Op slag geluk. Maandagmiddag in een Duitse stuntsuper in provinciestadje in Nederland . Cantharellen. Kosten weinig, goede kwaliteit, veel kleintjes. Ze komen uit Venlo, staat op het etiket en Venlo haalt ze uit Polen. Eind juli is vroeg, maar cantharellen zijn geen herfst, maar zomerpaddestoelen.
Ik snap het niet. Hoe kan de stuntsuper ze voor zo een lage prijs in heel Nederland aanbieden terwijl ze door bijna niemand van het klantenbestand worden gekocht en ik ze met kruiwagens vol ga halen?
Op de foto ziet u een meer dan twintig jaar oude Chinese plaatstalen wok van drie gulden, een roerstok uit Senegal, nogal duur ingekocht in Den Haag in een winkelgalerij vlakbij station Hollands Spoor, en onder de wok een kooktoestel van Boretti wat het slechtste ter wereld is en in China is gemaakt in opdracht van een Nederlandse slimbo die dacht, een Italiaans klinkend merk, dat werkt.
Wat hebben de cantharellen met de wok, de herkomst van het roerhouten het Borettivlammetje met elkaar te maken?
Niks eigenlijk.
Maar hieronder op dit Foodlog wordt me toch een oudbakken partij nergens over gezeverd aangaande pindasaus over Nederlandse frieten en wie het viskoekje heeft uitgevonden.
Vertel me liever hoe dat kan van die cantharellen. Nog nergens in Nederland te koop, behalve bij de stunter.
Dit artikel afdrukken