![image](/images/uploads/michelinsterkleiner.jpg)
Misset Horeca citeert een verhaal uit de Gelderlander waarin Theo van der Kroon van restaurant Vlees en Vis in Zevenaar (* Michelin) vertelt hoe gemakkelijk hij de keurmeesters eruit pikt:
˜Voor de Michelingids reserveerde een Belg. Hij kwam alleen en wilde verzekerd zijn van een plek. Die Belg zat onder het eten ook steeds te schrijven en als er personeel aan kwam, schoof hij zijn notitieboek onder de tafel' ˜Meestal komen ze met zijn tweeën. Ze duiken een kwartier de wijnkaart in en willen alles weten van de druivensoorten die voor de wijn zijn gebruikt'.
Vlees en Vis heeft vermeldingen in de Michelingids en in GaultMillau. In restaurantgids Lekker is het restaurant niet opgenomen. ˜Ze zijn hier van de Lekker nog nooit geweest. Dat weet ik bijna zeker want ik haal die keurmeesters er zo uit, aldus Van der Kroon.
Waar is al die doorzichtige geheimzinnigheid überhaupt voor nodig? Dat het bezoek niet is aangekondigd, garandeert al voldoende willekeurigheid. Of, als je dan toch geheim-agent wil spelen, doe het dan goed. Stuur dag 1 een paar opzichtige nep-agenten die onder de tafel schrijven en een dag later de echte door de Mossad getrainde bikkel met een olifantsgeheugen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Absoluut! En daarnaast een Nederlandse kentekenplaat ;-)
Jouw tip voor Michelininspecteurs is dus om Goodyears te monteren:-)
@ Wouter, mijn ervaring op dit gebied is compleet anders. Het is inderdaad zo dat als er een man alleen zit in het restaurant, negen van de tien keer je de chef kok naar buiten ziet glippen om op de parkeerplaats te kijken of er een auto staat met Belgisch kenteken en met de beroemde banden eronder (sic!). Wij hebben hierdoor al eens een inspecteur kunnen ontmaskeren.
Ook heb ik wel gehoord in de wandelgangen van de horeca dat er een persoon alleen komt eten en tegelijkertijd zijn collega met een tafelgenoot ook binnen zitten om te zien of iedere gast de gelijke aandacht krigt.
Nooit gezien en gehoord dat iemand aan tafel zit te schrijven, dat mag ook niet volgens wel ingelichte bronnen. Dit zijn eetprofessionals die het allemaal nauwkeurig op hun harde schijf vastleggen.
Ieder jaar komt iemand van de Michelin langs om te eten en vraagt je dan na de maaltijd of je even bij hem kan komen zitten om enkele gegevens door te nemen. Dit om alle informatie die in het boekje staat up-to-date te houden.
Het nut van de spanning, als een kok en gastheer van te voren weten dat iemand van de michelin binnen zit zullen ze alles driekeer omdraaien en bedenken hoe ze het gekozen gerecht en de gekozen wijn op de meest perfecte manier te serveren. Waaruit maar weer blijkt dat niet de wil om iets goed te doen het probleem is bij de onderlaag van de top, maar de contunuiteit om het maximale uit je producten en je medewerkers te halen iedere dag maar weer. Vandaar dat sommige mensen dan ook nooit een ster zullen krijen omdat ze geen continuiteit hebben in het gepresenteerde product en service.
In het bedrijf waar dit allemaal heel gewoon is en de kracht is om iedere gast het maximale te geven, daar is men ook niet zo nerveus voor de prangende ogen van de Michelinmannetjes.