Vrolijk maakt'ie niet, maar je moet er even voor gaan zitten. Een prachtreportage van de NOS over de gevolgen van het gebruik van antibiotica in intensieve dierhouderij en onze gezondheid. Roel Coutinho van het RIVM en Prof. Jan Kluytmans maken duidelijk dat er redenen zijn om ons zorgen te maken. Waarom? Als we geen antibiotica meer hebben dan kunnen we bacteriële infecties niet meer bestrijden. Voor de uitvinding van antibiotica door Fleming in 1928 gingen mensen dood aan infecties waarvoor we nu even een kuurtje halen bij de dokter om de hoek. Als we strooien met antibiotica, geven we de bacteriën les in overleving en passen ze zich aan zodat ze resistent worden. Zij gaan dan niet meer dood van ons tegengif, maar wij weer wel van hen. We lopen dus het risico een van onze belangrijkste medische uitvindingen op z'n minst ten dele overboord te zetten.

Het onderwerp duikt zo nu en dan op. Ik schreef er hier over in 2007. Als ik nu dat tekstje herlees, realiseer ik me opnieuw hoe zorgelijk de situatie is. In de reportage van de NOS komen de gevaren van antibiotica-gebruik in m.n. de varkens- en kalverhouderij (met weinig dieren per m2) naar voren. Onbesproken blijft echter dat antibiotica in de moderne varkenshouderij gebruikt moeten worden om de arbeidskosten te kunnen drukken; in het interview met varkensboer Wyno Zwanenburg wordt het zelfs gebagatelliseerd. Bij 1 ziekdier geef je het gewoon de hele stal, omdat je anders alle individuele dieren dagelijks na moet lopen. Dat kost teveel. Toch kan het wel degelijk terughoudender, maar dan wordt het vlees duurder.

Om kostenredenen laten we onze varkenshouders op een onverantwoorde manier risico's aanvaarden. We vinden het OK dat er gestrooid wordt met antibiotica terwijl dat niet nodig is als er meer handen zouden kunnen worden ingezet. Het merkwaardige is, dat de dierenbeweging - van Wakker Dier tot Varkens in Nood en van PvdD tot de Dierenbescherming - het onderwerp nooit oppakte. Het is nl. een cruciaal argument tegen megahouderijvormen omdat het mensen direct raakt in hun gezondheid. Dat Wakker Dier er van op de hoogte is, weet ik zeker want ondergetekende suggereerde het hen ooit in een indringend persoonlijk gesprek.
Minister Verburg heeft het nu geagendeerd. Dat is een bravo waard, want de belangen zijn groot. Lees er m'n stukje van 30 mei 2007 nog even op terug.

Dit artikel afdrukken