In Groot-Brittannië wordt veel kip gegeten. Het land produceert jaarlijks 800 miljoen slachtkuikens. Ook daar vraagt de publieke opinie om meer aandacht voor dierwelzijn en het aanpakken van de duistere kanten van de bio-industrie. Om het lot van het dier achter het vlees te verbeteren, kwam de de filosoof Paul Thomson met het onorthodoxe idee kippen blind te maken zodat ze minder ervaren hoe dicht ze op elkaar zitten. Nog verder gaat de Britse architectuur-student André Ford, die voorstelt kippen zonder hersens te gaan kweken: "the Headless Chicken Solution".
Op de Britse internetsite Wired.co.uk valt te lezen wat Ford voor ogen heeft.
” This would involve removing the cerebral cortex of the chicken to inhibit its sensory perceptions so that it could be produced in more densely packed conditions without the associated distress. The brain stem for the chicken would be kept intact so that the homeostatic functions continue to operate, allowing it to grow."
Ford streeft met zijn Headless Chicken twee doelen na: een oplossing vinden voor de toenemende vraag naar vlees, met name van kip, en het welzijn van gangbare kippen verbeteren door ze onbewust te maken van de werkelijkheid van hun bestaan.
After this “desensitization,” the chickens could then be stacked into huge urban farms with around 1,000 chickens hooked up to large vertical frames — a little like the network of pods the humans are connected to in The Matrix. The feet of the chickens would also be removed in order to pack more in. There could be dozens of these frames in the vertical farming system, which Ford refers to as the Centre for Unconscious Farming. Food, water and air would be delivered via a network of tubes and excrement would be removed in the same way. This technique could achieve a density of around 11.7 chickens per cubic meter instead of the current 3.2 chickens achieved in broiler houses.
Ford vindt dat zijn methode - een lobotomie en huisvestingssysteem zoals in de bekende film The Matrix - een aanzienlijke verbetering betekent voor het welzijn van de plofkippen. En uiteindelijk zullen consumenten zelf bepalen of zijn argumenten hout snijden of niet.
He added: “There are numerous differences between the current dominant production systems and the one I am proposing, but the fundamental difference is the removal of suffering. Whether what I am proposing is an appropriate means to achieve the removal of suffering is open to interpretation. In reality this should be decided at the level of the individual consumer, at the counter, handing over their money and ‘voting’ for their system of preference.”
Wat zal zwaarder wegen voor de consument: hersenloze hightech of deplorabele plof?
Fotocredits: André Ford
Dit artikel afdrukken
” This would involve removing the cerebral cortex of the chicken to inhibit its sensory perceptions so that it could be produced in more densely packed conditions without the associated distress. The brain stem for the chicken would be kept intact so that the homeostatic functions continue to operate, allowing it to grow."
Ford streeft met zijn Headless Chicken twee doelen na: een oplossing vinden voor de toenemende vraag naar vlees, met name van kip, en het welzijn van gangbare kippen verbeteren door ze onbewust te maken van de werkelijkheid van hun bestaan.
After this “desensitization,” the chickens could then be stacked into huge urban farms with around 1,000 chickens hooked up to large vertical frames — a little like the network of pods the humans are connected to in The Matrix. The feet of the chickens would also be removed in order to pack more in. There could be dozens of these frames in the vertical farming system, which Ford refers to as the Centre for Unconscious Farming. Food, water and air would be delivered via a network of tubes and excrement would be removed in the same way. This technique could achieve a density of around 11.7 chickens per cubic meter instead of the current 3.2 chickens achieved in broiler houses.
Ford vindt dat zijn methode - een lobotomie en huisvestingssysteem zoals in de bekende film The Matrix - een aanzienlijke verbetering betekent voor het welzijn van de plofkippen. En uiteindelijk zullen consumenten zelf bepalen of zijn argumenten hout snijden of niet.
He added: “There are numerous differences between the current dominant production systems and the one I am proposing, but the fundamental difference is the removal of suffering. Whether what I am proposing is an appropriate means to achieve the removal of suffering is open to interpretation. In reality this should be decided at the level of the individual consumer, at the counter, handing over their money and ‘voting’ for their system of preference.”
