Voor Belgen zijn mosselen een favoriet zomergerecht. Maar dit jaar is er iets aan de hand. Vooral 'op restaurant', zoals onze zuiderburen zeggen, rijzen de prijzen van een maaltje mosselen de pan uit. Heuse mosselrellen zijn het gevolg.
Belgen kijken reikhalzend uit naar de julimaand, als het nieuwe mosselseizoen van start gaat. Vooral in België is de moules-frites een ware culinaire traditie. Nederland staat bekend om zijn Zeeuwse mosselen, maar we eten ze maar mondjesmaat Volgens de Producentenorganisatie van de Nederlandse Mosselcultuur vindt 60-70% van de mosselen die wij opvissen zijn weg naar de Belgische markt.

Belgen schrikken dit jaar van de prijzen voor hun smakelijke nieuwe mosselen. Een snelle rondgang door verschillende supermarkten, speciaalzaken en restaurants laat zien dat de prijzen flink uiteenlopen. Waar je in de supermarkt €4 tot €8 betaalt voor een kilo mosselen, kost een kilo je in een visspeciaalzaak vaak het dubbele. In restaurants kun je voor een portie zo maar €30 moeten neertellen.

Waarom zijn de prijsverschillen zo groot?

Prijzenoorlog
Supermarkten zoals Lidl en Colruyt verkopen mosselen tegen bodemprijzen, vooral tijdens promoties. De prijzen zijn vaak lokkertjes: supermarkten hoeven geen winst te maken op de mosselen zelf omdat ze rekenen op de verkoop van andere producten in de winkelkar. Eerder zeurde een Belgische consument over de mosselreclame bij Albert Heijn die 'misleidend' zou zijn, omdat de prijs per kilo aantrekkelijk was, maar de aanbieding (1+1 gratis) per verpakking van 2 kilo gold. En vier kilo mosselen, eet zelfs een Belg niet weg.

Een restaurant heeft te maken met hogere inkoopprijzen en het eten is er per definitie duurder dan wanneer je zelf de keuken induikt. In restaurants betalen we niet alleen voor de mosselen zelf, maar ook voor de service en bereiding. “Wij zijn ’s morgens met twee personeelsleden twee uur bezig met de voorbereiding van honderd potten mosselen: spoelen, de baarden weghalen, de gebroken mosselen eruit halen, de groenten snijden. Het is heel intensief werk”, zegt een Belgische mosselrestaurateur in De Standaard. Bovendien moeten restaurants rekening houden met hogere afvalverwerkingskosten voor de schelpen. Zelfs de erbij gepresenteerde citroendoekjes krijgen nog wel eens de schuld van de hoge mosselprijzen. Maar het is domweg de dure arbeid die mosselen in de horeca duurder maakt.

Kwaliteitsverschillen
Mosselen worden ingedeeld in verschillende categorieën op basis van hun gewicht en grootte. Terwijl het 'visgewicht' belangrijk is voor het bepalen van de totale hoeveelheid mosselen die je koopt, is het 'vleespercentage' een cruciale indicator voor de waarde en kwaliteit van de mosselen. Dit laatste is te controleren door een kilo mosselen te koken, het vlees eruit te halen en te wegen. In de supermarkt zijn mosselen doorgaans vacuüm verpakt en betaal je ook voor het vocht wat er in zit.

Jumbo-mosselen zijn de Belgische favoriet, het zijn de grootste en zwaarste mosselen. Supers zijn een slag kleiner. Een kilo Jumbomosselen bevat minder schelpen dan een kilo Supers, omdat de mosselen zelf groter en zwaarder zijn. Met Jumbomosselen krijg je dus meer mosselvlees voor je geld. In de supermarkt kunnen er toch nog wel eens méér schelpen in de verpakking zitten dan de minimaal 45 en maximaal 55 stuks per kilo, wat ze degradeert tot Supermosselen.

Vishandelaren en restaurants benadrukken de kwaliteitsverschillen. Zij beweren dat zij enkel de beste mosselen van de beste banken krijgen, terwijl de bulk naar de supermarkten gaat. In visspeciaalzaken komen de mosselen traditioneel uit jutezakken met een gegarandeerd hoog visgewicht: “Mensen die kwaliteit willen, betalen daar nog graag voor", weet de Standaard.