2 min
Dit is Klaas. Gisteren mocht hij mee en werd hij bewonderd door kinderen, ouderen, ontwerpers, managers en studenten die zich bezighielden met innovatie.
Klaas ging mee naar inspirationweek.com die deze week in het ADO-stadion in Den Haag wordt gehouden. Het was mede een gevolg van de actie lease a Berkie, die o.m. leidde tot het verzoek van de Animal Sciences Group van Wageningen om mee te doen als bron van inspiratie om mensen te laten nadenken hoe je innovatiever met vlees zou kunnen omgaan. Met z'n 350 kilo's en atletische gestalte had Klaas veel bekijks. Naast ruim honderd techno-gadgets en andere knappe uitvindingen - van robotvissen, eyescans tot nieuwe technologie voor zweefvliegers, leidde hij ook tot vragen: wat is er nou innovatief aan een varken?!?!?
Naast Klaas was vlees te proeven. Lekker, vonden verrassend velen. Eng en ongepast naast een levend varken vonden anderen. Op een andere plek was ook vlees te proeven, Klaas uit zicht. Dan vraten ze het zo weg. Lekker, zeiden ze dan, want Berkshire - Klaas' ras - is een smaakvol varken.
Het innovatieve van Klaas en de zijnen zit'm erin dat we proberen ze op maat bestelbaar te krijgen. Je bepaalt hoe je vlees verwerkt wilt krijgen (de ham gekookt, gerookt of gedroogd? de hamschijven of jambon persillé? speklappen als zichzelf of verse worst of juist gedroogde? de lever in een terrine, gekookt of in een mix van vers en tot vleeswaar verwerkt?). Je weet waar het vandaan komt en weet wat het dier te eten kreeg. Je geeft zelf opdracht tot de verwerking. Je weet alles en kunt het controleren. Je weet dat het goed zit en wilt alleen het beste voor jouw varken. Geen gesol met jouw dier, want het is niet zomaar een beest meer.
Als je wilt kun je het varken gaan bekijken. Samen met je vrienden, buurt- en stadsgenoten die ook besloten het te kopen tijdens zijn of haar leven.
Maar dat is wel moeilijk. Misschien moest je het maar afstandelijker houden.
Klaas heeft zich geweldig vermaakt met zoveel aandacht voor z'n imposante lijf, enorme kop en vriendelijke geknor. Met de appels en noten die hij kreeg. Tevreden bouwde hij een nest en liet hij zien hoe dat moet. Kinderen vonden het fascinerend. Volwassenen waren verbaasd dat een varken zo groot is. En zo menselijk bovendien. Wat een ogen! Ze kijken je aan!
Klaas is vandaag gaan hemelen. Hij heeft een gelukkig leven gehad als dekbeer. Met echte sex bovendien, niet alleen KI. Maar nu moest hij. Al 5 keer zo oud als de meeste van zijn zoons. Bijna drie jaar en echt te zwaar geworden voor de frêle jonge zeugen.
Daarom was hij de uitverkorene om mee te mogen, want één keer buiten, mag je als varken niet meer terug in de stal. Dat zijn nu eenmaal de strenge regels. De mensenwereld is te besmettelijk.
Klaas heeft iets voor elkaar gekregen. Het is innovatief. Hij dwong respect af. Hopelijk voor heel veel varkens. Vlees mag je best eten, maar niet respectloos.
Eén ding. Maak straks jouw varken jouw dier, maar noem het niet bij naam, want dat maakt het te moeilijk. Ik voel de brok, net als Kees de varkensbaas. Want Klaas was een bijzonder dier, attent en communicatief.
Is het urban? Vast ook wel, maar het is ook menselijk en dat is maar goed ook.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
_Zuidereiland__landschap_480_289_84_s_c1.jpg)
VIER JE VLEES is ook mooi! En terecht.
Er kwam een vraag: wie gooide het stro op Klaas?
Dat deed hij helemaal zelf. Hij was aan het wroeten en wilde het even helemaal naar z'n zin. De foto werd gemaakt door het kleine uitgangetje aan de achterkant van de veewagen waar hij in zat.
@Onno, die houden we erin: VIER JE VLEES, hij is mooi!
Tijdens Klaas zijn laatste avondmaal, tafelde ik met een Engelse varkenskenner. Hij maakte me deelgenoot van de Japanse bereidingswijze van een echte Berkshire. Snij plakjes van carpaccio dikte, hou ze met je chopsticks nooit langer dan 10 seconden in een pan kokend groentenat .... en geniet.
Doe Klaas eer aan .... of zoals ik het hoorde noemen: Vier je vlees!
Vroeger kon je je niet permiteren om een varken te laten leven en lekker oud te laten worden want dan overleefde jij het niet. Tegenwoordig is het niet nodig om een dier te slachten om te overleven. Het gaat ons nu meer om de kwaliteit van het leven met een kwaliteitsstukje vlees. Tot die groep mensen behoor ik. Maar eerlijk gesproken valt dat af en toe niet mee als je er zelf voor staat om een dier te slachten. Ik moet mijn dieren verzorgen dus ik ken ze allemaal. Als ik er een aantal ga slachten moet bij mij de knop om. Dat duurt soms een aantal dagen. Maar dan gaat het wel. Aan tafel ben ik dan heel tevreden over het resultaat want er gaat niets boven een eigen gefokt dier.