Milieudefensie voert campagne tegen megastallen en vroeg dierenfluisteraar en slagerszoon Martin Gaus ook iets te zeggen. Volgens Gaus bent u schuldig en staan koeien uitsluitend ter promotie in de wei. Dat moet anders, vindt hij.
De boer is niet 100% schuldig. De politiek ook niet, maar de consument heeft de macht. Die is wel schuldig, zegt Gaus. Moeten de heer en mevrouw Consument daarom in het gevang als zij de koeien niet buiten laten? Dat is de vraag. Gaus wil u aan het denken zetten.
Maar kunt u dat wel? Die vraag stelde zich van de week buitenkoeienboer Willem van den Akker uit Berlicum in het Brabants Dagblad. Hij heeft gezellige Brandrode koeien. Dat is een oud ras. Hij houdt ze in de natuur. Verkoopt lokale vleespakketten en wordt zeer gewaardeerd door mensen zoals Gaus en de verdedigers van ons Milieu.
Van den Akker:
Maar het is mijn overtuiging dat de varkenshouderij een veel positievere bijdrage levert aan de maatschappij dan mijn koetjes. Die koeien hebben maatschappelijk gezien bijna geen nut. Het vlees wordt gewaardeerd, maar als ik alle kosten werkelijk doorbereken is het veel te duur, eigenlijk alleen maar betaalbaar voor een kleine bovenklasse. De milieubelasting van een koe is erg hoog en als ze op biologische manier of in (semi) natuurgebieden gehouden worden nemen ze veel te veel ruimte in beslag. De varkenshouderij in Nederland daarentegen is superefficiënt en -nog belangrijker- levert een hoogwaardig product dat voor bijna iedereen in Noordwest Europa betaalbaar is. En dat met een zo laag mogelijke milieubelasting per kilogram product.
Lees zijn stuk op de site van het Brabants Dagblad
Kijk hoe Gaus u aan het denken zet en vraag u af waar u nou precies over na moet denken. Weet u het?
fotocredits: elle.nl
Dit artikel afdrukken
Maar kunt u dat wel? Die vraag stelde zich van de week buitenkoeienboer Willem van den Akker uit Berlicum in het Brabants Dagblad. Hij heeft gezellige Brandrode koeien. Dat is een oud ras. Hij houdt ze in de natuur. Verkoopt lokale vleespakketten en wordt zeer gewaardeerd door mensen zoals Gaus en de verdedigers van ons Milieu.
Van den Akker:
Maar het is mijn overtuiging dat de varkenshouderij een veel positievere bijdrage levert aan de maatschappij dan mijn koetjes. Die koeien hebben maatschappelijk gezien bijna geen nut. Het vlees wordt gewaardeerd, maar als ik alle kosten werkelijk doorbereken is het veel te duur, eigenlijk alleen maar betaalbaar voor een kleine bovenklasse. De milieubelasting van een koe is erg hoog en als ze op biologische manier of in (semi) natuurgebieden gehouden worden nemen ze veel te veel ruimte in beslag. De varkenshouderij in Nederland daarentegen is superefficiënt en -nog belangrijker- levert een hoogwaardig product dat voor bijna iedereen in Noordwest Europa betaalbaar is. En dat met een zo laag mogelijke milieubelasting per kilogram product.
Lees zijn stuk op de site van het Brabants Dagblad
Kijk hoe Gaus u aan het denken zet en vraag u af waar u nou precies over na moet denken. Weet u het?
fotocredits: elle.nl
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Nadenken over de keuze tussen dierenwelzijn en duurzaamheid. Is dat hem?
De consument heeft de macht, maar hij moet dat wel weten en de argumenten kennen. En dat doen velen niet, of ze willen de moeite niet nemen. Er is dus wel wat te zeggen voor eenduidige labelling in retail. Sterren voor dierwelzijn zijn er al, moeten we er nog meer hebben?
Patrick, ik kan hier geen koek van bakken, je verhaal is veel te lang je haalt er de hele wereld, en nog verder zo mogelijk, bij en weidt erg uit. Hier is echt niet op te reageren. Het enige wat ik proef is dat iedereen die aan de knoppen zit, zoals CBL, LTO, CDA en VVD het blijkbaar fout doet. De strekking van de vraagstelling is dat de consument via zijn koopbeleid macht heeft en dat is natuurlijk waar. Wat ik wel snap is dat lang niet iedereen heel erg bewust koopt en er vanuit moet kunnen gaan wat in de winkel ligt goed is. En dat is in de westerse weereld goed geregeld. Verder kan men als consument nog andere waarden van de te kopen producten gaan beoordelen. Dat kost echter veel meer moeite en is ook niet voor iedereen weggelegd. Hier zit natuurlijk wel het manco wat jij misschien bedoelt wat betreft de macht van de consument.
