De consument heeft op dit moment nog geen mogelijkheden om voedingsproducten goed te vergelijken op milieuvriendelijkheid. Milieukeurmerken bieden hierbij geen uitkomst omdat ze niet altijd geheel betrouwbaar zijn. Dat concludeert Mariette van Amstel in haar promotieonderzoek. Van Amstel promoveert op 16 oktober 2007 aan de Universiteit Utrecht.
De consument heeft op dit moment nog geen mogelijkheden om voedingsproducten goed te vergelijken op milieuvriendelijkheid. Milieukeurmerken bieden hierbij geen uitkomst omdat ze niet altijd geheel betrouwbaar zijn. Dat concludeert Mariette van Amstel in haar promotieonderzoek. Van Amstel promoveert 16 oktober 2007 aan de Universiteit Utrecht.
Juriste Van Amstel ontwikkelde een model waarmee de betrouwbaarheid van keurmerken op milieuvriendelijkheid kan worden vergeleken. Haar onderzoek richtte zich specifiek op biodiversiteit in landbouwgebieden, ofwel de verscheidenheid aan levensvormen in landbouwgebieden, zoals weidevogels, akkerranden of traditionele of regionale gewassen.
Conservation Grade meest betrouwbare keurmerk
Van Amstel bestudeerde vijftien zelfreguleringen (eisen die onder andere de sector zelf stelt en die verder gaan dan wet- en regelgeving). Ze onderzocht contractteelt (niet op de verpakking te zien), algemene keurmerken zoals EKO of Milieukeur, en productspecifieke keurmerken zoals ‘Conservation Grade’ op de verpakking van Jordans muesli of ‘gecontroleerde natuurvriendelijke teelt’ van Bonduelle. Geen van de onderzochte zelfreguleringen blijkt volledig betrouwbaar. Van Amstel trof echter ook geen volledig ónbetrouwbare zelfregulering aan. Het meest betrouwbare keurmerk is het productspecifieke keurmerk Conservation Grade van Jordans. Bij dit keurmerk wordt de impact op biodiversiteit daadwerkelijk gemeten en de resultaten hiervan staan op de website. Dit is iets wat bij andere keurmerken veel minder geregeld is of niet gebeurt. De keurmerken zijn onder meer niet altijd betrouwbaar door gebrek aan transparantie. Het is mogelijk om een controle goed te doorstaan, zonder de normen in de praktijk na te leven.
Onderlinge vergelijking
Keurmerken zijn er om consumenten te informeren over de milieuvriendelijkheid van een product. Omdat die keurmerken niet geheel betrouwbaar zijn, worden ze daar volgens Van Amstel nu niet toe in staat gesteld. Nu maken producenten een eigen keurmerk vooral om zichzelf te onderscheiden in plaats van aan te sluiten bij de bestaande initiatieven. Hierdoor ontstaan nog meer keurmerken waarvan op dit moment niet duidelijk is in welke mate ze welk milieuthema stimuleren en of ze betrouwbaar zijn of niet. Voor de consument is er een dilemma omdat een keurmerk niet volledig betrouwbaar is: je koopt een product met een keurmerk, of niet. ‘Het kopen kan een stimulans zijn voor een industrie die de claim van milieuvriendelijkheid niet volledig waar kan maken. Maar het kopen van een product zonder keurmerk kan betekenen dat je iets koopt van een producent die helemaal geen interesse heeft in het milieu’, aldus Van Amstel.
Bron: Persbericht Universiteit Utrecht 11 oktoeber 2007
Dit artikel afdrukken
De consument heeft op dit moment nog geen mogelijkheden om voedingsproducten goed te vergelijken op milieuvriendelijkheid. Milieukeurmerken bieden hierbij geen uitkomst omdat ze niet altijd geheel betrouwbaar zijn. Dat concludeert Mariette van Amstel in haar promotieonderzoek. Van Amstel promoveert 16 oktober 2007 aan de Universiteit Utrecht.
Juriste Van Amstel ontwikkelde een model waarmee de betrouwbaarheid van keurmerken op milieuvriendelijkheid kan worden vergeleken. Haar onderzoek richtte zich specifiek op biodiversiteit in landbouwgebieden, ofwel de verscheidenheid aan levensvormen in landbouwgebieden, zoals weidevogels, akkerranden of traditionele of regionale gewassen.
