imagefoto knack.be

Eric Ottevanger maakte me erop attent: mannen met een buikje van 55 en ouder doen het beter op een buikje. Dan leven ze nl. langer.

Een en ander was in Nederland te lezen in de Volkskrant van oudejaarsdag. Op de Vlaamse redactie van knack.be steeg al een hoeraatje op. Dus we mogen weer dikker worden van de epidemiologen die nooit iets blijken te weten van oorzaken, maar alleen maar turven?

Nee, zo makkelijk ligt het niet. Lees je het oorspronkelijke artikel in Demos, dan ontdek je het werkelijke nieuws.
Gezellige dikkerds met een lekker 'embonpoint' krijgen sinds de publicatie van Mieke Reuser in Demos nog steeds last van hart- en vaatziekten. Alleen gaan ze er niet meer dood van. Sinds 1972 is het aantal doden door dit soort ziekten gehalveerd. Ook krijgen ze er nog steeds diabetes II van. Ook daar ga je echter niet dood van. Mogelijk leven dikkere mensen langer omdat ze meer reserves hebben, maar niet omdat ze langer gezond blijven. Dat is, financieel gesproken, geen best nieuws.

In koele taal constateert het artikel van Reuser dan ook: "Nu hart- en vaatziekten als doodsoorzaak sterk is teruggebracht, blijkt overgewicht zelfs te beschermen tegen sterfte. Studies hebben aangetoond dat bij ziekte overgewicht betere overlevingskansen biedt dan een normaal gewicht of ondergewicht. Bij bestaande hart- en vaatziekte bleek de sterfte lager bij overgewicht en matige zwaarlijvigheid."

Wat we er gezondheidskundig mee moeten? De epidemiologie heeft geen idee: "Het is moeilijk om aan te geven wat oorzaak en gevolg is in de relatie tussen overgewicht en sterfte. De oorzakelijkheid kan ook omgekeerd zijn: mensen zijn dikker omdat ze gezonder zijn." Het onderzoek toont alleen maar aan dat dikkerds langer leven. Mogelijk dus omdat ze meer reserves hebben en maar niet dood gaan.

Helaas, we weten nog steeds niks, behalve dan dat een buikje het leven langer maakt, maar niet gezonder. Misschien draait het uit op een keuze. Wil je lang leven, dan moet je teveel eten. Wil je kort en lekker ... tsja, dan heb je eigenlijk geen keuze. Qua eten dan, want je kunt nog altijd tegen een boom rijden of andere rare dingen doen.

Alle gekheid op een stokje. Het artikel zegt dus simpelweg dat we steeds ouder worden omdat we steeds dikker worden. Een onbeschaamde vraag: moet het overheidsbeleid dan niet gericht zijn op een hogere sterfte en juist niet op een gevecht tegen overgewicht? Je kunt als overheid mensen toch moeilijk de mogelijkheid van een lang leven ontnemen.

Serieus. Het artikel van Reuser zegt het al: het gaat enerzijds om kwaliteit van leven (we willen toch niet ziek oud worden!) en anderzijds om de betaalbaarheid van een lang en ziek leven (de verzekeraars moeten hun gewenste reserves en dus noodzakelijke premies tenslotte vaststellen). De vraag wordt dus: wanneer wil je uitstappen, hoe en tegen welke prijs? Die keuze komt er kennelijk aan en kunnen we niet zomaar meer aan de natuur over laten. Daar is het nl. net allemaal te duur voor. Over een jaar of 10, hooguit 15 lopen er nl. overwegend gezellige embonpoints door onze straten. Eén grote misère van steeds langer levende ziekte.

Daarom: om langer te leven moet je straks bijbetalen. Het klinkt keihard en dat is het ook. Een boeiende kwestie voor onze minister van Gezondheid, van christelijke huize.

Ik neem een glaasje en ga maar aan tafel.
Dit artikel afdrukken