Goede actie.
Ook sympathiek van Martin Gaus etc.
Dus zeker geen kritiek op het doel of de aanpak.
Wel stoor ik me aan de volgende zin,
"De boer is niet 100% schuldig. De politiek ook niet, maar de consument heeft de macht. Die is wel schuldig, zegt Gaus".
Dat lijkt me een beetje de omgekeerde wereld.
Dat de consument macht heeft is duidelijk, maar om nu te zeggen dat het de schuld van de consument is, is de omgekeerde wereld.
Er is in het algemeen een consumptie maatschappij gecreërd door vele invloeden en belangen, met het doel dat de consument zoveel mogelijk koopt, maar zo weinig mogelijk nadenkt.
Deze benadering is belangrijk, omdat het nogal uitmaakt wie of wat de overhand had, en heeft, in aanbod, en in sturing van keuze van eind producten.
De winkel ligt vol met producten, waarom zou een consument twijfelen aan de oprechtheid of kwaliteit van een product, als het toch al in de winkel ligt?
Namelijk de winkel als formule legt het in haar schap, en de consument gaat er vanuit, dat iets niet zomaar in het schap komt vanuit het niets, en er dus goed over nagedacht is door de supermarkt over waarom dat product er ligt.
Een heel productie proces gaat er dus aan vooraf. Allemaal gedaan door professionele bedrijven denkt de consument, allen met specialistische kennis en vakmanschap.
Nu zegt men, de consument is de schuldige (ook in een ander artikel zag ik staan op foodlog, de consument is hypocriet.)
Waarom verwacht men van 100% van de consumenten dat zij boven gemiddelde informatie, kennis, en belangstelling heeft hoe voedsel wordt gemaakt, en waarom het in de winkel ligt, immers het ligt toch in de winkel?
Bewuste consument zijn natuurlijk belangrijk en gelukkig komen er meer, maar of dat aantal nu 1% is, of 75% is, in wezen hoeft dat niets te zeggen over de kwaliteit of transparantie van een product.
Het feit dat dat wel zo is, of gesuggereerd wordt, geeft al iets aan van een oorzaak of richting.
Immers de consument moet kopen, verbruiken en veel weggooien, en vooral niet nadenken is het economische beleid.
Het gaat ver voorbij de primaire verantwoordelijkheid van een productie proces als het gaat om kwaliteit, gezondheidsrisico's en transparantie, maar ook ver voorbij wat de werkelijke waarde is van een product.
De werkelijke waarde is dus niet als vb, zoveel mogelijk kg produceren tegen een lage kostprijs (huidig bewustzijn).
De werkelijke waarde van een product of handeling, is in wezen een complex gegeven, maar onderdelen moeten gewaardeerd worden, (economische waarde als het nodig is),vanuit een andere richting (bewustzijn), ipv dus het huidige bewustzijn van koop maar raak, en denk niet na, want wij producenten doen gewoon wat we willen, dus stel vooral geen vragen.
De richting of bewustzijn zou eigenlijk heel simpel moeten zijn, namelijk,
Wij mensen leven op een planeet, en de biosfeer op deze planeet, in dit zonne stelstel, geeft ons de kans om als mensheid levensvatbaar te zijn.
-elke handeling op een planeet heeft in wezen gevolgen.
-de gevolgen van een handeling, is bij 1 persoon op de planeet minder dan als bij 7 miljard mensen.
-aub niet gelijk gaan denken in geboorte beperking (ja belangrijk, en goed, om te discussiëren), maar als men 7 miljard mensen al niet kan handelen op 1 aardbol, qua bewustzijn van honger, armoede en verdeling en verantwoordelijkheid van grondstoffen, dan maakt het niets uit of we aan geboorte beperking doen of niet, (natuurlijk is de impact minder), maar zegt niets over het bewustzijn en invulling qua verantwoordelijkheid.
Dus (economische waarde) qua biosfeer bewustzijn, en de mens deze nodig heeft om te leven cq overleven.
- schone lucht dus.
-schoon water en schone rivieren en zeeën.
-bossen en oerwouden, en een overvloed aan bloemen, planten en groen op de planeet, ja lees ==> overvloed.
-schone grond.
-vervuiler betaald.
