Hij was niet boos. Wel teleurgesteld. Vooral over de associaties met billen die ik had opgeroepen.

Onverwacht stond ik deze week oog in oog met de slager die de in deze krant besproken biefstukworst en de filet américain in plakjes voor Albert Heijn maakt. Maar dankzijn die ontmoeting, weet ik nu eindelijk waarom er ook filet américain in plakjes in plaats van alleen in smurrie is.
De filet in plakjes blijkt gemaakt voor 1) blinden, 2) gierigaards en 3) mensen die meer waar voor hun geld willen dan er in smeerfilet zit.

Dat moet je allemaal maar raden als je die plakjes smeer in het schap vindt. Wie heeft een idee wat Albert Heijn er in z'n marketingcampagne bij de introductie over had moeten zeggen om er in één klap een daverend succes van te maken?
Want, echt, de slager bedacht iets dat briljant is. Er blijkt zelfs 2 jaar aan ontwikkeld te zijn (echt waar, dat bedoel ik niet als ironie).
Het antwoord zit in die drie dingen. Het kwam alleen niet over. Maar misschien ben ik er gewoon te dom, dwars of anders denkend voor.
Dit artikel afdrukken