Mijn gesprekspartner van Unilever vond het 'niet fijn' klinken. Ze bekende dat ze liever scharrel- dan kooimayo had en heel blij was dat haar bedrijf er nou juist recent in geslaagd was om helemaal scharrel te kunnen gaan met zijn mayo. Trots was ze op het feit dat Unilever daar zelf de meerkosten van draagt. Terecht, want het laat maatschappelijke verantwoordelijkheid zien.

Ik sprak Unilever vorige week over het nieuws hier dat Wakker Dier scharrelt met scharreleieren. In een Wakker persbericht van 1 april stond dat scharrelkippen voor de gewone mayo, gewone koekjes, gewone sauzen, gewone taart en gewoon ijs niet naar buiten kunnen. Voor luxe ijsjes, luxe taart en luxe koek moeten ze dat wel kunnen, eist Wakker Dier.
Volgens Wakker Dier doen bedrijven die scharreleieren in hun koeken, cake, mayonaise en sauzen het dus nu alweer met de verkeerde eieren.
Dat is gek, want Wakker Dier gaat er nou juist prat op dat het ze gelukt is mensen voor thuis aan de scharrel te hebben gekregen.

Ik vertelde mijn gesprekspartner dat kooikippen gelukkiger zijn dan de tweedehands scharrelkippen die Wakker Dier vorige week de media in liet kakelen.Ze viel maar half van haar stoel, want ze had het al eerder gehoord. De modernste kooikippen, wist ze daarom al, zijn misschien zo gek nog niet, maar nog geen beleid. Niemand durft het consumenten in Nederland gewoon te vertellen. Maar nu, na dit persbericht van Wakker Dier ... ja, wat nu?

Wakkere Dieren hoe moeten we nou verder? Straks begrijpt geen hond het meer, want het nieuws gaat al in de maatschappij: er is iets met scharreleieren dat niet mis is met moderne kooieieren. En jullie doen vrolijk of er niks aan de hand is, terwijl je het mes in de rug van je eigen campagne hebt gestoken.
Doet Unilever hartstikke MVO, maken jullie er een communicatief potje van. Zo werkt dat niet.







Dit artikel afdrukken