-bewustzijn in het feit dat elk product bestaat uit grondstoffen, en deze ergens vandaan komen, dus ook transparantie in elke stap in het productie proces tot aan eindproduct. (geen consument is ==> geen eind product nodig, is ==> geen levensvatbare planeet, is ==> geen consument en geen eindproduct nodig).
-en ga zo maar door met duizenden belangrijke aspecten.
Dan terug naar het onderwerp.
De boer heeft een hele grote verantwoordelijkheid, en de supermarkten ook.
De grondstoffen leveranciers aan de boer ook, en alles dus eigenlijk wat te maken heeft met het productie proces tot aan buurt, dorp, stad, omgeving, continent etc.
Ik blijf maar niet snappen dat een consument de schuldige is aan al die problemen die anderen veroorzaken (specialisten, vakmensen en professionele bedrijven en belangenbehartiger dus in hun eigen vakgebieden).
Ik zal vb geven om dit aan te geven.
MRSA en ESBL problemen nu, is een gevolg van geen verantwoordelijkheid willen nemen van een boer (en dus vooral haar boeren belangenbehartigers) en de supermarkt.
Immers zij leggen een product in de winkel, dat een consument KAN gaan kopen.
Dus zij zijn verantwoordelijk en niemand anders, dus laat niemand zeggen dat de consument de schuldige is (niemand vraagt mag ik een stuk vlees met MRSA toch)?
Antibiotica resistentie is nu typisch een langdurig gegeven, met duizenden waarschuwingen voor de CBL, vlees industrie (VION), boeren en boeren belangenbehartigers, dus zeker LTO, maar ze zijn daar traag van begrip.
Met het resultaat dus,
-dat intensive cares op ziekenhuizen worden gesloten.
-per dag vele mensen sterven aan antibiotica resistentie.
-de planeet uitgeput wordt
-en dit allemaal om de vleesindustrie met haar vertegenwoordigers te handhaven.
Is hier de consument ook schuldig?
Of is dit het pure falen van oa CBL en LTO, qua professionaliteit en eigen verantwoordelijkheid, met het gevolg dat de volksgezondheid in gevaar is gekomen?
Ik denk het laatste, en nog doet de CBL en LTO er niets aan om burger voor te lichten, dit omdat het waarschijnlijk impact kan hebben op de vlees productie voor de vee industrie.
Er komt hopelijk een tijd in de toekomst, dat met terugwerkende kracht de voorzitters van de LTO en CBL strafrechtelijk vervolgd kunnen worden voor het bewust in gevaar brengen van de volksgezondheid, immers dit is wat ze moeten, en moesten bewaken als productie proces van producten tot aan de supermarkt.
Het probleem zal ik aangeven in 1 vb dat LTO heet (Maatwerk dus).
Het probleem (LTO) is redelijk ernstig in bewustzijn omdat dit de laag is dat boeren belangen behartigd.
Lees het volgend eens door van A. (Toon) van Hoof.
artikel = GGD Nederland ‘erg voorbarig’
http://www.lto.nl/nl/25222765-Diergezondheid_en_welzijn.html?path=12102306/10751160
Wat valt er op?
Zoals zo vaak gezegd, LTO reageert op anderen, alleen reactief dus, zodat het lijkt dat ze een mening hebben en zich roeren in een debat.
Dit reactieve is het enigste wat ze doen, ipv zelf actie of visie te ontwikkelen.
Het ergste dus in dit onderwerp is.
Vraag de LTO of ze een richtlijn hebben over de afstand van intensief bedrijf tot een woonhuis of woonomgeving.
Aub, adem even in, en dan ook weer uit.
Nee dus, dat hebben ze dus waarschijnlijk niet.
Terwijl ze dit al wel hadden moeten hebben, vanaf het begin dus, dit omdat het automatisch onderdeel is van het bewustzijn wat boeren belangenbehartiging zou moeten zijn.
Dat wil dus zeggen, dat je als LTO, heel veel verschillende toekomst visies hebt voor al je leden, die verschillende bedrijven qua grote en doelstellingen hebben.
Alle aspecten van een boer en bedrijf in relatie met de omgeving in kaart brengt, risco analyse op toepast, inspringt op toekomstige dingen die niet helder zijn etc etc.
En dat gebeurd dus niet, zeker in dit vb van de GGD en de afstand van 250 m met burger woning is dit zeer, zeer ernstig.
Het is het niet nemen van een primaire verantwoordelijkheid.
Immers elke handeling op de planeet heeft impact op elke omgeving, dus het plaatsen van een intensief bedrijf heeft altijd gevolgen voor de omgeving.
