imageBij de voorjaarsschoonmaak vond ik de papieren van een klacht die ik in 2005 had ingediend bij de Reclame Code Commissie. Was het om de spanning, uit verveling of was ik echt boos? Ik weet het niet meer. Maar de uitspraak schijnt licht op enkele discussies hier. In het kort samengevat:

Er werd in die tijd van een grote sausfabrikant een commercial uitgezonden over hun lasagnesaus. Hierin werd ondermeer gezegd: 'met verse stukjes tomaat'. Mijn klacht hield in dat de saus in een pot zat en de tomatenstukjes dus niet vers maar geconserveerd waren. De reclame was daarmee misleidend, stelde ik. 'Misleiding' is een van de gronden om te mogen klagen bij de commissie.

Het verweer van de producent hield allereerst in dat hij zich met A-merken op een grote doelgroep richt. Hij zou daarom niet de intentie hebben om te misleiden. Ten tweede, stelde hij, zitten er in de lasagnesaus geen conserveringsmiddelen, juist om de consument een 'vers' product aan te kunnen bieden. Tot slot zou als mijn redenering zou kloppen, geen enkel bereid product als 'vers' beschouwd kunnen worden. Ik verwarde het begrip 'vers' kennelijk met het begrip 'rauw'. Aldus de verdediging. Mijn klacht werd afgewezen, niet om deze malle tegenwerpingen, maar omdat de lasagnesaus in de commercial duidelijk uit de pot wordt uitgeschonken en de pot saus later nog eens groot in beeld komt. "Daardoor is het voor iedereen duidelijk dat de inhoud en derhalve de tomaten een voor conservering noodzakelijke behandeling hebben ondergaan. Gelet hierop kan niet worden geoordeeld dat men door de mededeling 'met verse stukjes tomaat' wordt misleid".

Jokken is iets anders dan misleiding volgens de Reclame Code Commissie.
Dit artikel afdrukken