Het raadsel Excellent

Enne, Frans, zo kijk ik weer even naar het nieuws vanuit jouw perspectief. Ik schreef hier vroeger wel eens over foliumzuur-toevoeging aan het brood. Het helpt, zeiden sommigen. Ja, maar het zorgt voor weer nieuwe problemen, zeiden anderen.

Het lijkt er inmiddels op dat die anderen gelijk hebben, maar toch heet het wetenschappelijk veilig. Lees en huiver bij het BBC-nieuws van deze week over dat gedoe

Frans, ik ben nog altijd heel bij met de google resultaten op unilever + linolzuur.

In gezondheidsclaims is mijn schrijverij wellicht meer verschoven naar het vragen van aandacht voor onterechte claims en de status van wetenschappelijkheid. Het grote publiek wordt met de regelmaat van de klok getracteerd op zgn. wetenschappelijk bewijs voor de zoveelste functional.

Prof. Martijn Katan, volgens sommigen een boosdoener in de linolzuur-affaire, lijkt dezelfde denklijn te volgen en noemde heel onbeschaamd een kroket misschien wel net zo gezond als fruit. Onlangs kreeg ik bijval van Renger Witkamp, hoogleraar aan de WUR, toen ik opmerkte dat het epidemiologische onderzoeksmodel failliet is. Later vertelde hij me hoe moeilijk het is om dat standpunt in de academische wereld geaccepteerd te kregen (onder zowel medici als voedingswetenschappers). Niettemin zijn het hoopgevende signalen.
Ik denk dat het een uiterst zinvol meta-onderwerp is. Helaas alleen niet zo populair en niet zo toegankelijk. Breng het publiek maar eens bij wat methodologie en het belang daarvan is. En dat is nou precies het probleem.

Daarnaast ben ik m'n pijlen gaan richten op het aanzetten tot 'distorted food perceptions' en de onzinnige gezonde suggesties van productgerelateerde gezondheidslabels, zoals Ik KIes Bewust en - helaas, alweer AH - Gezonde Keuze. Ze domboiseren het publiek. Da's kwalijk.

Maar je hebt uiteraard volstrekt gelijk: concrete cases moeten aan de orde gesteld blijven worden. Er komt een hoos zgn. functionals over ons af.

Graag nodig ik competente lieden uit zich te melden om er hier over te schrijven. Het vergt echte technische kennis, een goeie pen, relativeringsvermogen en humor.

Dick, ik wil niet zeggen dat je kritiek op AH onterecht is, integendeel zelfs, maar er zijn meer bedrijven die de beeldvorming graag naar hun eigen hand zetten. Wat dacht je b.v. van die andere hoge boom Unilever? Jarenlang hebben we moeten aanhoren hoe goed linolzuur wel niet was voor hard en bloedvaten, totdat het zo'n jaar geleden ineens erg stil werd in Rotterdam. Mede dankzij sites als foodlog. En nu begint men daar vanuit het niets op andere paarden te wedden als omega-3 en DHA, alsof er nooit linolzuur is geweest. Wat dat betreft vind ik AH relatief vrij onschuldig, Unilever heeft waarschijnlijk heel wat meer levens op zijn geweten met hun Becel, zonder dat dat ooit verantwoording voor is afgelegd.

Frans, het is niets persoonlijks. AH is door zijn dominante positie en zucht om huismerken te maken een hoge boom. Die vangen veel wind.

Als je foodlog vaak leest zie je dat ook andere verkoperswaar aan de orde komen. Tot buitenlandse aan toe.

Er is nu eenmaal veel AH en daarmee veel om je vrolijk over te maken. Ze zouden een compliment krijgen als ze hun gedrag systematisch een minder bedriegelijke kant op zouden buigen. Echt, woord van eer.

In mijn geval is AH vrijwel monopolist (Den Haag-centrum). Het is niets persoonlijks en ik doe er met best veel plezier een deel van mijn boodschappen. De kritiek hier is opbouwend bedoeld: maak een echt goed en lekker product in plaats van de middelmaat in een zilveren verpakking te stoppen en het ambachtelijk en bourgondisch te noemen. AH doet echt iets raars met dit huismerk vind ik. Eerst vielen er cantharellen onder, binnenkort krijg je geverfde champignons met een takje tijm. Provencaals heet dat dan.

Ik zal voor een meer evenwichtig beeld eens naar de Coop gaan.