De LTO zijn specialisten in het omdraaien van verantwoordelijkheden, terwijl zij de belangenbehartigers zijn.
Het bewustzijn dus van, niets is bewezen, toon het maar aan door onderzoek.
En als het onderzoek er is, dan gaan ze de "onderzoek betwijfelen" strategie toepassen.
Met als gevolg nooit enige proactieve handelingen of denkwijzen.
In de afstand tot burgerwoning case, zou men dus als LTO altijd al een richtlijn moeten hebben, ook zonder een onderzoek, (ipv zeggen er is geen richtlijn nodig, omdat er geen eenduidig onderzoek is).
Andere landen hebben wel afspraken gemaakt over afstanden (waarom zouden andere landen dit wel doen)?
Dit zijn dus de zogenaamde boeren belangenbehartigers, (dus meer als 1 boer), die moeten waken over de belangen van boeren.
Je zal maar boer zijn, en deze mensen behartigen je belangen.
Kan ik aan foodlog vragen om de vraag te stellen aan A. (Toon) van Hoof van LTO ==> wat de richtlijn is qua afstand van intensief bedrijf tot burgerwoning.
Een antwoord zelf dus van LTO als boeren belangenbehartiger?
Laat dus geen enkele ruimte over voor reactieve antwoorden, dus geen antwoord wat een reactie is op andere externe gegevens.
Immers het is een eigen verantwoordelijkheid, ook voor gezondheid boer en gezin in relatie met bedrijf.
Daarin past dus geen antwoord, er is geen probleem, of er is meer onderzoek nodig etc.
Er is een voorzorgprincipe dat altijd geld en dus hier ook.
Dan heb ik niet veel tijd, dus heb nog een vraag aan foodlog voor een artikel met het volgende onderwerp.
Neem aub het volgende als vb.
'Dankzij Blekers wet is natuur weer bedoeld om te verdwijnen
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/6240/Caspar-Janssen/article/detail/3017007/2011/11/05/Dankzij-Blekers-wet-is-natuur-weer-bedoeld-om-te-verdwijnen.dhtml
Het gaat dus weer om bewustzijn, en zou een mooi artikel kunnen zijn op foodlog.
Mijn mening geef ik even snel weer.
Er is dus nu een regering van CDA, VVD en PVV.
De voormannen zijn echte mannen als Verhagen (CDA), Wilders (PVV) en Rutte (VVD).
Samen zijn het de personen die het beleid vormgeven, bedacht hebben, en dus ook het referentie kader is, van interpretaties van situaties of visies.
3 mannen is op zich al een onbalans, maar samen lijkt het, dat ze hun onbewuste emoties en onverwerkte persoonlijke problemen uit hun jeugd en hun verleden omgezet hebben in beleid.
Dit terwijl ze een regering vormen over een land met 16 miljoen mensen.
Verhagen en de CDA (meest mens en planeet onwaardige partij), is alleen bezig met het invullen van persoonlijke belangen, zie kolen centrale Essent, en kern kerncentrale Borsele, gewoon even als 1 vb om aan te geven hoe het bewustzijn is van deze mensen.
KERNCENTRALES VERKOPEN DOE JE ZO! - 21 MEI 2011
http://zembla.vara.nl/Afleveringen.1973.0.html?&tx;_ttnews[tt_news]=43585&cHash=4375d6f7c78440dd525ef48f2917d877
Of Schippers van de VVD dat een eigen belang heeft qua roken, dus dat ook even in beleid omzet ten nadele van 16 miljoen nederlanders (doet ze al iets al het gaat om het beschermen en voorlichten van burgers in relatie met ESBL en MRSA)?
MINISTER VAN TABAK - 21 OKTOBER 2011
http://zembla.vara.nl/Afleveringen.1973.0.html?&tx;_ttnews[tt_news]=50853&tx;_ttnews[backPid]=1973&cHash=1563f56251d333f07f4fbeb57f79655e
En dan Bleker met zijn natuurwet.
Ik denk dat de CDA er alles nu aan doet (samen met de VVD en PVV) om de belangen van de veeindustrie te behartigen.
Dit door wetten natuur en natuur beschermings wetten te veranderen op de LTO manier.
Dit om maximale ruimte en vee industrie uitbreidingen wettelijk te regelen en zoveel mogelijke obstakels weg te werken.
De vraag is of we hier wel te maken hebben met leiders van een land voor 16 miljoen mensen, of dat het personen zijn in dienst van de veeindustrie.