Eén voor één doen ze hun verhaal. Allemaal hebben ze een heldere toekomst voor ogen. De oudste zoon wilde al van jongs af aan boer worden en daar is iedereen blij mee. De andere twee hebben een studie gekozen in een richting waar ze hun talenten in kwijt kunnen. Vader en moeder hebben ieder jaar geld gereserveerd voor hun oude dag. Ook hebben ze de kinderen jaarlijks de belastingvrije schenking over gemaakt, waardoor er nu voor ieder kind een flinke som geld op de spaarrekening staat.
Ik vraag naar de wensen van iedereen rondom de bedrijfsovername. Dochterlief heeft maar 1 wens en dat is een hectare grond, waar ze haar paard op kan blijven weiden. De jongste zoon heeft een gelijke wens, hij wil graag een eigen boomkwekerij beginnen en zou graag de hectare grond willen die verderop van het bedrijf ligt. Vader is nog lang geen 67, maar al wel heel jong boer geworden. Hij is er aan toe om de regie over het bedrijf nu al vast in handen te geven van zijn oudste zoon, die op zijn beurt uitspreekt dat hij het fijn vind om samen met zijn vader op het bedrijf te werken. De levenservaring en vakkennis van zijn vader kan hij iedere dag benutten om zelf als ondernemer te groeien.
Moeder luistert en kijkt trots naar haar gezin. Ze vertelt dat ze het zo fijn zou vinden als iedereen straks een eigen plek heeft en vanuit die plek het ouderlijk huis als veilige haven zal blijven vinden. Zo blijken ze het allemaal te ervaren. De boerderij, daar liggen de wortels van alle drie kinderen, de ouders hebben hen de vleugels gegeven om uit te vliegen, maar ook de veiligheid geboden om het vertrouwde nest terug te vinden.
Ondanks de verdrietige omstandigheden, voel ik warmte, respect en oprechte betrokkenheid tussen deze vijf gezinsleden. Hoe triest is het dat moeder geen deel meer uit zal maken van dit mooie gezin, hoe geweldig is het dat haar levensstijl voortleeft in de levens van haar man en kinderen.
Paulien Hogenkamp coacht agrarisch ondernemers. Zij vertelt over wat zij meemaakt onder boeren die zij bijstaat in hun gang naar de 21e eeuw.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
#15 Geen bemiddelende rol, schreef je in #-14 , maar het verschil tussen bemiddelen en intermediair acteren (#-15) is niet zo bijzonder groot.
Merci, voor je reacties.
Misschien was ik een beetje kritisch, maar heb nu een duidelijker beeld.
Het blijft moeilijk een case uit de realiteit te tonen, waar bij herkenbaarheid privacy niet geschaad mag worden. Dat begreep ik al meteen. Maar het emotionele karakter ervan spreekt mij zonder meer gegevens daarom wat minder aan.
Vooral omdat de concrete oplossing vaag blijft, en het blijft bij "de weg naar huis terug vinden.
Ik ben er van overtuigd dat je als intermediair, waarbij zeker ook mediation een rol kan spelen, je een mooie, en functionele rol speelt.
Prettig weekend.
#13 Wij geven trainingen aan het agrarische bedrijfleven en aov-verzekeraars schakelen ons in om cliënten te begeleiden richting herstel. In opdracht van gemeenten voeren we keukentafelgesprekken met boeren die daar behoefte aan hebben.
De wens van de dochter voor een ha voor haar paard en de wens van zoon voor een ha boomgaard, wat is daar vreemd aan? In principe hebben ze recht op die ha grond. Gezien erfrecht is het of grond of geld gelijkwaardig de grond. Bovendien kan de grond niet als eigendom maar met een pachtrecht verkregen worden. Grond in eigendom of in pacht, beide keren kan er een paard lopen of fruitbomen geplant worden.
#12 Paulien dixit:
"We geven dus ook geen adviezen en spelen geen bemiddelende rol richting adviseurs van banken of welke instantie dan ook."
Waaruit bestaat het contact met de voornoemde organisaties, banken en gemeenten dan ?
#11 Wat mooi dat je juist die quote hebt geciteerd. Daar sta ik volmondig achter. Ik geloof in de zelfredzaamheid van de mens. Coaching is net als fietsen, we helpen mensen weer op gang, maar uiteindelijk zullen ze zelf moeten fietsen. Aan ons werk zit dan ook altijd een kop en een staart. Wij blijven niet mee lopen. Wij begeleiden mensen op persoonlijk vlak, dus niet op technisch of financieel vlak. We geven dus ook geen adviezen en spelen geen bemiddelende rol richting adviseurs van banken of welke instantie dan ook. Onze ervaring is dat als mensen weer rust in het hoofd hebben, doordat ze helder hebben gekregen waarvoor ze staan en willen gaan, ze heel goed zelf de weg weten te vinden naar de personen die de praktische zaken rondom deze wensen kunnen vorm geven.