image

In de jongste editie van Distrifood vertelt Klootwijk over een rare ervaring.

Een ongewone ontmoeting was het en ik kan er niet over uitwijden. Dat was ook het vreemde er aan. Het werd me min of meer afgedwongen. De belofte om er niet over te schrijven. Ik was uitgenodigd voor een gesprek. Dat gebeurt me vaker. En als je als journalist wordt uitgenodigd wil doorgaans degene die je spreken wil in de krant of op tv. Hij wil aandacht voor zijn gedachten of zijn product. Of hij wil iets recht zetten. Maar hier ging het anders. Voor het eerst in mijn journalistieke leven werd me plompverloren aan het begin van het gesprek dringend verzocht er niet over te publiceren. Nee, het was geen verzoek, het was voorwaarde. Ik zei dat ik het vreemd vond. De heren (twee) begrepen het niet. Wat is er zo vreemd aan, vroeg de baas, een bejaarde met een paardenstaartje. Dat je een journalist uitnodigt en hem pas als hij op de uitnodiging in gaat, het zwijgen oplegt.

Ik overwoog om op te stappen. Maar nieuwsgierigheid won het. Ik wou weten wat ze van me wilden al is me dat in de anderhalf uur praten niet duidelijk geworden. Ze vroegen honderduit. Ondermeer over mijn opvattingen aangaande de bio-industrie en de marketingmethoden van het levensmiddelenbedrijf. Toen het tijd was om te gaan vroeg de baas of ik misschien ook iets aan hem te vragen had. Ja, of hij vegetariër is. Dat is hij. Hij was jarenlang werkzaam in het levensmiddelenbedrijf, inderdaad, zei hij, beroepsleugenaar geweest (marketing), maar actievoerder geworden en een paardenstaart genomen. Meer kan ik er niet over zeggen, beloofd te zwijgen.

Maar laat ik het hebben over Wakker Dier dat deze week campagne voert tegen Mora. Omdat Mora onverdoofd gecastreerde varkens verwerkt.

Wakker Dier is dom. Het bewerktstelligt meer in plaats van minder dierenleed. En niet voor het eerst. Het verzet tegen legbatterijen heeft er toe geleid dat kippen het beroerder kregen. In scharrelschuren zijn ze met hun duizenden samen ellendiger af dan in een goed flatgebouw van kooien. Er waren bezwaren tegen legbatterijen. Wie voor productiekippen een beter leven wil moet onderzoeken onder welke omstandigheden kippen het werkelijk beter hebben. Maar onderzoeken, daar doet Wakker Dier niet aan. Het heeft onwrikbaar in beton gegoten meningen. Kippen hebben zich daar bij neer te leggen.

Met de campagne voor verdoofd castreren van beren gaat het net zo. Iedereen is er dankzij Wakker Dier van overtuigd dat er maar twee mogelijkheden zijn. Varkentjes zonder spuitje castreren, of varkentjes eerst een spuitje geven en dan castreren. Wakker Dier dwong bij de Hema de belofte af dat haar rookworst over twee jaar van verdoofd gecastreerde varkens zal worden gemaakt en we konden in Distrifood lezen over het CBL dat in Brussel ging pleiten voor het verdoofd castreren van varkens.

Niemand denkt aan een andere mogelijkheid. Die van helemaal niet castreren. Nee, dankzij Wakker Dier zullen mannetjesvarkens in Nederland tot in lengte van dagen gecastreerd worden. Omdat Wakker Dier voor verdoven is en niet op eerder ingenomen standpunten terug komt. Namens de varkens, bedankt Wakker Dier, en als je nog eens praten wilt schrijf ik alles op.

Wouter Klootwijk
Dit artikel afdrukken