Anders heten dan wat je bent en toch jezelf zijn. Kan dat?
Vanwege de Marokkaanse sardine die een pelser of pilchard is en de Noorse die van sprot kan zijn, stuurde een oplettende visliefhebber me twee blikjes uit zijn voorraad geconserveerde curiosa. Ze zijn afkomstig uit Zweden. Het gaat om het roze.
Daarin zit, staat erop, 'ansjovis', maar de ingrediëntendeclaratie vermeldt dat deze ansjovissen gemaakt zijn van sprattus sprattus, oftewel sprot. Dezelfde die als Noorse 'sardines' tot op de dag van vandaag gewoon bij amazon.com te koop zijn.
Het blikje spoort met Alan Davidson die in zijn Noord-Atlantisch Viskookboek bij de sprot opmerkt: "In Zweden worden ze verkocht als 'Zweedse ansjovis' ".
Nep? Nee, het is sprot en dat staat er gewoon op. En dat weten - wisten? - de Zweden: zo hóórt 'ansjovis' gemaakt van dat kleine visje van bij ons. Het is geen ansjovis, maar sprot-'ansjovis'. Net zoals Nederlanders nog wisten wat ze kochten, aten en dronken in de tijd dat vruchtensap nog van vruchtensap was gemaakt en er nog geen plofkippen voor citroenen werden verkocht. En ver voor de tijd van yoghurts 'met echte bosvruchten' en ander uitgeknepen restfruit uit tuinderijen.
Dank dus aan deze lezer voor dit prachtvoorbeeld van ongerepte niet-nep, toen iets nog heette wat het was, ook al was het dat niet letterlijk.
Toen het grote neppen begon, hield die tijd op. Iedereen raakte het spoor bijster. Zelfs bij echt, want die oude producten leven nog voort. Als zichzelf, maar met steeds meer moeite.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
"Er is 1 Cees van der Hoeven, maar er komen honderdduizenden Allerhandes uit." Je weet net zo goed als ik dat er ook maar 1 is - vooruit een paar mensen - die zulke blaadjes volschrijft.
Je schrijft hier feitelijk doodgemoedereerd dat die blaadjes zichzelf schrijven en we daarom maar beter maatschappelijk onverantwoord kunnen communiceren om vervolgens te proberen dat te reguleren.
Nu punt wat mij betreft.
Ok, prima om de discussie op deze gedachtegang te sluiten. 1 verheldering van mijn kant dan nog. Het gaat mij om verheldering van commerciele communicatie, ten bate van zowel de producent als de consument. Het bewerken van intenties (MVO, MVC) is zeker een waardevolle richting, maar er is veel meer winst te behalen in het reguleren van de informatie zelf. Er is 1 Cees van der Hoeven, maar er komen honderdduizenden Allerhandes uit.
Wouter, we kunnen hier nog dagen en zelfs maanden over doorgaan. Ik vraag me af of er nog een lezer is die dit interessant vindt. Ik zie er zelf de wints niet van, terwijl het veel tijd kost en strandt in schijnargumenten die aan elkaar voorbijgaan als schepen in de nacht.
Voor de volledigheid. Ik vind het een onbelangrijke want irrelevante vraag. Om een reden die ik hierboven inmiddels een aantal malen heb aangegeven. Jij komt nu weer met Bulgaarse Yoghurt, ik kwam met Jägersalat. Om de reden waarom Jägersalat irrelevant is, is Bulgaarse Yoghurt dat ook. Samen met alle andere namen in dit genre, zoals Peijnenburg, Zwarte Kip en Mercedes Benz (je zult op een goed moment gaan zeggen dat het merk een Duits-Argentijnse eigenaresse suggereert zodat de naam misleidend is).
Bij een positieve score zou je aantonen dat mensen niet meer weten wat Bulgaarse Yoghurt is. Bij een positieve score tav Boerenkip als Boeren en Buiten zou ik - vlgs jou - aantonen dat mensen daarvan net zomin als van B|ulgaarse Yoghurt weten wat het is. En omdat Bulgaarse Yoghurt mag, mag dan Boerenkip van jou ook. Dat is nou precies wat ik bedoel: jouw betoog nept zelfs de Zwarte Kip die gewoon een merknaam is of de crème anglaise en de Bulgaarse Yoghurt. Die producten hebben geen recht meer op hun typenaam omdat jij betoogt dat die niet naar de letterlijkheid van de naam verwijst. Ik betoog dat die non-verwijzing totaal anders dan de bewust gecreerde suggestie dat een ploffer buiten rond een boerderij zou lopen. Voor mij is dat fundamenteel verschillend. Voor jou niet. Het zij zo.
Nu het debat hier is aangekomen stel ik voor dat we het sluiten. Laat de lezer maar oordelen.
Laatste puntjes op mijn i's. Het gaat mij om de intentie van de zender: wil die de boel flessen of niet? Hij nept. Jou om de ontvanger: wat weet hij? Die is hooguit onkundig en daarom een gemakkelijk slachtoffer, zowel van zijn eigen gebrek aan kennis als van bewuste nep (het onderscheid dat ik maak en dat jij niet wilt accepteren omdat je de 'uiting' en niet de manier waarop die tot stand is gekomen centraal stelt). Als je de discussie zo voert wordt hij volkomen irrelevant. Alleen degene die de intentie heeft om iemand te misleiden kan neppen. De consument nept zichzelf niet. Hij is, maar ik verval in herhaling, hooguit onkundig.
"Een beetje meer aannemelijk gemaakt"? Nee, je zou slechts de irrelevantie aantonen in de discussie die ik hier probeer te voeren over neppen als intentie.
Laten we samen een aantal studenten inhuren om de volgende vraag te onderzoeken:
Waar komt volgens u Bulgaarse Yoghurt vandaan?
Vind je dat geen belangrijke vraag? Zo ja waarom niet? Het enige verschil met de Aussie chocolade is dat het hier om een soortnaam gaat, net als Engelse drop. Bij een positieve score voor Bulgarije, zou mijn stelling dat de uiting belangrijker is dan de intentie voor consumentenbegrip bewezen worden, althans een beetje meer aannemelijk gemaakt.
Pardon? Welk voorbeeld? Die Australische chocolade?
Daar trapte het wel in. Alleen vlgs de RCC trapte het daar niet in. Onderzoek van Janssens laat zien dat er gegronde redenen zijn om daaraan te twijfelen. Norbert vd Werff van EVMI gaf aan dat ook al aan z'n water te voelen. In jouw hoofd draai je het voorbeeld om en dan heb ik opeens weer ongelijk.
Nu graag een case die hout snijdt: toon Veerman's Vergissing aan. Overtuigend, of hou ermee op. Er is hier meer te doen.