Wat zal zwaarder wegen voor de consument: hersenloze hightech of deplorabele plof?
Fotocredits: André Ford
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Piet, buiten het traditionele Friese weidegebied is de veehouderij de laatste 100 jaar verplaatst naar Overijssel, Gelderland en Brabant. "Vol is vol" riep er iemand dus hup, naar Groningen.
Willem, klopt dat het niet eenvoudig is, lijkt wel ondernemen, maar het is toch wel duidelijk een andere opzet dan je product bij de poort in te leveren en vervolgens afwachten wat het oplevert.
Hendrik, eens.
Bij ons had je inderdaad "dikke boeren"/hereboeren. Met uitsluitend akkerbouw. De meeste boeren bij ons hoorden daar niet bij en hadden tot de jaren 60, 70 een gemengd bedrijf. Met fabriekspiepers weet je. Die hereboeren hadden over het algemeen geen piepers. Vandaar mijn opmerkingen. Een keer gekozen voor de akkerbouw konden ze niet meer terug. Met piepers hebben we het over een andere groep dan waar jij het over hebt. Misverstandje dus, en kwaad wordt ik daar niet van.
Nog even reageren op nummertje 16, Paul Jansen. Paul, ik heb dat advies al zo vaak gehoord maar het is en blijft een moeilijke zaak. Ik heb al zoveel mensen hun tanden stuk zien bijten op het ontwikkelen van een keten met een niche product uit varkensvlees. Die er nog zijn zijn milieukeur, omdat het niks extra opbrengt, biologisch, wat ook een snel verzadigde markt is en dan heb je nog Livar, ik geloof wel dat dat een niche is zoals jij bedoelt. Zijn toch ook al meer dan 10 jaar bezig, maar de ins en outs hiervan weet ik niet echt. Maar het is allemaal hard werken en goed je best doen om er iets van te maken. En onderschat het risico niet. Ik heb er al verschillende bijna of helemaal falliet aan zien gaan.
Voor mij hoeft het ook helemaal niet, ik verdien genoeg met mijn traditionele varkens.
Misschien dat ik wel nog eens wat met mijn brandrode koetjes ga doen. Dit is veel gemakkelijker, die dieren lopen buiten, zien er mooi uit en smaken goed. Maar houd er wel rekening mee dat ik dit kan doen (financieel) omdat ik met mijn varkens altijd goed mijn best gedaan heb.
Wat de verdere reacties betreft, over veehouderij versus akkerbouw, misschien heb ik die aanzet wel gegeven, maar dwalen we niet een beetje van het onderwerp af? Hoewel ik zie dat Piet nu toch terug komt met de kip en zijn kop.
Hallo Paul, je spreekt jezelf tegen. Toen de mechanisatie zijn intrede deed werd de veehouderij weldegelijk door akkerbouwers opgepakt. Van 1939 tot 1983 is het aantal melkkoeien in Nederland verdubbeld. En Hendrik, in mijn omgeving is hetzelfde gaande. Het ene na het andere akkerbouwbedrijf wordt door melkveehouders opgekocht. Daardoor steeds minder plaatsingsruimte voor varkens- en kippenmest. Een agro ontwikkeling gelijk een kip zonder kop.
Hendrik, nu niet boos op mij worden maar die agro ontwikkeling, daar kijk ik iets anders tegen aan. Ze waren er, vroeger, hereboeren die goedkoop personeel, de voorlopers van de ZZP-ers, hun bedrijf lieten runnen. Toen dat wegviel en de mechanisatie in de plaats kwam is de veehouderij niet opgepakt. Akkerbouw is toch een iets ander bestaan.
Er waren er die wel een neventak startten in de intensieve veehouderij en zo een bredere basis creëerden maar vertel, de grondprijs die is bij jullie toch ook gestegen en waarom is dat niet benut zoals de melkveehouderij wel de grenzen ervan opzoekt.