herplantbaar zijn, of je moet ze in diepe langgerekte potten zaaien: 30cm potlengte voor 5cm zaailing, zoiets. Na het planten tegen reëenvraat beschermen en het eerste jaar water geven...wie doet dat?
In het artikel niks over de in de toekomst te verwachten bosbranden (veel bossen zijn er klimaattechnisch slecht aan toe, zijn inderdaad ook aangetast), de vaak in slechte toestand verkerende bossen, en, last but not least, de koolstofcredits (blijven die op hun plek of vliegen ze de lucht in?). Ook niks over een toekomstig klimaat, dat misschien wel helemaal niks meer met bomen wil (AMOC gestopt, Noordpool gesmolten, wat krijg je dan?); een boom heeft een tijd nodig om volwassen te worden, en in welk klimaat staat ie dan, en dat klimaat blijft ook dan niet hetzelfde......kleine kans).
In het artikel gaat het over de logistiek van bomen kweken, die er eigenlijk niet is, als je wilt dat al die boomplantprogramma's voor miljoenen bomen kunnen worden uitgevoerd. Lijkt mij dat je dat vrij snel kan veranderen, als er geld naartoe gaat.
"Want in de praktijk, zegt Clark, "is het vaak één oude boer die rondloopt om eikels te verzamelen." Geef die boer en zijn zonen geld, kunnen ze met zijn allen eikels verzamelen.
Zou het echt zo zijn?
Of eerder gewoon te weinig budget en praktijk doorzettingsvermogen?
Kan met niet voorstellen dat er een 'technisch tekort' is.
Als ergens geen vraag naar is dan wordt het niet gemaakt. De hele keten is afgestemd op een bepaald volume, je kunt niet opeens een veel groter volume verwachten. Bomen kweken kost tijd, het is geen kwestie van de machine iets langer of sneller laten draaien.
Bomen veredelen of selecteren gebeurt nauwelijks en kost nog veel meer tijd. Dat dit niet gebeurt betekent wel dat er enorm veel mogelijkheden zijn, maar het is niet morgen geregeld.
Interessant, een kweker denkt aan veredelen en een oud landbouw wetenschapper denkt aan economische rendabel verzamelen van huidige zaden. En een Delftse beta ziet geen technische belemmeringen.
De zoveelste schertsvertoning. Zolang er onder goedkeuring van technocraat Frans Timmermans nog halve bossen in de Europese ‘duurzame’ biomassa centrales verdwijnen is dit dweilen met de kraan open.