Conservation Grade meest betrouwbare keurmerk
Van Amstel bestudeerde vijftien zelfreguleringen (eisen die onder andere de sector zelf stelt en die verder gaan dan wet- en regelgeving). Ze onderzocht contractteelt (niet op de verpakking te zien), algemene keurmerken zoals EKO of Milieukeur, en productspecifieke keurmerken zoals ‘Conservation Grade’ op de verpakking van Jordans muesli of ‘gecontroleerde natuurvriendelijke teelt’ van Bonduelle. Geen van de onderzochte zelfreguleringen blijkt volledig betrouwbaar. Van Amstel trof echter ook geen volledig ónbetrouwbare zelfregulering aan. Het meest betrouwbare keurmerk is het productspecifieke keurmerk Conservation Grade van Jordans. Bij dit keurmerk wordt de impact op biodiversiteit daadwerkelijk gemeten en de resultaten hiervan staan op de website. Dit is iets wat bij andere keurmerken veel minder geregeld is of niet gebeurt. De keurmerken zijn onder meer niet altijd betrouwbaar door gebrek aan transparantie. Het is mogelijk om een controle goed te doorstaan, zonder de normen in de praktijk na te leven.
Onderlinge vergelijking
Keurmerken zijn er om consumenten te informeren over de milieuvriendelijkheid van een product. Omdat die keurmerken niet geheel betrouwbaar zijn, worden ze daar volgens Van Amstel nu niet toe in staat gesteld. Nu maken producenten een eigen keurmerk vooral om zichzelf te onderscheiden in plaats van aan te sluiten bij de bestaande initiatieven. Hierdoor ontstaan nog meer keurmerken waarvan op dit moment niet duidelijk is in welke mate ze welk milieuthema stimuleren en of ze betrouwbaar zijn of niet. Voor de consument is er een dilemma omdat een keurmerk niet volledig betrouwbaar is: je koopt een product met een keurmerk, of niet. ‘Het kopen kan een stimulans zijn voor een industrie die de claim van milieuvriendelijkheid niet volledig waar kan maken. Maar het kopen van een product zonder keurmerk kan betekenen dat je iets koopt van een producent die helemaal geen interesse heeft in het milieu’, aldus Van Amstel.
Bron: Persbericht Universiteit Utrecht 11 oktoeber 2007
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Wim, we zijn nogal hard in de commentaren op de jouwe. Kun jij of wellicht Mariette van Amstel aangeven waarom we het wellicht toch fout zien?
Yep, gewoon het persbericht van de Universiteit Utrecht, zonder wijzigingen overgenomen. Solliciteert ze soms nog?
Weleens gehoord van de grote deken die alles weer toedekt wat het volk maar beter niet moest horen omdat het er een slechte indruk van kan krijgen?
Ik weet er niks van, maar krijg de indruk dat Van Amstel's onderzoek, cq. de berichtgeving daarover even aan de aandacht was ontsnapt. Toen ontstond de verontwaardiging. En toen was het opeens toch allemaal heel anders.
Want inderdaad, stel je voor dat de bevolking er achter komt dat het allemaal maar heel gemiddeld mensen- en belangenwerk is, van IKB tot EKO en van Milieukeur tot het Foodmiles-keur dat er ongetwijfeld aankomt.
Het zou ook anders kunnen (en nog politiek ook): 'Geweldig mevr. Van Amstel! Met zo'n frisse en heldere blik kunnen we tenminste wat. We gaan het Keurmerk nóg beter maken.'
@Lizet, Van Amstel zegt in PB2 dat ze ontevreden is over de negatieve toonzetting in de pers, niks over het oorspronkelijke persbericht. Bovenstaande stuk van jou is toch 100% Universiteit Utrecht, zonder toegevoegde toonzetting? Dan is ze daar niet ontevreden over, lijkt mij.
Regien van der Sijp echter beweert dat Milieukeur wel 100% graniet is en spreekt dus het proefschrift tegen in PB2, daarbij de uitspraak van de promovenda, zonder bronvermelding, een beetje uit zijn verband lichtend.
Of snap ik het nu helemaal verkeerd?
Of heeft ze het persbericht over haar proefschrift niet goedgekeurd?